© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
“Kim olduğunuz ezelî ve ebedîdir.Hiç değişmemiştir ve hiç değişmeyecektir.”
~David Kessler
Ömründen sonbahar geçen insanların kalbi katılaşabilir mi.?
Sonbahar,katılaşan kalplerimize bahşedilmiş bir lütuf gibi.
En sevdiklerini yitirenler sonbaharda daha bir kederlenir.
Unutulan bazı güzellikler,sonbaharda daha çok hatırlanır.
Sonbaharda umıt,sevinç,keder iç içedir.
Duygu harmonisidir sonbahar.
~
Yağmurun,rüzgârın ve cûş eden renklerin raksında insanı kalbine doğru meylettiren,ona kalbinde olup bitenleri düşündüren bir çağrı vardır o harmonide.
Sonbahar tefekkür mevsidir her hâliyle.Zamanın deli gibi son hızla aktığını,nakd-i ömrün azaldığını ama uzayan geceler sebebiyle de vaktin ne kadar bereketlendiğini en çok sonbahar söyler.Sonbaharın inanılmaz hırçın ve bir o kadar da rikkatli dili vardır.
~
Sonbahar kadar insanı kalben,ruhen ve zihnen
mânâ ile kuşatan bir mevsim yok zira.
~Ebrar Akbulut
“Önceliğin sevgi değilse,benim senden öğreneceğim hiçbir şey yoktur.”
~Sinan Canan
~Ego kendi çıkarlarına / Yüksek bilinç bütünün iyiliğine odaklanır.
~Ego korku / Yüksek bilinç güvenle hareket eder.
~Ego geçmiş ve geleceğe / Yüksek bilinç şimdiki âna odaklanır.
~Ego ayrılık / Yüksek bilinç birlik hissi yaratır.
~Ego hızlı ve kontrolsüz / Yüksek bilinç sakin ve bilinçli tepkiler verir.
~Ego değişimden korkar / Yüksek bilinç değişimi kabul eder.
~Ego kontrol etmek ister / Yüksek bilinç akışa bırakır.
~Ego sahiplenici / Yüksek bilinç şefkatli ve özgürlükçüdür.
Ne duydum,ne gördüm, ne de yaşadım.İyi niyetiyle çıktığı yolda,hiç kimse yarı yolda kalmaz.Bazen olmaz.Olmaması gerektiği içindir olmamazlığı.Bizi bizden daha iyi bilen Rabbim yarı yolda bırakmaz.!
Hakk’ın sesiyle uyanık değilsek,uyanıklığımız beyhudedir.!
“Bilgiye ulaşmak için her gün bir şeyler ekleyin.!
Bilgeliğe ulaşmak için her gün bir şeylerden kurtulun.”
~Lao Tzu
Ne de güzel yağıyorsun yağmur.Yağmurlarım da toprak kokusu…
Şiir başlar zamanın bittiği yerde.Çünkü zaman insanın içidir,içindedir zaman.Boynunda mavinin izi… !
Kuş ağacı gördün mü .? Dedim.
Gözbebeklerine kadar büyüdü gözleri.
Kuş ağacı mı,diye şaşırdı.
Evet,kuş ağacı dedim.İkinci kez.
Kuş ağacı gerçek değil ki,bir efsane dedi.
İnsanlar bir efsane yarattığında,o efsanenin içinde görülmeyi bekleyen bir gerçek kalır,dedim.Gözleri yeniden daha da büyüdü.
O zaman,ağaçları sallayınca gökyüzüne bi’sürü kuş mu dökülür,dedi.
Gülümsedim.
Gülümsedi.
Ve birden,gökyüzüne bi’sürü kuş döküldü.
~Güler Akdemir /çizerGA
.
“…bu birbirimizi görme ve bulma oyunu” Dedim.
Böyle gizemli şeylerde hemen heyacanlanır,hoş bir edayla dudaklarını yana doğru kaydırırdı.Yine öyle yaptı.
“Çocukken oynadığımız saklambaç gibi mi.” Dedi.
Evet,bir nevi saklambaç gibi.Fakat bu oyunda birbirimizi saklanmadan bulacağız,dedim.
O kadar güzel dinliyordu ki,sanki bahar gelmiş gibi seyrettim onu.
