© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Huzur, sakinlik, olgunluk çağrıştırır...
Yalnızlıkla içimize döndüğümüzde; eğer sakince gülümseyerek bizi karşılayan, mutlu, huzurlu bir iç dünyamız varsa tabi ki...
Dışımızdaki alemin bir benzeri içimizde de var...engeller, tepeler, korkular, alkışlar...
İçimizle barış sağlamadıysak; davalı, davacı, yargıcı ve ateş yakan, harlayan, alay eden, korkan, korkutan hepsinin kendimiz olduğu, acımasız ve sıkıntılı bir alanla da karşılaşabiliriz...
İçimizi; başta kendimizi ve herkesi severek ve affederek,
elinden geleni yaptıktan sonra olayı akışına bırakarak,
aciz kaldıklarımızı itiraf ve teslimiyetle rahatlatıp yalnızlıktaki huzuru yakalayabiliriz...
Sanıldığı gibi insan azlığı değildir.En büyük yalnızlık emeklerinin,fedakarlıklarının farkında olunmamasıdır..Farkedilmemek,flu görülmektir bi nevi..
İsteğe bağlı yalnızlık insanı derin ve dingin kılar, çevrenin kuru gürültüsünden uzaktasınızdır iç aleminize yolculuğunuz başlar. Güzeldir...
Toplumla iç içe olmanın da güzel yanları vardır. Kafa dengi insanlarla birlikteyseniz sevinciniz katlanacaktır paylaştıkça, kederiniz hafifleyecektir. Mutluluktur...
Eğer zihin yapınıza ters düşen insanlarla zorunlu birlikteliğiniz olacaksa işte o zaman sıkıntı.. Kalabalık .içinde yalnız olma durumu... Yontulmalarımız da daha çok burada olur, kırılmalarımız da...Zordur...
Ne acıtır canını insanın ,tek başına kalıp yalnız olmak mı? Yoksa kalabalıklar içinde, anlayacak birini bulamamak mı? Konuşmak değildir ,aynı dili konuşamamaktır yalnızlık. Anlaşılamamaktır.
“İnsan sadece yalnız kalabildiği sürece bütünüyle kendisi olur: Demek ki yalnızlığı sevmeyen özgürlüğü de sevmez; çünkü insan ancak yalnız kaldığında özgürdür. Baskı, her toplumun ayrılmaz arkadaşıdır.”
Arthur Schopenhauer, Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar
Yalnızlığı çok seversek bir gün o da gider mi?..
~OGUZ ATAY~
yanlız kalmak çok zor ve yanlızlık benim adım göbek adım yani
Bakma sana bir ad verdiklerine
Yerle gök arasında bir karaltısın
Ve bütün dünya seni unutmuş
Sanki kim bilecek yaşadığını
Gelmese dallarına birkaç fakir kuş
mehmet başaran
tek başımayım, yalnız değilim!
"Senin yalnızlığın, benim yalnızlığımın yanında sosyete balosu kalır""
Dipte olduğunda seni çıkaracak kimsenin olmamasıdır.
Kuru kalabalık kategori dışıdır.
*Oyy bon yolnozloğo çok sovoyorom,çoyom vo bon.
@sosyal medyada fink atarak mı yanlız kalıyorsun?
*hooo
@ho ya
Yalnızlık huzurdur. Hayatına ikinci bir kimseyi almadan rahatça kendi başına nefes alabilmektir. Kimseye ihtiyaç duymamaktır. İçinin acısını dinlemek ve kabuk bağlayan yaranı kanatmaktır...
Ömür boyu..
yalnızlık farkındalıktan ise onurlu bir seçimdir
Yalnız yapılan çoğu şey tuhaf duruyor. Uyumak, gülmek, yemek, gezmek.
Belki kitap okumak ama o da yanında bir can daha varsa daha bir güzel.
İbadet bile birlikte daha şevke getiriyor, insanı kuvvetlendiriyor. Dualarımız da bir oluyor o zaman.
