Kültür Sanat Edebiyat Şiir

N asipde olanı paylaşırdık özümüzde,
E vimizde neşe doluydu döşümüzde,
C anlı durur her anı şimdi düşümüzde,
M ala mülke tamah bu kadar yoktu,
E ş dost akrabaya saygı oldukça çoktu..

T uttuğumuz her iş zordu ama mutluyduk,
T akatsiz kalırdık belki yinede huzurluyduk,
İ stemezdik verilmeyeni çokta iyi huyluyduk,
N iteliğe verilen önem bu kadar yoktu,
Y etinmeye meylimizse oldukça çoktu..

I slahı mümkün değil nefsimiz yoldan çıktı,
L azım olana değil lüzumsuza israfa aktı,
M addeye değer verdik eyvah maneviyat kalktı,
A slımızda günahkarlık bu kadar yoktu,
Z alim şeytanla mesafemiz oldukça çoktu..
Necmettin'ce :(

Can dediklerimizi;
Toprağa Değil...
Yüreğimize gömdük
Havale Değil.
Emanet ettik (Allah'a)
Yokluğumuz hissedilmediyse,Varlığımızıda yük etmedik.

Sözde Barış Kardeşlik,
Sonuçda Kalleşlik...

Yapmayın Yazıktır, Günahtır!

Öyle Karşıla Ki...


ÇOCUĞUNU ÖYLE KARŞILA Kİ;
Eve geldiği zaman, en güzel yere geldiğini hissetsin....

EŞİNİ ÖYLE KARŞILA Kİ;
Yanına geldiği zaman, en doğru insana kavuştuğunu hissetsin....

ANNENİ ÖYLE KARŞILA Kİ;
Doğumundaki ağrıları lezzetle takas etsin...

BABANI ÖYLE KARŞILA Kİ;
Ömür boyu bir başka evlada imrenmesin...

FAKİRİ ÖYLE KARŞILA Kİ;
Ona serdiğinden büyük, bir dua sofrası sersin....

ZENGİNİ ÖYLE KARŞILA Kİ;
Gönlünü gördüğünde, kendi gönlünün fakirliğinden kahretsin.....

O Kötü bu Kötü deme..
O Kötü dediğin Tövbe eder..
İman da seni geçer...
Mahşer de Şefaat ediverir de..
Sana da utanmak düşer..

Geçip gitmiş habersiz o güzelim yıllarım!

Ne toprağa, ne suya,
ne de havaya.
Cemre bu sefer İnsanlığa düşsün..!

Başkalarının ayıbı, senin ayıbını örtmez!

Uçmak için kuş olmak gerekmez
küçük sevinçleriniz olsun yeter.

Uçurumu sevenlerin kanatları olmalı..