Ve devam ettim.
Hani bizler büyüdükçe hayatımıza kurallar ve kurallarla birlikte,bi’dolu mızıkçı yalanlar,zorba mecburiyetler dolar ya.
Onlar içimize doldukça,çocuk gülüşlerimize yer kalmaz.
Onlar da küsüp giderler bizden.
Oysa onlar bizim “Gönül gözlerimizdir.”
İşte ben istiyorum ki,birbirimizi çocuk gülüşlerimizle görelim.
~ÇizerGa
Huzuru,
hayatınızın koşullarını yeniden düzenleyerek değil,en derin düzeyde kim olduğunuzu fark ederek bulursunuz.”
~Eckhart Tolle
Dağ utandı,toprak utandı,su utandı.İnsanlık utandı.!İnsan,bir milim kıpırdamadı yerinden.
Sevgiyle,Elif
Toprak utanır sarmaya
İnsan utanmaz vurmaya
Öldürürler seni çocuk
Sonra dururlar duaya..
____ a.penaber
Herkesin uykusunda boğulduğu
Taşlara konuştuğu,kuyulara inandığı
Duasından korktuğu,Tanrısını öldürdüğü
Acısını unutmuş bu insan çölünde
Bir gün bir çocuk çıkıp da
Topuklarımızda kaybolmuş bir mavi sesle
‘Ben sizi sevmiyorum, derse
~
Gelecek nereden gelecek diyordun ya.
~Şükrü Erbaş
Üslubu zarif nice insan gördüm.Sahte zarafeti kabalığına perdeydi.Üslubu sert ya da soğuk tabiatlı nice insan gördüm.Kişiliği çok zarif ve güzeldi.Devir imaj ve cila devri.Hoyrat bile olsa kendisi olan insanların net duruşları,sahtelik dolu nezaketten yeğdir.
~
İnsan zekâsı,kalbi ve ruhuyla bütün.Kötü bir zekâ,nezaketli olsa bile kötüdür.İyi bir zekâ,zekâsını kötülüğe kullanıyorsa kötüdür.Nezaket akıl,erdem gibi konular mürekkeptir bir bütündür.O yüzden bugün popüler psikoloji,insan tanımlarında tökezliyor.Çok zarif olanın,en korkunç karaktere ya da sakil bir kişilik gibi duranın en iyi karaktere sahip olabileceği gibi karmaşık bir yapısı var insanoğlunun…Bir de nezaketin kuralları olabilir
ama zarafetin olamaz.Zarafet öz’le yani insanın ruhuyla ilgili.Şayet ruhunda yoksa hiçbir zarafet kuralı,yapıştırıcıyla yapışmıyor insanın ruhuna.Yapışsa da bir süre sonra yapıştırıcının etkisi geçip gidiyor.
~Ebrar Akbulut
Ne zaman yitiriyorduk masumiyetimizi.? İçimizdeki çocuğu öldürence mi.. !
“Biz
kökleri sağlam
içiyle barışık
dalları mavi göğe bakan
iki ağaç gövdesiyiz
~
Biz
kalın duvarlar ardında
sesleri duyulmayan çocuklara
yolun aydınlığı
umudun türküsüyüz
~
Biz
kelimelerden evvel
anlamlarını yüreğine nakşeden
iki gönül dostuyuz
~
Biz
iki ayrı bedende
akıl ve kalp birlikteliği
ruhun bilinciyiz
~
Tanıdım
kendimden bildim
bizatihi gelişinden
biz
saf sevginin
aşkın nefesiyiz
bir’iz
biz’iz
~
Yalan yaşamın içinde
ölüm kadar gerçeğiz!
bilir’iz..!
~nilüfer aksu
“Başkalarının hayatlarına
güneş saçanlar
kendi yaşamlarını da
nurlandırırlar.”
~A.Carneige
Siz kırılgan,siz hayata uyanan,siz kendinden binlerce çiçek var edecek olan
~
Yaşam,kırıldığın yerden başlar.Bu yüzden kırılan SeVeR,kırılan BiLiR,kırılan AnLaR
~
Sev yaralarını ! Çünkü yaralarına kucak açtığın kadar Alim,sırtını döndüğün kadar zalimsin.