Değinmek istediğim şeyi anladınız siz. Hiç geçmeyecek gibi gelen, karşıdan karşıya geçerken arabanın altında kalmak kadar ani olan bir şekilde gideceğiz burdan. Yıllarca yatakta yatsak da yine birden gelecek o. Çünkü daha önce hiç tatmadık, nasıl birden olmaz! İşte bir tekOraya yalnız gidiliyor ama oraya varana kadar aldıklarımız onlardan, işte onlar gelir bizimle. Onlar katar bize. Yalnızlık Allah'a mahsus. Çarparsa bir kez daha suratına, gözündeki gözlüğe kızma.
"yalnızlığı soruyorlar, yalnızlık, bir ovanın düz oluşu gibi bir şey"
Dışımın içe çevrilmiş hali yalnızlığım erorr veriyor ben bile ulaşamıyorum.
Ne sana, ne de bana yakın olmayan hiçbir yerdeyim...
Belli olmayan mekân ve belli olmayan bir zaman aralığına kısılmış ses gibi yankılandıkça değişiyor aşk...
Duvarlarımıza çarpıyor.
H.K.
İki kişilikti bu şehir.. sen gidince, tek ben kaldım
halk:yanlızlık tanrıya mahsustur der felsefe:insan doğuştan medenidir cemiyet içinde yaşamak için yaratılmıştır der..
O kurbağa söylenmeyeni bile duyuyordu
Çünkü elleriyle kulaklarını kapamıştı
mükâfatı olacağına inanıyorum.
Ben yalnız kalmayı öğrendiğim zaman olgunlaştım.
Cesare Pavese
Ve bir gün herkes yalnız kalır, hiç bir mezar iki kişilik değil...
'aldım çiçeğimi şurama bastım,
bastım ki yalnızlığımmış.'
cemal süreya
Edip CANSEVER: Bir kişi bile değilim yalnızlıktan.
'Ah şu yalnızlık, kemik gibi ne yana dönsen batar.' Cahit Zarifoğlu
'yalnızlığı soruyorlar, yalnızlık,
bir ovanın düz oluşu gibi bir şey.'
Cemal Süreya
'Küçükken annesi “hadi kalk geç kalıyorsun” dediğinde
Yorgana biraz daha sokulur insan.
Bunun adı tatlı bir şımarıklıktır, tadı anlatılmaz…
Bir gün “hadi kalk geç kalıyorsun” diyecek birisi olmaz insanın
Bunun da adı yalnızlıktır, acısı anlatılmaz…! '
YALNIZLIK. Yanlızlık Nedir bilir misin? Yalnızlık, gece ayazında sabaha kadar beklemek gibidir, Isınmak için güneşin doğmasını beklersin, ama o güneş hiçbir zaman doğmaz.
Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık Sevilmeyi beklerken beklemeyi sevmişiz..
Yalnızlığımdan şikayetim, kolay kolay beğenmeyen yapıma üstün gelemiyor
ama biliyorum ki hiç bir duygum birbiriyle dost değil her biri ben gibi kronik yalnız.
Yaşama olan iştahsızlığım sıkıntımı tuş etmeye yeltenmiyor,
bu da beni hareketsizliğe itiyor.
Yalnızlıklarıyla ve eylemsizlikleri olan biricik edimleri bile birbirleri ile benzer değiller, şu halleri bile uyumsuz.
Ben dediğim şey en bayağısından duygularımla yaşadığım bir orgy hali,
sıkıntılarım tarafından s..ilmek; doğurdukları ise yalnızlığımı çoğaltıyor ama azaltmıyor
“Bir şey olduğu yok. Biz bıraktığın gibiyiz.
Biz dediysem; ben ve yalnızlık.”
'Tek başınalığımın mürîdiydi 'yalnızlık',
ve ben onun hocası.
Beni de hükmüne aldı körolasıcası...'
Boynundaki o cumartesi kokusu
Nereden geldi, nereden sızdı yalnızlığıma...
A.E.
.'..Nedir bir türlü sırrını anlamadık,
Kimdir bizimle böyle şaka ediyor
Hangi cebini karıştırsan yalnızlık...'
Turgut UYAR
Anladım ki yalnızlık görünen değil görünmeyen de imiş..Anladım ki yakınlık mesafede değil yürekte imiş..
