Bazen, çok kötü bir olay, çok iyi bir şeyin başlangıcı olur. O kadar güzel olur ki, o kötü/lük bile anlamını yitirir. O kadar güzel olur ki bazen, kötüye bile gülümsersiniz...
Bizi biz yapan acı/tatlı her anıya, bunlara vesile olanlara teşekkürler...
Durdum öylece durdum mavi bir gölün dinginliği içinde bilmenin ve anlamanın yetmediği çok ötelerden sesleniyorum… ~ Suyun toprağın havanın bereketli yeşilini,mavisini yağmurlarda ıslanmayı aşkın kokusunu sevginin rengini /ö z l e d i m/ ~ Sıcacık gülüşüne sarılıp gamzende uyumayı yoldaşlığını,seninle hemhâl olmayı /ö z l e d i m/ ~ Kıyısında dinlendiğim gönlünün sesini… o uzakları yakın eden oyun arkadaşımı /ö z l e d i m/ ~ Yokluğun,doluluğum özlemim yoksunluğundan gayri nedir ki ? /b’a ş k a / ~ * Seni bunca özlemesem / Bunca sevemezdim ki.
Herkes bir suçlu bulmuş ona sövüyor. Ben bu geldiğimiz yerin neresindeyim ? Ne yaptım ? Ne yapıyorum ? Ne yapayacağım diyen bir kişi bile yok .! Hepimiz suçluyuz. Hepimiz istisnasız .!
yüreğin sesinde yankılanan dinleyen dindiren dinlendiren /rast makamı/ muştusu ~ soluklar da mavi bir sükût gördüğü sîret kendinden izler taşıyan okunan, gözlerin içinde mucizenin vuku bulmuş hâli ~ ruhun letafeti coşkun gönlün muhabbetiyle hemhâl sessiz,sözsüz son mısra’m zarafeti her dem aşk’la ~ bakışlar ‘izdüşümüdür, ruhun.!
Anımsamak iyidir… . Saf iyiye inanmam.Saf kötüye inanmam.Yalnızca kendisinden oluşan hiçbir hayata inanmam.Kendisiyle başlayıp kendisiyle biten ne bir akıl vardır ne bir duygu.Hayatın en temel diyalektiğidir bu.Tabii ki şiirin de,müziğin de,aşkın da,ölümün de.Bizim acımız da,sevincimiz de toplumun büyük kalabalığı ve yalnızlığı içinde var olur.Sözümüz de öyle olacaktır.Okuduğumuz hece de,yazdığımız harf de yaşadığımız dünyanın ruhundan alır varlığını. .
Dünya öyle büyük öyle güzel öyle sonsuz ki deniz kıyıları her gece hepimiz yan yana uzanıp yaldızlı kumlara yıldızlı suların türküsünü dinleyebiliriz… ~ Yaşamak ne güzel şey anlayarak bir usta kitap gibi bir sevda şarkısı gibi duyup bir çocuk gibi şaşarak y a ş a m a k … ~ Yaşamak birer birer ve hep beraber ipekli bir kumaş dokur gibi hep bir ağızdan sevinçli bir destan okur gibi y a ş a m a k … ~ Yaşamak ne acaip bir iştir ki bugün “Bu inanılmayacak kadar güzel” bu anlatılamayacak kadar sevinçli şey : böyle zor bu kadar dar böyle kanlı bu denli kepaze… . ~Nazım Hikmet Ran
Ulu rüzgâr esmedikçe Yaşamak uyumak gibi Kişi ne zaman dinç Dalgalanırsa bayrak bayrak gibi ~ Ne var şu dünyada ekmekten daha aziz ? Sürdüğün tarlalara sevginle serpildik Ekmek olmak için önce Buğday olmak gibi ~ Silinir sözcükler sen hatıra geldikçe Cılız sözler :Uzanmak,yorulmak,durmak gibi Kuvvettir yaptıkların her yeni yetişene Her ışık_kaynak gibi ~ En yakınlar zamanla yüzyıllarca uzak gibi Bir sen varsın kalacak,bir sen ölümsüz Daha da yakınsın,daha da sıcak Bıraktığın toprak gibi ~ Kaç Türk var şu dünyada,bir o kadar susuz Hepsinin gönlünde sen,bir pınar bulmak gibi Ancak senin havanda sağlıklar,esenlikler : Olmaya devlet cihanda Atatürk’ü duymak gibi. . ~Behçet Necatigil / Atatürk’ü Duymak