~G.Serra Sözen
~
İyilikle,güzellikle,sevgiyle,dostlukla kal,Kadın…
Bir çiçek duruyordu, orda, bir yerde,
Bir yanlışı düzeltircesine açmış;
Gelmiş ta ağzımın kenarında
Konuşur durur.
Bir gemi bembeyaz teniyle açıklarda,
Güverteleri uçtan uca orman;
Aldım çiçeğimi şurama bastım,
Bastım ki yalnızlığımmış.
Bir başına arşınlıyor bir adam mavi treni
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni..
C. Süreya
Sevgiyle, dostlukla kal güzel kadın....
“…kısa söz,basit eşya,kedi sevgisi
aktıkça ağaran bir suyum zamanın ırmağında.”
~Şükrü Erbaş
“Epeyce uzun zamandır görmediğim bir şey gördüm sen de,utanmayı biliyordun.Unutmamıştın.”
~Atıf Yılmaz
“Değer veren hâlden anlar.Hâlden anlayanla gönül bağı kurulur.Gönül bağı kurduğunu seversin ve ondan öğrenmeye açık hâle gelirsin.
İşte öğretmenin gücünün sırrı.”
~Doğan Cüceloğlu
“İnsan hayatının anlamını refahta,sosyal kimlikte bulamaz.Ancak içindeki niyetin saflığında bulabilir.”
~Doğan Cüceloğlu
“…biliyor musun ? Ben sana,hiç az değilim.Çünkü söylediklerimiz pek önemli değil.Söyleyemediklerimiz ve ağzımızdan kaçırdıklarımız var…”
~Ferhan Şensoy / Ayna Merdiven
Bir adam,her sabah gün doğmadan kalkar,elleriyle kurduğu tezgâhını bir umutla yeniden açar.Onun dünyası rengârenk boncuklarla doludur.Yorgun elleriyle yaptığı takılara hayatın tatlı acı anılarını ekler.Her gün insanlarla dolu sokaklarda sessizce sevgi ve umut arar,satır aralarında bir tebessüm yakalar.O bilir ki,hayattaki en değerli şeyler:
‘Tezgâhında sattığı takılar değil,paylaştığı içten bir selâm ve aldığı samimi bir gülüştür.’
Sen beni bilgili,çok okumuş bir adam mı sandın diye sormuş bilge.Tabii demiş öğrenci,öyle değil misin ? Pek sayılmaz diye yanıtlamış bilge,ben sadece her şeyi birbirine bağlayan bir ipin ucunu tuttum.
~
Ya benden veya yaptıklarından hoşlanmayacak biriyle tanışırsam ?" diye sordu Küçük Ejderha.
"Kendi yoluna gitmelisin," dedi Büyük Panda. "Onlardan uzaklaşmak kendini kaybetmekten iyidir."/aln
Kadın uzakta.Söylediği sözler kadar uzakta.Yüzü avuçlarında soğuyor.Ne rüzgâr,ne sonsuz şarkısı toprağın.Bir puhu kuşu etinde.Elinde kalan tek yaşama nişanı.Bütün zamanlar bir ürpertiye dönmüş.Kokusuz yataklarda bir hayâl ölüsü.Çıplak ayaklı değil nicedir gece.Ne bir saç aynada,ne camlarda uyanan dünya.İnandığı günleri götürmüş adam.Pahası yalnızlık bir geçmiş her yer.Anlamak güzellikten acı.Unutmak değil,anımsamak güçsüz düşürüyor.Yollar çocuk,dağlar masum…sessizlikten bir uzakta kadın.Ağzına akan sözler kadar uzakta.
~
Ey sevginin çok bekleyen,çabuk susan kalbi.Acı dengende senin,hangi mutsuzluğu hangi mutlulukla bağışlar insan…
~Şükrü Erbaş
Ne çok övene aldanırım ne de çok yerene.Güvenmem,gücenmem.Bilirim ki onun derdi kendiyle,kendinde olmayanın peşinde..
Görmediklerimde saklıdır,gördüklerim….))
Konfüçyus der ki :
“Gerçeği bilenlerle onu sevenler hiçbir zaman eşit değildirler.”