'Karanlık aydınlıktan, yalan gerçekten kaçar. Güneş yalnız olsa da etrafa ışık saçar. Üzülme doğruların kaderidir yalnızlık, kargalar sürüyle, kartallar yalnız uçar...'
1. tercihtir
2. dinlenmektir
3. zaman kaybıdır
4. başarısızlıktır
5. cesaret göstermeye mecbur olma halidir
6. ömürde gider...
' /yangınlar ortasında:
notaları kurşunlanmış bir şarkıdır yalnızlık.../'
ama odun olur demiştir :)
Benim için bir fobi..
Kişinin yaşamında yalın ve özgür olma hali.
İki çeşit 'yalnızlık' vardır;
1- Mecburi Yalnızlık.
2- Tercihli Yalnızlık.
Mecbuurii Yalnızlık:
Adı üstünde olup, garibimin muhtemelen yakın uzak çevresindeki kişi-lerin vefat etmesi-boşanması-kaçması, borç takması, küsmesi küstürmesi, saklanması gözüne görünmemesi vb. bir şekilde yalnız kalmış, erkekse - zamanında evin bütün işlerini hanımın sırtına yüklemiş.. bu yüzden iki yumurta efsanesini tokuşturamayan, çarşafını çorabını donunu nevresimini makineye sokuşturamayan..
Habire 'ruh eşi-ikizi' arayışında, 'aşkımı arıyorum, görenler bulanlar müdüriyete..' anonsunda.. falan.
Aşağıda izah edeceğim, 'Tercihli Yalnız Kişi' özelliklerini
sıyırın, mecburi yalnızlık resmi de cascavlak ortaya çıkıverecektir.
Tercihli Yalnızlık:
kuuşşlaaarr.. kuşlar..
uçabilsem sizin gibi de
düz olsa şu yokuşlar
düşse üstümden
şu riyakaar bakışlar..
Kişi, yalnızlığı uzuun yıllar heyecanla dilemiş sabırla beklemiştir. Vatana devlete millete Sakarya'ya, aile kurumuna, komşulara mahalleye, muhtara bakkala vergi dairesine borcunu ödemiş, alacaklarından vaz geçmiş..
Ve 'İşte gün bu gündür, bayramdır düğündür.. Vira bismillahh..' deyu, kuş olup süzülmüştür.. yalnızlığaa.. yıldızlığaa.. yalınlığa.. Essahtan harbiden gerçekten özgürlüğe..
Öncelikle, yalnız kişi dik durur ve doğaya sıfır oturur.
Kuuş cıvıltıları içinde gümüş sabahlar..
Üüü ü ü rüüüüü... Kukurikuuuuu.... 'ciik.. cikcikcikcik.. ciii.. ciciciciii.. crrrr..
toprak güneş dağlar orman dere bulutlar aydede yıldızlar.. geccee..
Yeşil gurrbağa vraak vrakları.. hauvv havavav.. miyaauuvv..
Evden bahçe kapısından adım attığında cummpp.. doğanın bağrına, maşuğunun koynuna kredi kartsız tektaşsız giren aşık gibi şevkatle ihtimamla ihtiramla süzülür..
Yalnızlığı tercihli statüde yaşayan kişi, spordan zamanı işlemekten aciz değildir..
Laklak edecek insan arayışı içinde bakkala manava şoföre
habire çene çalmaya sarkmaz.. Kaldı ki bunlardan uzaktır zaten.
Dikiş iğnesinin o nazlı cilveli inatçı delikciğinden ipliği
een çok üçüncü denemede öbür tarafa yallah..
Sürekli olaraktan sürek avında eş dost arkadaş aşk arayışında değildir..
Duvarların üstüne üstüne geldiğini zannetmez..
Yemeği bir hanımdan daha leziz sağlıklı ve yenilikli yapar..
Sabahın bulaşığını akşama, akşamın bulaşığını geçen sabahınkiyle beraber bu sabaha bırakmaz..
Geceleri uykuya dalmak için, seksen sağa doksan sola dönelemez, kırk kere dizlerini karnına çekmez, yüzükoyun.. kalkk.. aç tv yi.. internete girr.. yapmaz..
'Mevla kimseleri yalnız komasın' diye dualar etmez..
Devamlı bir üretim gelişim içindedir..
