güven sizce ne demek, güven size neyi çağrıştırıyor?
güven terimi Yakup İpek tarafından 15.08.2002 tarihinde eklendi
güven terimi Yakup İpek tarafından 15.08.2002 tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Gelecekteki ortak paydalarımızdan biri.
Güven,'o bunu yapmaz'demek değildir.Güven,'o bunu yaptıysa bir bildiği vardır' demektir.
Echart Tolle
kapalı gözlerle birin yanında koşabilmek.
yaşanmışlık gerek,zaman gerek,sonra bu gereklerin içinde de güvenilir biri gerek,zor şeydir güven,zor gelir çabuk gider,bulunca kaybetmemek gerek.
laf ile değil, icraatla kazanılması gereken duygu.
Aciz kalındiginda aranan geçici bir his travması...
Hiç güvenmiyorum artık.
Yitirildiğinde zor elde edilen duygu.
hayatt kimseye güvenmeyeceksin demek saçmalık,inan. ama kime ' iki kere güveneceğini' hesaplamalı insan..Victor Hugo
'Acai' adıyla da bilinen,halk arasında 'güven ya da 'yabani vişne' denilen,botanikteki adı 'Euterpe Oleracea' olan bitki ve meyvesinin adı.Meyvesi vişne renkli olup yaban mersini gibi bir antioksidan kaynağıdır.
İt.:bacche di acai
İnsan-insan,devlet-devlet ilişkisinde en önemli kural.
Ruh gibidir.Terkettiği bedene asla geri dönmez..
“Kazanması yıllar süren, kırılması saniyeler alan
ve dağıldıktan sonra tekrar toparlaması için ömür gereken şeye; Güven denir.”
'Eğer güven vα rsα bir kα lpte;
O kα lpte sevgi de bulunur, dürüstlük de.'
Balzac
güven, ruh gibidir...çıktığı yere asla geri dönmez.......
BENCE GÜVEN;
güven, karşındakinden alınan bir elektirik demek...
güvene elektrik dersek karşımızdan büyük bir elektrik almalıyız.
güvene çikolata dersek karşımızdakinden çikolata almalıyız(yani güven almalıyız..) :D
karşımızdaki kilitli kapı güvensizlikse anahtarı güvende aramalıyız.
görmediğin şeye inanmak; penguenler ayaklarını göremezler kocaman göbekleri vardır,eşine arkanı dönersin ve kendini onun kollarına bırakırsın seni tutarsa ne alaaaa
...
Ne bitmesi, savas yeni basliyor daha! Naziler, Sovyet ordularinin onunden, yabanil hayvan suruleri gibi urku icinde inlerine dogru kaciyorlardi, Kizilordu Diniester'i gecti; Karpatlar'dan sarkti mi _Bulgaristan bekliyor zaten- yaza kalmaz, iner, Trakya'ya dayanirsa, savas Turkiye'de baslaldi demektir! Disisleri Bakani Eden, Avam Kamarasi'nda, Turkiye'de ne olup bitiyor diyenlere dise dokunur bir sey soylemedi. Kahire'de, Tahran kararlarina uygun bicimde Turkiye'yi savasa sokma isini, Kazablanka ulkelerinin dogrultusunda Ingilizlere birakmis gibiydi Roosevelt. Ingiliz basvurularina karsin, 'Saturn' (Turkiye'nin 15 Subat'ta savasa girmesi icin hazirlik plani' icin Turkiye'ye gelmeleri istenen uc Ortadogu komutanini, ne de yardimcilari General Wilson'u Ankara'ya sokmadi Saracoglu Hukumeti. Alt rutbeli subaylardan olusan Ingiliz yardim heyeti cekip gitti.
2.ciltin baslangic sayfalari...
1944 yilinin kara kisinda, yuz altmis bin kisinin yasadigi baskent Ankara'nin kirlarinda, Solfasol koyunden Balgat koyune dogru ilerleyen dusman guclerini, Dikmen sirtlarindan bir saldiriyla kovalayip aksam ettikten sonra, her Allahin gunu, bagira cagira, 'Irkinin oz cevheri tasar kanindan - Yedeksubay olur de donmez er meydanindan' marsiyla okula gelen 3. Tabur, 9. Suvari Bolugu ogrencilerinden yedeksubay adayi Necdet'e, Subat'in 11. gunu sanli bir gorev dustu! Basucuna astigi ceketinin cebine el atinca ne gorsun, TKP'nin yayimlamaya basladigi 2 sayili 'Gunun Meseleleri' bulteni, alt kat ranzadaki Ziya Nur Erun'un babasinin bir milletvekiline yazdigi mektbu, dil tarih fakultesinde, solcu ogrencilere mufettislerce sorulan sorulari tasiyan bir kagit; sorguya alinan ogrecilerin listesi bir de! Temiz kanindan irkinin oz cevheri tasiverdigi gibi, cebinden cikan kagitlarla firladi hemen, goturup ne var ne yok, er meydanindaki okul mudurunun masasina koydu...
