Kültür Sanat Edebiyat Şiir

"Hiç kimse bir başkasının kurduğu cümle değildir.Kuramadığın cümleye kendinle başla.
Sevgiyle..."

"İnsan kısmı bir misafirhane
Her sabah yeni birisi gelir
Bir sevinç,bir bunalım,bir zalimlik
Aniden farkına varmak bir şeyin
Hepsi beklenmedik misafir
Hepsini karşılayıp eyle !
Evini vahşetle süpürüp
Bütün mobilyalarını boşaltan
Bir kederler kalabalığı bile gelse
Her geleni alnının akıyla misafir et
Olur ki yeni bir zevk getirmek için
Boşalttılar evini
Karanlık düşünce,utanç ve garez
Hepsini gelerek karşıla kapıda
Ve buyur et içeri
Minnettar ol her gelene
Kim gelirse gelsin
Çünkü bunların her birisi
Öte taraftan bir kılavuz olarak gönderildi."
.
Mevlana

Eğer hâlâ kızıyor şikayet ediyorsan
kendinle kavgan bitmemiştir
.
Eğer hâlâ kırılıyorsan,
gönül evinin tuğlaları pekişmemiş demektir
.
Eğer hâlâ kınıyorsan,
düşüncelerin berraklaşmamış demektir
.
Eğer hâlâ 'Ben' demekten vazgeçmiyorsan,
nefsinin esaretindesin demektir
.
Eğer hâlâ sevgi de ayırım yapıyorsan,
içindeki sevginin boyutlanmasına engel oluyorsun demektir.

"Gerçek kötülük akılsızlık ya da cehaletle değil.Zekâ, planlama ve güçlü bir iradeyle gerçekleşir."
.
F.Shelling

Akıllı ve de kurnaz bir insanın her daim kendini aklayacak hazırda cevabı değil,cevapları vardır.İnsan demişken; bir insan bir insanı ikna etme ihtiyacı neden duyar ? Bilmez mi ki " ikna edilmişlerle yola çıkılmaz,yola inanmışlarla çıkılır"

"Hayatta en acıklı şey,bir insanın problemin kendinden kaynaklandığını görememesidir."
.
Carl Gustav Jung
.
Farkında olan,kabullenen ve kendini onarmak için çözüm arayan her insan sağlıklıdır.Asıl sağlıksız olanlar; asla yüzleşmeyen,kabullenmeyen ve çözümü diğer insanları hasta ederek sağlamaya çalışanlardır.

"Sürekli zihninde ve kendi vehmettiği kurallar içinde yaşayan insan 'ne olduğunu' kolaylıkla unutur ve olmadığı bir şeyi olabilmek için dünyayı hem kendisine hem de diğer türdaşlarına sıklıkla cehennem eder."
.
Sinan Canan
.
Kendinle savaşını kazanmadan,dünyayı fethetmeye yeltenme.Ziyan eder ziyan olursun...

"Cehaletin çıkış noktası,insanın kendine cahil kalmasıyla başlar.Ne kadar okursan oku ne kadar bilirsen bil.Kendini okumadan,kendini bilmeden,tanımadan hep eksik hep yarım kalır insan.Metazori ile hiç kimseye hiçbir şeyi ne öğretebilirsiniz ne de sevdirebilirsiniz.Sevginin dili olmadan,üslûp olmadan,anlayış olmadan sağlıklı iletişim kurulamaz.Akıllı insan herkesten bir şeyler öğrenebilen insandır.Dağ başındaki çobandan da,okuma yazma bilmeyen bir insandan da,küçük bir çocuktan da.Gerçeklerimiz değişebilir,bakış açılarımız farklı olabilir.Benzer benzere kayıtsız kalmaz.Lakin benzer olmamız aynı şeyleri düşüneceğiz anlamına da gelmez.O aynılığa girer,ve orada birbirini besleyen,geliştiren,büyüten farklı bir bakış açısı kazandıran pencere yoktur.Fikir alışverişi,sağlıklı iletişim hiç yoktur.Gerçekler acıdır evet,bunu açığa çıkartırken nezaketi,saygıyı,iyi niyeti esirgememeliyiz.Yanlışı,yanlışla düzeltemeyiz.Salt aklıyla hareket etmek ya da salt duyguyla hareket etmekle çözüme varamayız.Bilgini,aklınla ve gönlünle harmanlayıp sevgiyle paylaşabiliyorsan ne alâ.. Bilim insanı,gönül insanı bu iki kavramın bir insanda bulunması çok az kişiye nasip olmuştur.En kalıcı eserler,fikirler,keşifler kalpten çıkanlardır.Vazgeçmeyenler,pes etmeyenler,özü sağlam,iç sesine kulak veren,kendine inanan ve güvenenler Ruhunun aydınlığı eşliğinde...

