Kendinizi bir dörtlükle ifade edebilir misiniz? sizce ne demek, Kendinizi bir dörtlükle ifade edebilir misiniz? size neyi çağrıştırıyor?
Kendinizi bir dörtlükle ifade edebilir misiniz? terimi Aslı Birer tarafından tarihinde eklendi
Kendinizi bir dörtlükle ifade edebilir misiniz? terimi Aslı Birer tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bazen bir dörtlük
bin satırdan daha etkili oluverir
içinde dört satır değil!
Dört dörtlük duygular olduğu için.
Varsın yaz biterse bitsin
Sıcak bir kış getir bana
Uykumda sarılmam için
Sonsuz bir düş getir bana.
Ü.T.
Günaydın herkese…
Mehmet bey, bu soruya her duyguyu da yaşardım olur. Üzülürdüm o kadar çaba harcamışken başkasının çıkarması kötü olurdu. Bu olasılık her ne kadar düşük olsa da böyle hissederdim. Diğer taraftan insanlığın hizmetine sunulan her şey beni mutlu eder. Buna benzer bir şey yaşadım. ( bir buluşla kıyaslanmaz ama) Ve hala çok üzülüyorum. Yıllar önce babamı kaybettiğim günlerdi. Bit sabah yine onun yatağına bir gül bıraktım ve şu satırları yazdım.
Bakın şöyle;
Maalesef Sevgili annem, pehlivan öldükten sonra hiçbir zaman eskisi gibi hayata sarılamadı işini yapamıyor zar zor gidiyordu işine. Verdiği birçok dersi iptal etmiş günün büyük bölümünü evde geçiriyordu. Artık kahvaltıları annem hazırlıyor babamın yokluğunu doldurmaya çalışıyordu artık şarkılar söylemiyordum her sabah yatağına bahçeden bir gül koparıp bırakır ve oraya koyduğum küçük süslü bir defterim vardı her sabah bir söz yazardım. İlk yazdığım söz.
“ bugün seni görmeyeli sekiz gün oldu yemeğimi yedim ama şarkı söyleyemiyorum. Aklım ve kalbim arasındaki yol çok uzun çok yorucu.” ( yıllar sonra lise yıllarında aynı söze benzer bir sözü okudum)
“Dünyada hiçbir yol, kalp ile beyin arasındaki kadar uzun değildir.”
Selma Lagerlöf
Ve bu sözü ben düşündüm yazdım ama benden önce biraz daha farklı yazılmış bu beni hala üzer. Silmek zorunda kaldığım için.
Hayallerin sınırı yoktur! Bildiğin gibi değil, vatan dediğimiz çatının altında kurak topraklar da bizim… sahil kasabaları da bizim. Ve sana bir şey söyleyim, gerçekten bir şeyleri duyurmak isteyen, duyurur!
Görmeyen gerçekten kör müdür?
Yoksa bir şeyleri göstermek isteyen mi eksiktir? Önce kendimizden başlamak gerekir sorgulamaya belki de.
İnsan, karakter özelliklerinin bir kısmını doğuştan genetik olarak kazanır. Fakat her şey gibi eşit karakter özelliklerine sahiptir. Biri diğerine göre yaşadığı hayat şartlarına göre daha baskın özellik gösterir. İnsan çevresel faktörlere göre şekillenir. Ve değişken yapıdadır. Bu bir ikincisi de bu değişken yapıya göre; iyilik ve kötülük anlayışı da kişiye göre değişkenlik göstermektedir. Mesele de bunu algılayıp ona göre davranış göstermek sanırım en doğrusu. Böylesi bir uyum halinde olmak yaşadığımız coğrafyayı güzelleştirmeye yeterli olacaktı belki de. Özellikle de yerel yönetimler İnsanların ihtiyaçlarını belirleyip çoğunluğun haz aldığı bir modelde ortak noktaya daha kolay varılırdı gibi… bütün bunların uygulanması; birini diğerinin kölesi yapmadığı gibi karşılıklı anlayışla birbirine uyum sağlamak hayatı daha kolay ve güzel yaşamayı sağlayacaktır. Hatta “elalem putu” denilen algıyı da yıkacaktır. Bu düşünceler her ne kadar Türkiye için ütopik olarak görülse de! Bazı batı toplumlarında başarılı uygulamalar vardır. Aslında; “ her şeyin temelinde;”öz saygı” yatmaktadır. Ve buradan başlayan “diğerine saygı”. Bu da toplumsal eğitimlerle yapılabilecek devlet sosyal politikaları ile uygulamaya konulabilir. Neyse yeter bu kadar:)
Kaderimizdeki coğrafya
Kurak, çorak karasal bir iklim
Bugün şöyle sahile gidip bir deniz havası alayım
Biraz orman yürüyüşü yapayım
Tiyatroya hatta operaya gideyim diyemedik
Diyemedik ama yinede küsmedik
Kaderimizde ki coğrafyaya
Olmayan denize şiirler yazdık
Ağaçları katledenlere kızdık yinede
Tiyatroya gidemesek bile
Sanatıda sevdik sanatçıyıda
Kendini geliştirememiş insana coğrafya ne yapsın
Deniz ne yapsın ağaç ne yapsın
Görmeyen göze gökyüzü ne yapsın
Duymayan kulağa müzik ne yapsın
Duygusuz gönüle şiir ne yapsın...