Toplumun her kesiminin gorusleriniin tarafsizca, ustalikla aktarildigi uzun bir yoplculuk cikiyor karsimiza bu kitapta. Bana kendi yanitlarimi uretmemi saglayacak yepyeni araclar armagan etmesiyle de dev bir yapit olarak duruyor kitapligimda...
Kitap bir onceki mesajda da yazdigim gibi iki cilt. Amas bes kitaptan olusuyor (1. cilt uc kitap, 2. cilt iki kitap halinde) ...
Birinci ciltteki kitaplar;
1 - Kitap: Savas Yillari
2 - Kara Duvarin Golgesinde
3 _ Daldaki Kiraz
basliklarini tasiyor...
Ikinci cilt ise biraz garip. Soyle ki, ikinci ciltin ilk kitabinin basligi Savas Bitiyor adini tasiyor ve kitabin 599. sayfasinda son buluyor (Elimdeki kitap, Everest Yayinlari'nda cikan 12. baskisi) . Besinci kitabin adi Savas Basladi. Ancak yazar bir sey yazmamis bu kitaba. okuyana birakmis icini doldurmayi...
Dedim ya, siddetle tavsiye ediyorum..
Vedat Turkali'nin iki ciltlik kitabinin adi...
Arka sayfasinda sunlar yazili:
Zaman: 2. Dunya Savasi'nin var gucuyle devam ettigi 1940'larin basi. Istanbul Universitesi'nde okuyan bir avuc anti-fasist devrimci genc, donemin tek muhalefet partisi olan illegal Turkiye Komunis Partisi'ni aramaktadir. Bir avuc insan, 1940'larin Turkiye'sindeki tum boyutlariyla sergilenen karanligi bir ucundan yirtmak icin mucadele vermektedir.
..... Ve devam edip gidiyor yayinci kurulusun kitapla ilgili aciklamasi...
Okumayanlara siddetle tavsiye ederim.
Mobile güven, gerisini merak etme sen :))
Sandıklarımı dizdiler gökyüzüne..
'Aç birini! ' dediler.. Seçtim sarı olanı... Belli ediyordu kendini.. İçinden bir şey çıkmadı.. Demek ki önemli olanlar sessiz kalanlar...
Açtım kırmızıyı, özenerek.. İçinden bir kalp çıktı.. İçi dürüstlük dolu...
Sonra pembeyi açtım, heyecanla.. İçinden bir kalp çıktı yine.. İçi sevgi doluydu.. Yine güzeldi...
'Hangisi? ' dediler.. Beyaz, dedim...
Onu açtım.. Boş çıkmadı o da.. İçinden bir kalp çıktı..
Güven vardı bu kez...
'Açtıklarından birini seç' dediler.. Düşünmeden 'beyaz'ı seçtim...
Sordular bana: - 'Niçin beyaz? Rengi saflığı, temizliği ifade ediyor diye mi? '
Hayır, dedim..
güven varsa bir kalpte, o kalpte sevgi de bulunur, dürüstlük de..
'Güven'diye düşünürken tanıdık birine rastladım aynanın karşısında.
Gözlerimin içine bakarak akıllanmamışsın hala der gibi gülümsedi..
Nefs ve menfaatin arkadaş olduğu kimselerde olmayan bir olgu bence güven..
babalar bebeklerini havaya hoplatır, çocuklar gülmekten bayılır, yere düşeceklerini hiç akıllarına bile getirmezler.. çünkü babaları onu tutacaktır, bunu bilirler.. işte bu GÜVENdir..
ben nasıl güveneyim insanlara..!
guvenle alakası olmayan insan dışı yaratık
hayat budur işte
güven sorumluluk demek..her insanın aaradığı lakin verecek güçte olmadığı bi deryaaaa..korku.kaçış...inanç..beklenti....güven hislerinin kaybedilme korkusudur..
güven düşütüğün batakta tutunduğun dal, dar da kaldığında sığındığın liman, yıkıldığında dayandığında onurlu bir çınar, ihanette koştuğun yaralarını sardığın dermeandır, kaybettiğinde güvendiğin dağlara karlar yağınca aslında, hata fazlasıyla kendini içini açmanda dır, olduğunca saklamadan dökülmen sığınmandır, karşılığı bu olmamalıdır belki ama yaşanacak her şey yaşanır her şey olmak zorundadır hayatta, güven ağır bir yük gibidiri başkalarına verirken sunraken dikkat edilecek hassas bir terazi kefesidir, başkalarının güvenini kazanmakta ise alırken pahalıya alınan değerli kıymetli bir mücevher olarak görülmeli değeri hiç kaybettirilmemelidir
ayyaş bi koca gibidir..aylar sonra eve girmesine izin verirsin,ağzını burnunu kırıp gider..
bknz:ben böyle değildim yaşarken oldum
sevgiyle alakası olmayan..
