Doğup yaşadığımız süreç... Ya bizleri gerçek dünyaya hazırlıyor ise! Yani öldüğümüzden itibaren, aslolan gerçek dünyaya taşıyorsa bizi ve orası hayallerimizin ötesinde bir güzellikte ise? ? ? Ve orada artık ölüm denen şey yok ise? Yaradılıştan tutun,ceninken durumumuza ve yaşama...Ve tabiki acaba sonrası ne sorusuna kadar... Benim özüm bana tercüman olduğunda bazen,diyor ki! Evet hiç bir şey aslında bitmiyor,ve işin garibi sanki fiziksel olan bu dünya,bir tür ders aldığımız okul..Üstelik her birimizi yetiştirip mezunlar veriyor.Mezun olduktan sonra ki aşama… ÖLÜM….. Peki sonrası….
Bir bitiş mi? Yoksa; Yeni, yeni çok yeni ve muhteşem bir başlangıç mı? VE asla bitmeyecek olan! Yoksa insan dediğimiz mahluk, tüm acılarının içinde........ Bir tür umut mu besler….. Ki bu; Bu gününde bulamadığı ve sustuğu,ancak umutlar içinde BELKİ...BELKİ! ! ! BİR GÜN BİR BAŞKA YERDE, YAKALARIM HUZURU VE MUTLULUĞU..DERCESİNE...
Ne dersiniz?
Bu kadın, yaşadığı süreçte bu sorgulamayı bitirmez :-)))
uykudan uyanış ve ebedi bir hayata yol alış..bedenden sıyrılması ruhun ve astral bedene geçiş.. ve de bu dünyanın adaletsizliklerinden pisliklerinden kurtulma,haklının güçlü olduğu (kuvvetlinin haklı olduğu değil) kimsenin kimseyi kandıramıycağı aleme geçiş..
Ölüm insanın gerçek sılasına dönüşüdür.Çünkü; insan dünyada bir gurbettedir.O yüce sevgiliden ayrıdır.Dolayısıyla,ölüm insan için hicranı tadarken vuslata kavuşmadır.
Pekte istenmeden beklenen ancak davetsiz misafir gibi de ne zaman geleceği belli olmayan kesin bir şey.Bence insanda ruhun ölümü bedenin ölümünden daha vahim bir olay.Ruhsuz yaşamaktansa hiç yaşamamanın daha iyi olduğuna inanıyorum.
Kimi zaman yok olus, kimi zaman gercek var olus Kimisi yasamak icin oldururken, kimisi yasatmak icin oldurur Kimi zaman isyan etesi sarmis yureklerin tek kurtulusu ve kimi zaman buyuk mutluluklarin hazin sonu Democracy de en buyuk sorun, dictatorluklarda en basit cozum Hukuk da cinayet, mafyada cesaret
ve bence kimsenin bilmedigi ama herkesin tarif ettigi seydir olum.
bir an ve öyle bir an ki kimsenin anlayamadığı....son, başlangıç ve boş kimileri için..ama yaşayacağız bir şey kaçışı yok.. başımıza gelebileceğini hiç düşünmediğimiz ama yalnızken aklımızdan çıkmayan.. sanki teklik yalnızlık bitecek
Ölüm ışınlanma faniden bekaya, Ölüm geçiş, ölüm köprü ebediyete, Ölüm kavuşmak yare sevgiliye, Ölüm dilekçe Cennet'e ve Cehennem'e, Ölüm özlem,ölüm vuslat Cemale... Ölüm güzel şey, uyanmak hayalden ve kavuşmak gerçeğe...
4 yaşına yeni girmiş oğlumu kaybettim bedenimin yarısınıda onunla gömdüm ve inançlarımıda zorluyorum hani bazıları diyorya öbür dünya varmıdır işte bir an duruyorum düşünüyorum ve inşallah vardır diyorum çünkü ben orda yarı bedenime kavuşcam ve çooook mutlu olcam....
ölüm yok olmak değil bunu biliyorum ve bu aralar büyük bir merakla ölümden sonraki hayatla ilgili kitaplar karıştırıyorum ve anladığım ölüm yeniden ve ebediyete kadar diriliş peki bu dünyada neden varız onu biliyorum
Herşeyin bir sonu var,o nefesler hep biter. Ölüm vakti geldiğinde çare ve sebep biter! Zaman suyu insanın nelerini götürmez? Tıpkı rüyalar gibi... [ ALLAH'tan geldik ALLAH'a döneceğiz]
sık sık unutulan ve akla sadece biri öldüğünde mevlüdüne gidince hatırlayıp, artık ibadet etmeliyiz deyip, akşamına unuttuğumuz yegane şey... hatırlamak istemediklerimizden...