Yarışımız kendimizle olsun sevgiyle,şefkatle,farkındalıklı, aydınlık bilincimizle..."

Anlaşılan o ki,yazdıklarınızın hiçbiri içinizden geldiği gibi değil,hazmedemediğiniz konu başka..öfkenizi gerçek sahibine kusun...buraya değil.!.kibrinizi de egonuzu da,bilgi adı altındaki zehirli düşüncelerinizi de ve dahi insanları küçümseyen aşağılayan tavrınızıda almayı unutmayın giderken....!

Gürültülü bir zihne sahip bir insan,kalbinin sesini duyabilir mi ? Umutsuz bir insan bir çiçeğin kokusunu hissedebilir mi ? Hiç sevilmemiş bir çocuk yetişkinliğinde sevildiğine inanabilir mi ? Kendiyle savaşı bitmemiş bir insan bir başkasına dost elini uzatabilir mi? Manadan,maneviyattan yoksul bir insana önüne dünyaları serseniz ruhunun huzursuzluğunu giderebilir misiniz ? Kendi varlığından bi' haber insan,neyin yok oluşundan dem vurabilir ? İnsanın en büyük ödülü de cezası da kendisi değil midir ? İnançsız sevgisiz,amaçsız,umutsuz bir insan varolabilir mi ? Hayata tutunabilir mi ? Gerçi,İnançsızın bile bir inancı vardır."İnançsızlığı."

" İnsanlar
İnsanların içinde
İnsana hasret yaşarlar.."
Özdemir Asaf

Kanıtlı bir şiirdir,bildiğiniz üzre...

Bazı insanlar,bir hatırlatmadır.
Onların yanında başka birini özler,bizim için neyin önemli olduğunu hatırlarız.
.
Bazı insanlar,bir kitaptır.
Hikâye ne kadar güzel olursa olsun hep dışında kalır,bir parçası olamayız.
.
Bazı insanlar,bir aynadır.
Onlarda kendimizi tanır,karekterimizde gerekli düzeltmeleri yaparız.
.
Bazı insanlar,bir yokluktur.
Onlar sayesinde imkânsızlığın ne demek olduğunu algılarız.
.
Bazı insanlarsa,aşırı çokluktur.
Ne kadar dengelemeye çalışsak da,onların boğuculuğunu azaltamayız.
.
Bazı insanlarsa,yarım yamalaklıktır.
Onlarla bir şeylere razı olmaktan vazgeçer,layık
olduğumuz şeyleri farkederiz.
.
Bazı insanlar bir türlü,olmamışlıktır.
Verdiğimiz tüm emekleri arkamızda bırakmayı öğrenir,bir noktada elbet vazgeçeriz.
.
Bazı insanlar bir tatil köyüdür.Asla yerleşemez,uzun süre kalamayız.
.
Bazı insanlar,bir zindandır.
Ödenecek karmayı ödemeden,kaçamayız.
.
Hepsinden teker teker mezun olduğunuzda,tek bir şeyi anlarsınız.
OLANI OLDUĞU GİBi KABUL etmeyi hayat felsefeniz yaparsınız.
.
Sarp Genç Arslan
.
Farkındalıklarınız içsel huzurunuzu korusun..