'çünkü beni sevsen de
güvenmezsin bana bilirim.' -t.uyar-
birtek kaybedicek hiçbir şeyi olmayan insanlara asla güvenmem...
insanlardaki herşeyi garanti alma arzusu ve tehlikeden uzak olma utopyası ile ilgili bir his. insanın kendi his ve eylemlerine güvenmesi bile oldukça zorken başkasına tamamıyla güvenmesi imkansızdır ve ısrarla bunu beklemesi gaflettendir...insan güvense bile bir başkasına bu anlık bir illüzyondan başka bir şey değildir. ve sonu kaçınılmaz olarak hayalkırıklığıdır...
'çocukluk' arkadaşım ;)
güven karşıma çıkan ve geri giden bir gerçektir.sana sevgim bitsede güvenim asla bitmezz sevgilimm...
Herşey onunla başlar.
Bir Zamanlar Üç Arkadaş Varmış.
AŞK,DOSTLUK ve GÜVEN…
Üçü bir arada oldumu harikaymış her şey.
Gün gelmiş Aşkın işi çıkmış. Ama Arkadaşlarından ayrılmadan önce söz verdirmiş onlara:
“ Beni özlediğinizde gelin demiş.Nerede gözleri arzuyla dolu birbirlerine bakan bir çift görürseniz ben oradayım”demiş ve ayrılmış onlardan.
Bir zaman sonra
Peki demiş Dostluk,Güvene; ”Madem öyle bende yoluma düşeyim.Görev çağırır.Ama merak etme,nerede birbirlerine hasretle sarılıp birlikte ağlayan iki insanı görürsen işte beni orada bulursun”
Güven ağzını açmış veda etmek için ama dostluk ayrılmış arkadaşının yanından onun son sözünü dinlemeden.Ve gitmiş uzaklara.
Güven sessizce içinden geçirmiş elinde olmadan:
”Beni kaybederseniz,bir daha ASLA bulamazsınız….”
kendilerine güvenmeyen insanlar,
kaybetmeyi, kaybedilmeyi göze almış insanlardır.
herşeye rağmen,
kaybedeceksem eğer,
insanlara güven duyduğum için kaybetmeyi tercih ederim.
yıllar önce herkes birbirine güvenirdi. güvenmemek ne ayıp şey denirdi.
şimdilerde kitaplarla birlikte rafları süslüyor. yakında ' güven' kelimesini de müzeye kaldırırlar.
Bir kişiye güvenmek demek, kişinin herhangi bir olaya vereceği tepkisini bilmek demektir.
güven vefasızdır, kaybedildiğinde ne yazıkki bi daha geri gelmez.
güven kazanılması çok zor olan ama çok kolay kaybedilen bir duygudur..birinin güvenini kazanmak sabır ve zaman ister..
16. yüzyılda Osmanlı Devleti'nin gelişme yolu üzerinde direnmiş ve Türk orduları ile savaşa tutuşmuş olmasından dolayı Katolik Avrupa tarafından kendisine ^^Hıristiyanlığın şövalyesi^^ unvanı verilen Boğdan Beyi Büyük Stefan'ın ölüm döşeğin de, evlatlarına gayet ibretli bir şekilde:
^^Belki de yakında himayeye muhtaç olacaksınız, Asla Rus'a yanaşmayın, Haindir, sizi yok eder. Fakat kendinizi Türklere emanet edin. Adil ve merhametlidirler^^ diyerek nasihat ettiğini…
Biliyor muydunuz?
Hayatımızın olmazlarından...
GÜVEN... hayatımda okudugum en güzel roman..............................bu memleketin gerçek tarihini ögrenmek isteyen herkesin okuması gereken bir roman,bir nevi tarihi belge.......................
Aşkım güven ödülüme en yakın adayım..
İnsanlara güven duygusunu kaybetmiş, karşısındaki insan ne kadar dürüst olursa olsun hep şüphe ile yaklaşan, alemi sahtekar kendisini dürüst (!) sanan insanlardan nefret ediyorum! ! !