Ölüm bence yeniden doğmaktır.Ben ölüme inanmam çünkü bazılarımız ölümü yok oluşluk olarak değerlendirir ama ben yeniden doğmak derim ölüm denen o soğuk kavram yoktur benim dünyamda.Bunlar sadece benim düşüncelerim.
Her ne kadar kabul etmesek de,kabul etmek istemesek de,kabul etmemek için Allaha,cennete,ölümden sonraki yaşama inansak da ölüm bir yokoluştur,çürüyüp gitmektir... Duyurulur...
ölüm sayı doğrusundaki sıfırın bulunduğu yer, ama eksiler mi şimdi,artılar mı onu bilemeyeceğim. umarım eksileri yaşıyoruzdur hiç değilse bir kısmı gitti.
Asıl hayatın başlangıcıdır, sonu olmayan bir yaşantıda bekleniyoruz demektir.Belki iyi belki kötü,acılar yada rahat uyumalar bizi bekliyor.insan topraktan yaratılmıştır gidilicek yer yine topraktır.
ölüm sahte alemden gerçek aleme geçiş. aşığın maşukuna kavuşması. sonsuz ebedi hayata geçiş. ölümün olmadığı diğer aleme (ahire) geçiş... dünya ahiretin tarlasıdır. dünya da tarlasını ekenler ahirette bicecekler, mahsülü orda alacaklar. ekmeyenlerin eli boş kalacak.. ekmeyen bicemez...
Doğup yaşadığımız süreç...
Ya bizleri gerçek dünyaya hazırlıyor ise!
Yani öldüğümüzden itibaren, aslolan gerçek dünyaya taşıyorsa bizi ve
orası hayallerimizin ötesinde bir güzellikte ise? ? ?
Ve orada artık ölüm denen şey yok ise?
Yaradılıştan tutun,ceninken durumumuza ve yaşama...Ve tabiki acaba sonrası ne sorusuna kadar...
Benim özüm bana tercüman olduğunda bazen,diyor ki!
Evet hiç bir şey aslında bitmiyor,ve işin garibi sanki fiziksel olan bu dünya,bir tür ders aldığımız okul..Üstelik her birimizi yetiştirip mezunlar veriyor.Mezun olduktan sonra ki aşama…
ÖLÜM…..
Peki sonrası….
Bir bitiş mi?
Yoksa; Yeni, yeni çok yeni ve muhteşem bir başlangıç mı?
VE asla bitmeyecek olan!
Yoksa insan dediğimiz mahluk, tüm acılarının içinde........
Bir tür umut mu besler…..
Ki bu; Bu gününde bulamadığı ve sustuğu,ancak umutlar içinde BELKİ...BELKİ! ! !
BİR GÜN BİR BAŞKA YERDE, YAKALARIM HUZURU VE MUTLULUĞU..DERCESİNE...
Ne dersiniz?
Bu kadın, yaşadığı süreçte bu sorgulamayı bitirmez :-)))
Işık ve sevgiyle kalın.
uykudan uyanış ve ebedi bir hayata yol alış..bedenden sıyrılması ruhun ve astral bedene geçiş..
ve de bu dünyanın adaletsizliklerinden pisliklerinden kurtulma,haklının güçlü olduğu (kuvvetlinin haklı olduğu değil) kimsenin kimseyi kandıramıycağı aleme geçiş..
Öldüğüm gün tabutum götürülürken, bende bu dünya derdi var sanma...
Benim için ağlama, yazık, vah vah deme;
Şeytanın tuzağına düşersen, o zaman eyvah demenin sırasıdır,
Cenâzemi gördüğün zaman firâk, ayrılık deme,
Benim kavuşmam, buluşmam işte o zamandır,
Beni toprağa verdikleri zaman, elvedâ elvedâ demeye kalkışma,
Mezar, cennet topluluğunun perdesidir.
Hz.Mevlana
tek gerçek ölümdür ondan sonra ne olacağımız önemmli bu dünyadaki her şey geçicidir
Ölüm insanın gerçek sılasına dönüşüdür.Çünkü; insan dünyada bir gurbettedir.O yüce sevgiliden ayrıdır.Dolayısıyla,ölüm insan için hicranı tadarken vuslata kavuşmadır.
ölüm yaşamın en gerçek yanı...
sewdiğin birinin acısını en derinden hissetmek we ölüm karşısında hiç birşey yapamamakk....çok acıtıyorrrr
Bazen kurtuluş(cehennemin ortasına düştüğümü sandığımda) Bazen.....Bazeni fazla,hep kurtuluş bence...
yasam denizlen uzun bir yol. ve bu yolculukta sonuna geldiğimiz duraktır ölüm...
Doğanın kanunu doğar yaşar ve öluruz,bu kadar basit.Hayatın bittiği anı hatırlatıyor.O yüzden yaşadığımız anların kıymetini anlamaya ve zamanımızı boşa geçirmemezi anımsatıyor.