"fkhyl"
Herkes güzel insan olmayı başarabilirdi yaşadığı coğrafya cennet olsun diye.
Ata kızı
“Efendi” kelimesi bana kölenin sahibini çağrıştırmıyor. Aslında anlamı ve karşıladığı şeyler güzel. “Mesela; bir erkeğe efendilik çok yakışıyor” ( kibar, centilmen, iyi eğitim almış, dürüst) yunancadan girmiş türkçeye. Hem onlar Atatürk’ü bilmiyorlar:)) bence de köylü milletin efendisidir.
Bu sizin yazınıza; İnsan, “aklının yettiği kadar kendisinin efendisidir.” Kimi, bedenini akıllara köle eder! Kimileri; “akıllarına” bedenlerini köle eder. İlki başkalarına efendim der. İkincisi kendine efendilik eder.
Ata kızı
Asıl deliler dışarda geziyor, içeri tıkılanlar onların hasta ettikleri:)))
Ağlamak İçin Gözden Yaş mı Akmalı?
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, mal mı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
Victor Hugo
Ne güzel şiirleri var
mücadele için doğarmış insan
kimileri dağlarını pusatla aşarmış
ve benim gibiler dağları devirip geçenler
kelamlar ile boğulurmuş uykularında bile cehaletle savaşırmış
Muhammet Furkan Sayan
Günün şiirinden bahsediyorum.
Bazıları çözmüş sırrı. Gülten Akın gibi…
Kadın düşünen bir varlıktır. ( çoğunluğu) aptal olanlar da var elbette. Tıpkı erkelerde de olduğu gibi.
“Tin” insana özgü düşünce yetisi anlamına da gelir. ( felsefi açıdan)
Farklı açıklamaları da vardır. Günün şiirine baktığımızda cümle yapısından çıkardığım kadının düşünebildiği ve güzelliğinin geçici olduğunun farkında olduğunu felsefi açıdan çok güzel anlatılmış.
Bu sabah ana sayfada bir yazı okudum. sorulara oldukça haklı ve yerindeydi, verilecek cevabım da vardı oysa bu işin eğitimini almış biri olarak.
- İnsanlar bana göre iki kategoride incelenmeli;
Aykırılar
standart yaşayanlar
Standart yaşayan insanlar kurallar zincirine bağlı yaşarlar, yaşamlarını idame ettirecek kadar üretkendirler. Ailelerine belki fayda sağlarlar. Bu tarz yaşamayı seçen insanlar, kendileri gibi, onlara benzeyen kişilerle bir guruba dahil olmayı seçer ve o guruba uyum sağlamayı seçerler.
Bir de işte o soruların cevabı olan insanlar var ki! onlar aykırı dediğimiz, kurallara harfiyen uymayan, kendi doğruları ve düşünceleri olan, kuralları koyan insanların da yanılma paylarının olabileceğinin farkında olan. çoğunlukla da üstün zekalı insanlar oldukları için aldıkları kararlar, doğru ve aydınlatıcı hatta öncül olabilecek kararlardır. devrimciler bu insanlardan çıkar. Büyük devlet adamları, bilim adamları bu insanlardan çıkar. Evet sorularının karşılığı şu olmalı arkadaş;
"tekdüze ve standart yaşamayı tercih edebiliriz bu son derece kişisel hakkınızdır. Ama dünya denen gezegenin ilerleyip daha iyi olabilmesi için, daha yaşanabilir yer olması için, fikirlere ve yaşam haklarına saygı duymak gerekiyor."
cinsiyet ayrımcılığını
ırk, din, dil ayrımcılığını
artık rafa kaldırmamız gerekiyor.