“İnsan,inandığını ispatlama ihtiyacı duymaz.Kendisinin ne kadar akıllı,ne kadar başarılı,ne kadar iyi olduğunu ispat etme gayretine giren insanın içinde bunlara sahip olmadığına dair bir duygu olması muhtemeldir. Cemil Meriç’in ifadesiyle : İnsan başarısından şüphe ettiği ölçüde övülmek ister.Emin olmak için takdir bekler.” . B.Ateş . Değerimizi,kendi değerlerimiz belirler.Diğerleri değil. Hiç kimse bir başkasının kurduğu cümle değildir.Kuramadığın cümleye kendinle başla.Sevgi ile…
“Akla gelen her şey söylenmeye değer değildir. Söylenmesi gereken şeyleri de uygun bir dille söylemek gerekir.Çünkü bu hayatta ne söylediğinden daha önemli bir şey varsa,o da nasıl söylediğindir.” ~
Severim gök maviyi En az su yeşili kadar İz bırakır ruhuma gelecekten Gösterir hatıraları geçmişten Haber verir sanki bana hayatın içinden Tat kalır ağzımda hafiften, Kaldırdığımda başımı Sadece beyaz bulutlarla, sapsarı güneşle değil Seninle de doldurur içimi Bilirim cömertçe verdiklerini Su serptiğini en kara günlerde yüreğime ve bazen de ateşe dönüştürdüğünü Yeniden başlamam gerektiğini fısıldayan rüzgarları Mavi böyledir işte Bir tuval gibidir benliğimde Üzerine işlerim hayatı Yumuşacık kucaklayışında kaybolurum Düşüşüm de kayboluşum da acısız olur Dünyevi acılar mavinin iziyle yol olur, ışık olur Serzenişlerimi eritirim avuçlarında Ertesi günün yankısı duyulur kulağımda Ayağa kalkmanın, koşmanın, tırmanmanın adıdır mavi Sadece heyecanla değil, neşeyle de dolarım bil ki!
MAVİDE YAŞAMAK Mavileşiyor yakamoz denizinde Gökyüzünün çiçeği yıldızlar Telli duvaklı gelindir sanki Doğanın yıldızı çiçekler de Yaşamak ne güzel maviliklerde ** Uçuyoruz kuşlarla birlikte Mutluluğun mavi ülkesine Ana kucağı oluyor mavi özlemlerimize Buluşuyoruz erdemde özveride sevgide Yaşamak ne güzel mavide
“Gerektiği yerde,gerektiği zaman,gerektiği kadar konuşan insan,dinlemesini de bilen insandır.Onu taş da dinler,su da dinler.Dinlemesini bilendir,dindiren,dinlendiren.”
“Şiir,en yüksek sesle konuştuğunda bile inceliği elden bırakmaz.Aşkın,acının ve başkaldırının ilk ve en güzel sesi olmuştur her zaman.Bu yüzden sevinçten çok hüzne yakışan bir yapısı vardır.En ağır umutsuzluğu söylerken bile gücünü yaşama sevincinden alır. . İnsanlık ne kadar büyük bir yalnızlığı,yabancılaşmayı,sevgisizliği ve yıkımı yaşıyor olursa olsun,dünyanın herhangi bir yerinde şiir yazan birisi varsa ve onu okuyan bir başkası varsa;barıştan,aşktan,özgürlükten ve güzellikten umudu kesmeye yer yoktur.Çünkü insanın ve ulusların en yalansız,en korkusuz ve en iyi oldukları bir_iki özel alandan ve olanaktan birisidir şiir.Eğer beni tanısaydınız bütün bunları bilirdiniz.O şiir ‘ben’im çünkü.Sözcükler,söyleyene ve söylenişe göre öyle değişir ki …Öyle olmasaydı dünya ne kadar dar ve düz olurdu değil mi .?”
“Bir insanın travmalarının olması onu sağlıksız biri yapmaz. Farkında olan,kabullenen ve kendini onarmak için çözüm arayan her insan sağlıklıdır.Asıl sağlıksız olanlar;asla yüzleşmeyen,kabullenmeyen ve çözümü diğer insanları hasta ederek sağlamaya çalışanlardır.”