Yalnızlığın acısına dayanamayıp, ağlaya zırlaya, anasını arayan mart kuzusu gibi mee.. meeee.... melemez..
kuuşşlaaarr.. kuşlar..
tükürüp beton bloklarına
teknolojik boklarına
alıp vermeyen mekanlarına
sosyal imkanlarına
bankasına kankasına..
sarkıtıp topuklarımdan gölgemi
kimsecikleri küstürmeden
uçabilsem sizin gibi..
kestirmeden..
kuuşşlaarr..
benim için de uçuşun..
benim içimde uçuşun..
Ööyle 'ben yalnızım..' deyivermekle de yalnız olunmaz.
Sen apartmanda iki-üç artı bir de otur, sabah akşam dedikoducu selamsız suratsız komşunla karşılaş, avm lerde vakit öldür, habire tüket, altında dört tekerli teneke kutu trafikte ömür tüket, egzoz dumanı yut, hormonlu domates hıyar ye, tv de haber dizi izle.. yazın yediğin hurmalar kışın kredi kartıyla tırmalasın.. ondan sonra otur, yok yalnızım da.. yok hüzünlüyüm de.. şarkı söyle şiir miir yaz edebiyat yap..
Cık, olmaz öyle yalnızlık anacım.
Medeni madeni sistem robotu.
modern olmuş kişi
üretir iki işi
biri çöp biri çişi
.......
Rakipsizdir yalnız kişi. Artık kimsecikler onunla sidik yarışı yapamaz. Dedikodu gıybet ikiyüzlülükten, alavera dalavera, dakkadubara, abidik gubidikten, laylaylomdan, kin nefret intikam gibi kaka duygulardan, her çeşit oyundan oyunculuktan uzaktır.
Yemek yapmakta maharetli, zamanı işlemekte marifetli,
temizlikte bulaşıkta çamaşırda titizdir.
Öyle bol yağlı etli değildir, sportmendir.
Dağda ormanda saatlerce yürüyebilir.
Konuşmaya acıkmaz, güünleerce hiç konuşmadan yaşayabilir.
Canı sıkılmaz..
Stres presine girmez..
Psikolojik pişik olmaz..
Depresyon onu depmez..
'E yuh çüş.. n'aaptın öyle, ot gibi sap gibi kuru odun gibi kodun, aman..'
demee..
Hem 'Hu' ile hemhal ve doludoludur kişi ('bilenlerden' ise) hemi de,
kendin okumaktır, ruha bürünmektir, hayata tek bir yüz ile görünmektir yalnızlık..
Sihirlidir..
Kişinin yaşamında yalın ve özgür olma hali.
İki çeşit 'yalnızlık' vardır;
1- Mecburi Yalnızlık.
2- Tercihli Yalnızlık.
Mecbuurii Yalnızlık:
Adı üstünde olup, garibimin muhtemelen yakın uzak çevresindeki kişi-lerin vefat etmesi-boşanması-kaçması, borç takması, küsmesi küstürmesi, saklanması gözüne görünmemesi vb. bir şekilde yalnız kalmış, erkekse - zamanında evin bütün işlerini hanımın sırtına yüklemiş.. bu yüzden iki yumurta efsanesini tokuşturamayan, çarşafını çorabını donunu nevresimini makineye sokuşturamayan..
Habire 'ruh eşi-ikizi' arayışında, 'aşkımı arıyorum, görenler bulanlar müdüriyete..' anonsunda.. falan.
Aşağıda izah edeceğim, 'Tercihli Yalnız Kişi' özelliklerini
sıyırın, mecburi yalnızlık resmi de cascavlak ortaya çıkıverecektir.
Tercihli Yalnızlık:
kuuşşlaaarr.. kuşlar..
uçabilsem sizin gibi de
düz olsa şu yokuşlar
düşse üstümden
şu riyakaar bakışlar..
Kişi, yalnızlığı uzuun yıllar heyecanla dilemiş sabırla beklemiştir. Vatana devlete millete Sakarya'ya, aile kurumuna, komşulara mahalleye, muhtara bakkala vergi dairesine borcunu ödemiş, alacaklarından vaz geçmiş..