...ve soru soruyorsak cevap hakkını da tanımamız gerektiğini de öğrenmemiz gerekiyor.
sadece fikrimi söylemek istedim hepsi bu. okuyan herkese saygı ve sevgilerimle...
Bu sabah ana sayfada bir yazı okudum. sorulara oldukça haklı ve yerindeydi, verilecek cevabım da vardı oysa bu işin eğitimini almış biri olarak.
- İnsanlar bana göre iki kategoride incelenmeli;
Aykırılar
standart yaşayanlar
Standart yaşayan insanlar kurallar zincirine bağlı yaşarlar, yaşamlarını idame ettirecek kadar üretkendirler. Ailelerine belki fayda sağlarlar. Bu tarz yaşamayı seçen insanlar, kendileri gibi, onlara benzeyen kişilerle bir guruba dahil olmayı seçer ve o guruba uyum sağlamayı seçerler.
Bir de işte o soruların cevabı olan insanlar var ki! onlar aykırı dediğimiz, kurallara harfiyen uymayan, kendi doğruları ve düşünceleri olan, kuralları koyan insanların da yanılma paylarının olabileceğinin farkında olan. çoğunlukla da üstün zekalı insanlar oldukları için aldıkları kararlar, doğru ve aydınlatıcı hatta öncül olabilecek kararlardır. devrimciler bu insanlardan çıkar. Büyük devlet adamları, bilim adamları bu insanlardan çıkar. Evet sorularının karşılığı şu olmalı arkadaş;
"tekdüze ve standart yaşamayı tercih edebiliriz bu son derece kişisel hakkınızdır. Ama dünya denen gezegenin ilerleyip daha iyi olabilmesi için, daha yaşanabilir yer olması için, fikirlere ve yaşam haklarına saygı duymak gerekiyor."
cinsiyet ayrımcılığını
ırk, din, dil ayrımcılığını
artık rafa kaldırmamız gerekiyor.
...ve soru soruyorsak cevap hakkını da tanımamız gerektiğini de öğrenmemiz gerekiyor.
sadece fikrimi söylemek istedim hepsi bu. okuyan herkese saygı ve sevgilerimle...
Sevmek dedikleri duygunun pençesinde ezilir gibisin, seni her okuduğumda sözlerinin ağırlığından anlıyorum altında nasıl ezildiğini. Bu sevmek değil keşke farkına varsaydınız; “ego’ olmaktan çıkmış kibrin ve sen” sevmek öyle güzel bir duygu ki; o öyle ağır ağır anlatılır da “ağır” anlatılmaz… sevgiye saygı duyulur, kibirden akislere asla…
Öylesine not işte. İlla muhatap olmasına gerek yok. Hemen hemen Herkes böylesini sevgi sanıyor.
Beni buradan takip eden genç arkadaşım önünde uzun yıllar var. Yapman gereken; önce kendine inanman ve içindeki seni sen yapan duygularına sahip çıkman. Unutma “Zaman” hem ilaçtır hem de değirmen, içindeki her şeyi öğütür. Bu süreçte yapman gereken en önemli şey kendine güvenmek. Güven insanın seçimlerine yansır ve o seçimler senin mutlu yaşayıp yararlı insan olarak zerrelere bölünmenin vakti geldiğinde, ardında izler bırakmanı bile sağlayabilir. Asıl yaşamak budur belki de cismen yok olsan bile ismen sonsuz olmak!
Şimdi bu şarkıyı beni okuyan ve kendine güvenen tüm kişilere armağan ediyorum.