Bazen, çok kötü bir olay, çok iyi bir şeyin başlangıcı olur. O kadar güzel olur ki, o kötü/lük bile anlamını yitirir. O kadar güzel olur ki bazen, kötüye bile gülümsersiniz...
Bizi biz yapan acı/tatlı her anıya, bunlara vesile olanlara teşekkürler...
Sevgiyle...
Durdum öylece durdum
mavi bir gölün dinginliği içinde
bilmenin ve anlamanın yetmediği
çok ötelerden sesleniyorum…
~
Suyun
toprağın
havanın
bereketli yeşilini,mavisini
yağmurlarda ıslanmayı
aşkın kokusunu
sevginin rengini
/ö z l e d i m/
~
Sıcacık gülüşüne sarılıp
gamzende uyumayı
yoldaşlığını,seninle hemhâl olmayı
/ö z l e d i m/
~
Kıyısında dinlendiğim
gönlünün sesini…
o uzakları yakın eden
oyun arkadaşımı
/ö z l e d i m/
~
Yokluğun,doluluğum
özlemim yoksunluğundan gayri nedir ki ?
/b’a ş k a /
~
* Seni bunca özlemesem / Bunca sevemezdim ki.
~nilüfer aksu / YokluğunlaSevişenBirŞehirBıraktınArdında
.
*ÜmitYaşarOğuzcan
“Ne güzel değil mi gündüz ?
Toz pembe ufuktaki kırlangıç
Renksiz semalar tatmin edemez bizi
Ah,hıfzetmek ne güç düşüncelerle denizi.”
~Metin Eloğlu
.
Kalben teşekkürlerimle,Sevgili Huri
Benden de sevgiler,kalbinin güzelliğine..
uçsuz bucaksız gökyüzünde kanat çırpan martıların,
sonsuz huzuru anlatan denizin MAVİLİĞİNDE gördükleri,
tohumun toprağı yararak çıkması,
çiçeklerin açması kadar,
dağlardan akan suların şelalerden akması kadar Eşsiz HAYAT.!
gülümsedikçe ve umut ettikçe yaşamaya değer....
Huri Çalışkan,
bir demet, sevgi bıraktım.
Ne siyahın içindeki beyazı,ne de beyazın içindeki siyahı göremeyecek kadar kördü insanlar.Körlükleri kadar da kötü.!
Herkes bir suçlu bulmuş ona sövüyor. Ben bu geldiğimiz yerin neresindeyim ? Ne yaptım ? Ne yapıyorum ? Ne yapayacağım diyen bir kişi bile yok .!
Hepimiz suçluyuz. Hepimiz istisnasız .!
“…uzak bir mavi kızın gözlerindeki bulut
burada içimize yağacaktır,inandım.
Mavi bir yağmurluğun da olsa şiirden ıslanırdın.!”
.
~Haydar Ergülen
yüreğin sesinde yankılanan
dinleyen
dindiren
dinlendiren
/rast makamı/ muştusu
~
soluklar da mavi bir sükût
gördüğü sîret
kendinden izler taşıyan
okunan, gözlerin içinde
mucizenin vuku bulmuş hâli
~
ruhun letafeti coşkun gönlün
muhabbetiyle hemhâl
sessiz,sözsüz son mısra’m
zarafeti her dem aşk’la
~
bakışlar ‘izdüşümüdür, ruhun.!
.
~nilüfer aksu
Anımsamak iyidir…
.
Saf iyiye inanmam.Saf kötüye inanmam.Yalnızca kendisinden oluşan hiçbir hayata inanmam.Kendisiyle başlayıp kendisiyle biten ne bir akıl vardır ne bir duygu.Hayatın en temel
diyalektiğidir bu.Tabii ki şiirin de,müziğin de,aşkın da,ölümün de.Bizim acımız da,sevincimiz de toplumun büyük kalabalığı ve yalnızlığı içinde var olur.Sözümüz de öyle olacaktır.Okuduğumuz hece de,yazdığımız harf de yaşadığımız dünyanın ruhundan alır varlığını.
.