Ve 'İşte gün bu gündür, bayramdır düğündür.. Vira bismillahh..' deyu, kuş olup süzülmüştür.. yalnızlığaa.. yıldızlığaa.. yalınlığa.. Essahtan harbiden gerçekten özgürlüğe..
Öncelikle, yalnız kişi dik durur ve doğaya sıfır oturur.
Kuuş cıvıltıları içinde gümüş sabahlar..
Üüü ü ü rüüüüü... Kukurikuuuuu.... 'ciik.. cikcikcikcik.. ciii.. ciciciciii.. crrrr..
toprak güneş dağlar orman dere bulutlar aydede yıldızlar.. geccee..
Yeşil gurrbağa vraak vrakları.. hauvv havavav.. miyaauuvv..
Evden bahçe kapısından adım attığında cummpp.. doğanın bağrına, maşuğunun koynuna kredi kartsız tektaşsız giren aşık gibi şevkatle ihtimamla ihtiramla süzülür..
Yalnızlığı tercihli statüde yaşayan kişi, spordan zamanı işlemekten aciz değildir..
Laklak edecek insan arayışı içinde bakkala manava şoföre
habire çene çalmaya sarkmaz.. Kaldı ki bunlardan uzaktır zaten.
Dikiş iğnesinin o nazlı cilveli inatçı delikciğinden ipliği
een çok üçüncü denemede öbür tarafa yallah..
Sürekli olaraktan sürek avında eş dost arkadaş aşk arayışında değildir..
Duvarların üstüne üstüne geldiğini zannetmez..
Yemeği bir hanımdan daha leziz sağlıklı ve yenilikli yapar..
Sabahın bulaşığını akşama, akşamın bulaşığını geçen sabahınkiyle beraber bu sabaha bırakmaz..
Geceleri uykuya dalmak için, seksen sağa doksan sola dönelemez, kırk kere dizlerini karnına çekmez, yüzükoyun.. kalkk.. aç tv yi.. internete girr.. yapmaz..
'Mevla kimseleri yalnız komasın' diye dualar etmez..
Devamlı bir üretim gelişim içindedir..
Yalnızlığın acısına dayanamayıp, ağlaya zırlaya, anasını arayan mart kuzusu gibi mee.. meeee.... melemez..
kuuşşlaaarr.. kuşlar..
tükürüp beton bloklarına
teknolojik boklarına
alıp vermeyen mekanlarına
sosyal imkanlarına
bankasına kankasına..
sarkıtıp topuklarımdan gölgemi
kimsecikleri küstürmeden
uçabilsem sizin gibi..
kestirmeden..
kuuşşlaarr..
benim için de uçuşun..
benim içimde uçuşun..
Ööyle 'ben yalnızım..' deyivermekle de yalnız olunmaz.
Sen apartmanda iki-üç artı bir de otur, sabah akşam dedikoducu selamsız suratsız komşunla karşılaş, avm lerde vakit öldür, habire tüket, altında dört tekerli teneke kutu trafikte ömür tüket, egzoz dumanı yut, hormonlu domates hıyar ye, tv de haber dizi izle.. yazın yediğin hurmalar kışın kredi kartıyla tırmalasın.. ondan sonra otur, yok yalnızım da.. yok hüzünlüyüm de.. şarkı söyle şiir miir yaz edebiyat yap..
Cık, olmaz öyle yalnızlık anacım.
Medeni madeni sistem robotu.
modern olmuş kişi
üretir iki işi
biri çöp biri çişi
.......
Rakipsizdir yalnız kişi. Artık kimsecikler onunla sidik yarışı yapamaz. Dedikodu gıybet ikiyüzlülükten, alavera dalavera, dakkadubara, abidik gubidikten, laylaylomdan, kin nefret intikam gibi kaka duygulardan, her çeşit oyundan oyunculuktan uzaktır.
Yemek yapmakta maharetli, zamanı işlemekte marifetli,
temizlikte bulaşıkta çamaşırda titizdir.
Öyle bol yağlı etli değildir, sportmendir.
Dağda ormanda saatlerce yürüyebilir.
Konuşmaya acıkmaz, güünleerce hiç konuşmadan yaşayabilir.