Pekte istenmeden beklenen ancak davetsiz misafir gibi de ne zaman geleceği belli olmayan kesin bir şey.Bence insanda ruhun ölümü bedenin ölümünden daha vahim bir olay.Ruhsuz yaşamaktansa hiç yaşamamanın daha iyi olduğuna inanıyorum.
huzur benim deseydin....huzur benim deseydin vallahi düşünmezdim ey ÖLÜM
Kimi zaman yok olus, kimi zaman gercek var olus
Kimisi yasamak icin oldururken, kimisi yasatmak icin oldurur
Kimi zaman isyan etesi sarmis yureklerin tek kurtulusu ve kimi zaman buyuk mutluluklarin hazin sonu
Democracy de en buyuk sorun, dictatorluklarda en basit cozum
Hukuk da cinayet, mafyada cesaret
ve bence kimsenin bilmedigi ama herkesin tarif ettigi seydir olum.
bir an ve öyle bir an ki kimsenin anlayamadığı....son, başlangıç ve boş kimileri için..ama yaşayacağız bir şey kaçışı yok.. başımıza gelebileceğini hiç düşünmediğimiz ama yalnızken aklımızdan çıkmayan..
sanki teklik yalnızlık bitecek
hoş gelir sefa gelir...
Ölüm ışınlanma faniden bekaya, Ölüm geçiş, ölüm köprü ebediyete, Ölüm kavuşmak yare sevgiliye, Ölüm dilekçe Cennet'e ve Cehennem'e, Ölüm özlem,ölüm vuslat Cemale... Ölüm güzel şey, uyanmak hayalden ve kavuşmak gerçeğe...
4 yaşına yeni girmiş oğlumu kaybettim bedenimin yarısınıda onunla gömdüm ve inançlarımıda zorluyorum hani bazıları diyorya öbür dünya varmıdır işte bir an duruyorum düşünüyorum ve inşallah vardır diyorum çünkü ben orda yarı bedenime kavuşcam ve çooook mutlu olcam....
ölüm yok olmak değil bunu biliyorum ve bu aralar büyük bir merakla ölümden sonraki hayatla ilgili kitaplar karıştırıyorum ve anladığım ölüm yeniden ve ebediyete kadar diriliş peki bu dünyada neden varız onu biliyorum
Herşeyin bir sonu var,o nefesler hep biter.
Ölüm vakti geldiğinde çare ve sebep biter!
Zaman suyu insanın nelerini götürmez?
Tıpkı rüyalar gibi...
[ ALLAH'tan geldik ALLAH'a döneceğiz]
Tecelli ettiğinde, hazırlığın yoksa, vay haline!
Esas olan başlangıç, Herkesin başlamaktan kaçamadığı başlangıç..
Allah Adem'i yaratirken kendi ruhundan uflemedi mi? Ve Allah bakidir.
Bu ruyadan uyandigimizda
bizde baki olacagiz degil mi?
... yok olum bize...
ölüm de doğum gibi irademiz dışında yaşamak zorunda olduğumuz TEK gerçektir.
sık sık unutulan ve akla sadece biri öldüğünde mevlüdüne gidince hatırlayıp, artık ibadet etmeliyiz deyip, akşamına unuttuğumuz yegane şey...
hatırlamak istemediklerimizden...
Ölüm bence yeniden doğmaktır.Ben ölüme inanmam çünkü bazılarımız ölümü yok oluşluk olarak değerlendirir ama ben yeniden doğmak derim ölüm denen o soğuk kavram yoktur benim dünyamda.Bunlar sadece benim düşüncelerim.
Her ne kadar kabul etmesek de,kabul etmek istemesek de,kabul etmemek için Allaha,cennete,ölümden sonraki yaşama inansak da ölüm bir yokoluştur,çürüyüp gitmektir... Duyurulur...
ölüm sayı doğrusundaki sıfırın bulunduğu yer, ama eksiler mi şimdi,artılar mı onu bilemeyeceğim. umarım eksileri yaşıyoruzdur hiç değilse bir kısmı gitti.
Ölüm bence yeni bir hayata doğmak demek.
Asıl hayatın başlangıcıdır, sonu olmayan bir yaşantıda bekleniyoruz demektir.Belki iyi belki kötü,acılar yada rahat uyumalar bizi bekliyor.insan topraktan yaratılmıştır gidilicek yer yine topraktır.
ölüm sahte alemden gerçek aleme geçiş. aşığın maşukuna kavuşması. sonsuz ebedi hayata geçiş. ölümün olmadığı diğer aleme (ahire) geçiş...
dünya ahiretin tarlasıdır. dünya da tarlasını ekenler ahirette bicecekler, mahsülü orda alacaklar. ekmeyenlerin eli boş kalacak.. ekmeyen bicemez...