~Şükrü Erbaş
Dünya öyle büyük
öyle güzel
öyle sonsuz ki deniz kıyıları
her gece hepimiz
yan yana uzanıp yaldızlı kumlara
yıldızlı suların
türküsünü dinleyebiliriz…
~
Yaşamak ne güzel şey
anlayarak bir usta kitap gibi
bir sevda şarkısı gibi duyup
bir çocuk gibi şaşarak
y a ş a m a k …
~
Yaşamak
birer birer
ve hep beraber
ipekli bir kumaş dokur gibi
hep bir ağızdan
sevinçli bir destan
okur gibi
y a ş a m a k …
~
Yaşamak
ne acaip bir iştir ki
bugün
“Bu inanılmayacak kadar güzel”
bu anlatılamayacak kadar sevinçli şey :
böyle zor
bu kadar dar
böyle kanlı
bu denli kepaze…
.
~Nazım Hikmet Ran
“21.yüzyılın cahilleri okuma yazma bilmeyenler değil,öğrenmeyen,öğrendiği yanlışlardan vazgeçmeyen ve yeniden öğrenmeyenler olacak.”
.
~Alvin Toffler
“Bin idea doğurur
uyanan dingin bir ruh.
Mihenk taşı kalbin inkılâbı…”
~nilüfer aksu / RuhunZekâsıAklıKılavuzudurKalbideSesi
“Özgüven bir odaya girip herkesten daha iyi olduğunu düşünmek değildir.O odaya girip kendini kimseyle kıyaslamaya ihtiyacı duymamaktır.”
~Dolores Cannon
“Bazen iki kişi arasında öyle bir sevgi oluşur ki,
bunun sebebi ne güzellik ne de başka bir dünyevi faydadır.
.
Tamamen ruhları arasındaki uyumdur.”
~İmam_ı Gazali
Ulu rüzgâr esmedikçe
Yaşamak uyumak gibi
Kişi ne zaman dinç
Dalgalanırsa bayrak bayrak gibi
~
Ne var şu dünyada ekmekten daha aziz ?
Sürdüğün tarlalara sevginle serpildik
Ekmek olmak için önce
Buğday olmak gibi
~
Silinir sözcükler sen hatıra geldikçe
Cılız sözler :Uzanmak,yorulmak,durmak gibi
Kuvvettir yaptıkların her yeni yetişene
Her ışık_kaynak gibi
~
En yakınlar zamanla yüzyıllarca uzak gibi
Bir sen varsın kalacak,bir sen ölümsüz
Daha da yakınsın,daha da sıcak
Bıraktığın toprak gibi
~
Kaç Türk var şu dünyada,bir o kadar susuz
Hepsinin gönlünde sen,bir pınar bulmak gibi
Ancak senin havanda sağlıklar,esenlikler :
Olmaya devlet cihanda Atatürk’ü duymak gibi.
.
~Behçet Necatigil / Atatürk’ü Duymak
“Umutsuz durumlar yoktur,umutsuz insanlar vardır.Ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim.”
~Mustafa Kemal ATATÜRK
.
Biz
Ölmez eserlerine,mânâsına bağlı bir şuuruz..
Saygı,sevgi,minnet,özlemle…
“İnsan,inandığını ispatlama ihtiyacı duymaz.Kendisinin ne kadar akıllı,ne kadar başarılı,ne kadar iyi olduğunu ispat etme gayretine giren insanın içinde bunlara sahip olmadığına dair bir duygu olması muhtemeldir.
Cemil Meriç’in ifadesiyle : İnsan başarısından şüphe ettiği ölçüde övülmek ister.Emin olmak için takdir bekler.”
.
B.Ateş
.
Değerimizi,kendi değerlerimiz belirler.Diğerleri değil. Hiç kimse bir başkasının kurduğu cümle değildir.Kuramadığın cümleye kendinle başla.Sevgi ile…
“Akla gelen her şey söylenmeye değer değildir.
Söylenmesi gereken şeyleri de uygun bir dille söylemek gerekir.Çünkü bu hayatta ne söylediğinden daha önemli bir şey varsa,o da nasıl söylediğindir.”
~
Mehmet Zihni Sungur
“Eğer bir şeyi korumuyorsan
ona sahip olmayı hak etmiyorsundur.”