Arzular ve ihtiyaçlar konusunda geçmişte de yazılarım var ve yine tekrarı gibi olacak ama şöyle; insanlar ihtiyaçları doğrultusunda hareket ederek bunları karşılarlar, arzular ise yaşadığı iç dünyasında ulaşmak istediği istekleri, hayalleri ve bunun için önlerine koydukları hedefler vardır. Fabrikaları olan evet sayısını arttırmak için hedefler koymuş olabilir bu onun haz noktasında kendini mutlu etmek dürtüsüyle alakalı. Bu o insanı aldığı tatmin duygusuna bakıldığında asla kötü insan ya da hayvani bir vahşilik kategorisine sokan bir hal değildir. Fakir bir kişinin de arzuladığı hayalleri ve hedefleri vardır. Bir araba, ev, motosiklet, tatil vs. Bunları gerçekleştirmek için çaba göstermek de onu kötü insan yapmaz. Beğenilme dürtüsüyle bir şeyler yapmak apayrı bir ruh hali. Beğenilme gayesiyle yaşayan insanlar mutlu olmazlar çünkü zevkler değişkendir herkes farklı şeylerden hoşlanır siz beğenilme isteğiyle kaç insana hitap edebilirsiniz. Bu hastalıklı bir ruh halidir. Her insan kendini keşfetmeli ve neyle mutlu olduğunu belirlemeli. Yaşam koşullarını bu doğrultuda oluşturmaya çalışmalı. İleri derecede beğenilme isteği hastalıklı bir duygudur. Bu insanın kendine yabancılaşıp başkalarına dönüşmesine sebep olabilir.
“ beğenilme gayesini tamamen ortadan kaldırabilen bir insana insan diyebilir miyiz acaba????
- tamamen ortadan kaldırmaya gerek yok ki! Böyle bir şeye gerek yok. Normal sınırlarda beğenilmek herkesin arzusu ve insanidir.
Yani bu karakter zayıflığının zenginlikle ya da fakirlikle alakası yok! Kendine güveni olan insanların beğenilme gayesi olacağını hiç zannetmiyorum.
Ömrünün kalanında; beyninin ıssız sokaklarını keşfe çıkmalısın.
Çünkü;
Başka renklere ulaşmanın yolu; kendi paletindeki renkleri karıştırmaktan geçer.
Ata kızı
Milyonlarca akıl yağıyor günün ilk ışıklarıyla toprağa, herbiri ayrı tonda, aynı ana renklerden. Her sabah aynı resmi çiziyor zaman. dünü, bu günden ayıran, atılan ufak tefek rutuşlar da olmasa; mavi aynı mavi, siyah aynı siyah.
Oysaki ne tablolar çıkardı ortaya, akıllar özgür olsa!
Ata kızı
Günahım sevabım o nağmelerde
Mahşerde ömrüne kefil şarkılar
Sakız gibi döner durur dillerde
Anlatılır gibi değil şarkılar
Kanıma susamış katil şarkılar
İ.Erkal
Ay’ın taştan suretini aydınlatan ışığını; esirgeme, kalbinin suretine aksetmiş karanlık düşen, kimsesiz kimselerden! Sıcaklığına muhtaç, üşümüş masum yüreklerden,
Ki;
Gülüşlerinden sarksın bahar dallarına çiçekler.
Günahsız şeytan ;
Bırak bu işleri
Zaten beceremiyon ;)
Bıyıklar büküle büküle kaytan
İnsanlar .......... ............ şeytan oldu bile
Noktalı yeri sen anlarsın şeytansınya :))
Hayata sarılıp etrafındaki her güzelliğe, güvenle gülümseyerek bakmak; hayata basılan ilk adım olan anne sıcaklığıyla başlar.
Ata kızı
Geçmiş olsun Malatya 5,3 bağımsız bir deprem.
Nasıl eritmedin şimdiye kadar dünyayı? Nasıl yok etmedi sıcağın göğsümüze vurulan prangaları? Şehvetten kavrulan cehennem gibiydin madem. Neden ısıtmadın buzdan yüreklerini çocuk katillerinin? Sevgiden yoksun sevmeleri belden aşağı, uçkuru gevşek! Nedametten ölen kahrolası ömürleri yaksaydın sevgiyle mihre. Küfürler uçuşuyor aklımın tenhalarında… toprağı ıslatmayan yağmurlara!
çiçeklerin kurumasına sebep olan her şeye. Ay’ın taştan suretini aydınlatan ışığını; esirgeme kalbinin suretine aksetmiş karanlık düşen kimsesiz kimselerden! Sıcaklığına muhtaç, üşümüş masum yüreklerden.
Ata kızı
“Mihre” sevgi
Dünya ve ay ışığa, ısıya muhtaç.