Canı sıkılmaz..
Stres presine girmez..
Psikolojik pişik olmaz..
Depresyon onu depmez..
'E yuh çüş.. n'aaptın öyle, ot gibi sap gibi kuru odun gibi kodun, aman..'
demee..
Hem 'Hu' ile hemhal ve doludoludur kişi ('bilenlerden' ise) hemi de,
kendin okumaktır, ruha bürünmektir, hayata tek bir yüz ile görünmektir yalnızlık..
Sihirlidir..
Al yalnızlığını gel, sıkılmayız.
Senin yalnızlığın,
Benim yalnızlığımla konuşur.
Biz, ikimiz SuSarız..
Erhan Güleryüz
Yalnızlık
yalnızlık,
ilerisine asla bakamayacağın bir pencere gerisinde;
yağan karı,inen geceyi ve yükselen dağları izlerken,senin,yanımda olduğunu hissetmektir.
hayalini yanımda taşımak,yanında varlığımı unutmaktır.
küçük bir ben içinde,koca bir sensizliği yaşamaktır yalnızlık!
yaşamak ve şikayet etmemek.
yalnızlık,
seni,herkesini ve herşeyini kabullenmek ama bunu sana anlatma yeteneğinden yoksun olmaktır.
anlatamamanın yanında durmadan konuşmak ve tüm susmaları sana kaptırmak,
sonunda sessizliğe mahkum olmaktır.
suskunluğunun her bir harfini yorumlamak ve
haricinde duyduğum sesleri inkar etmektir yalnızlık.
her şarkıda artan sızımı dindirmek yerine 'sevdiğim türkünü susur da git' diyerek haykırmaktır! .yalnızlık,acı ezgilerine sırt dönüp,sadece senin sesinin nemini dinlemektir.
ezgilerden daha acı sesinin ta kendisidir yalnızlık!
şimdiyi yok saymak,yarını ertelemek ve fotorafların sınırlı karelerinde,
sen’li dünleri yaşamak da,yalnızca,yalnızken yapılacak akıl karı bir deliliktir ve delilik,
yalnızlığın en yalın tanımıdır!
yalnızlık,
yarin kentinde kendini öksüz hissetmektir.
cadde boyu ışıklarda büyüyen kimsesizliği,hiçbir gülüşe sığdıramamak,
ulu orta ağlamak ve kendine konuşmaktır.suretin düştüğü her yüze sen diye bakmak,
suretinin aslına korkusuzca bakmak,aynalardaki suretime bakamamaktır yalnızlık!
çok vagonlu bir trende,her istasyonda yeniden başlayan çok seferli bir yolculuktur yalnızlık!
yalnızlık,
sana gelirken yolları günlerin ardında bitirmek; senden giderken,yollarda;
'ömrümü bitirmektir'…
yalnızlık,
söylediğin her sözü aklımda tutmak,seni hiç unutmamışken,
her defasında yeniden yeniden hatırlamak,geceleri terk edip,sabahları kapına sığınmak ve
gittiğini bile bile 'inançsızca' dönmeni beklemektir…
şiirlere soyunup,mektup giyinmek; bütün şairleri reddedip bir yazara aşık olmaktır yalnızlık.
ve…
yalnızlık…
varlığında yokluğunda,
'yalnızım çünkü sen varsın' demektir…
Kahraman TAZEOĞLU
Yanlızlık sardı vücudumu doldu taştı heryer bunaldım, ama gitmiyorum tek gerçeyim o benim,,yalansız,dolansız..
Ve ne kadar kalabalık yalnızlığımız.
Herkeste kendimize çarpıyoruz.
Kara ipekten bir yorgan gibi üstümü örtüyor,
iğde kokuları, limon çiçeklerinin incecik kokusu,
kızıllığı karanlığın içinde bile sezilen sardunyalar,
minicik saplarının ucunda sessizce duran minicik güller,
çiçeklenmemiş bir hanımeli.
Sessiz sakin ve mükemmel bir gece.
Ve ne kadar kalabalık yalnızlığımız.
Ne tarafa dönsek kendimize çarpıyoruz...
AHMET ALTAN
güzeldir bazen yalnızlık..hatıralar olmasa...