~
Erich Fromm
MAVİNİN İZİ
Severim gök maviyi
En az su yeşili kadar
İz bırakır ruhuma gelecekten
Gösterir hatıraları geçmişten
Haber verir sanki bana hayatın içinden
Tat kalır ağzımda hafiften,
Kaldırdığımda başımı
Sadece beyaz bulutlarla, sapsarı güneşle değil
Seninle de doldurur içimi
Bilirim cömertçe verdiklerini
Su serptiğini en kara günlerde yüreğime
ve bazen de ateşe dönüştürdüğünü
Yeniden başlamam gerektiğini fısıldayan rüzgarları
Mavi böyledir işte
Bir tuval gibidir benliğimde
Üzerine işlerim hayatı
Yumuşacık kucaklayışında kaybolurum
Düşüşüm de kayboluşum da acısız olur
Dünyevi acılar mavinin iziyle yol olur, ışık olur
Serzenişlerimi eritirim avuçlarında
Ertesi günün yankısı duyulur kulağımda
Ayağa kalkmanın, koşmanın, tırmanmanın adıdır mavi
Sadece heyecanla değil, neşeyle de dolarım bil ki!
(Himself)
“Sevginin,merhametin eşiğini atlayanlar
ıstırabın gömleğini de kendiliğinden giyinirler.”
~
Ahmet Hamdi Tanpınar
“Bin diken bir gül için sulanır.”
~
Fuzulî
MAVİDE YAŞAMAK
Mavileşiyor yakamoz denizinde
Gökyüzünün çiçeği yıldızlar
Telli duvaklı gelindir sanki
Doğanın yıldızı çiçekler de
Yaşamak ne güzel maviliklerde
**
Uçuyoruz kuşlarla birlikte
Mutluluğun mavi ülkesine
Ana kucağı oluyor mavi özlemlerimize
Buluşuyoruz erdemde özveride sevgide
Yaşamak ne güzel mavide
Tasavvuf da şöyle derler :
“Niyet,amelin ruhudur.”
Birine gerçek anlamda dost olabilmek ve bir kalbi çıkarsızca sevmek Allah’a duyulan derin bir bağlılıktan doğar.
“Gerektiği yerde,gerektiği zaman,gerektiği kadar konuşan insan,dinlemesini de bilen insandır.Onu taş da dinler,su da dinler.Dinlemesini bilendir,dindiren,dinlendiren.”
~
nilüfer aksu
“Şiir,en yüksek sesle konuştuğunda bile inceliği elden bırakmaz.Aşkın,acının ve başkaldırının ilk ve en güzel sesi olmuştur her zaman.Bu yüzden sevinçten çok hüzne yakışan bir yapısı vardır.En ağır umutsuzluğu söylerken bile gücünü yaşama sevincinden alır.
.
İnsanlık ne kadar büyük bir yalnızlığı,yabancılaşmayı,sevgisizliği ve yıkımı yaşıyor olursa olsun,dünyanın herhangi bir yerinde şiir yazan birisi varsa ve onu okuyan bir başkası varsa;barıştan,aşktan,özgürlükten ve güzellikten umudu kesmeye yer yoktur.Çünkü insanın ve ulusların en yalansız,en korkusuz ve en iyi oldukları bir_iki özel alandan ve olanaktan
birisidir şiir.Eğer beni tanısaydınız bütün bunları bilirdiniz.O şiir ‘ben’im çünkü.Sözcükler,söyleyene ve söylenişe göre öyle değişir ki …Öyle olmasaydı dünya ne kadar dar ve düz olurdu değil mi .?”
~Şükrü Erbaş
“Bir insanın travmalarının olması onu sağlıksız biri yapmaz. Farkında olan,kabullenen ve kendini onarmak için çözüm arayan her insan sağlıklıdır.Asıl sağlıksız olanlar;asla yüzleşmeyen,kabullenmeyen ve çözümü diğer insanları hasta ederek sağlamaya çalışanlardır.”
~Tunç Tataker
“İnsan ruhunu iki şey karartır.Susulacak yerde konuşmak ve konuşulacak yerde susmak.”
~Sadi Şirazi
“Sevgisiz ve duyarsız bir insanın ne sevinci olur ne de acısı.! “
“Çiçekler hiç yalan söyler mi ?
söylemez derdi,annem
kırılgan,nahiftir onlar
tıpkı bir kadının yüreği gibi…”
~nilüfer aksu