ayrıca necip fazıl şiirleirnde bu tür hatalar hep yapılıyor..nedense necibi ısrrala çileden okuyup aktarmamkta direnen bazı kişiler var...cahillikten yada değil...
halbu ki üstad şiirlerine son halini çilede vermiştir...çilenin dışındakileri çöpe atmıştır..
'eskilerden bir çoğunu atmak ve onlarla bağımı koparmak istemiş ve demiştim ki: mal sahibi bensem bunları istmediğim,tanımadığım ve çöplüğe attığım bilinsin...işte şir kitabım bu..hepsi bu kadar,ve bu kitaba gelinceye kadar başka hiç bir şiir ban adıma ve ruhuma mal edilemez..'(necip fazıl-çile)
gazeteler ebakınmak faydalı oluyor..arada bir okunacak bi şeyle rçıkıyor..bugün bu yazıyı bi sabah bi öğleden sonra bi de şimdi üç kez okumuş oldum..teşekkürler kamil...
Manavgat şelalesi girişindeki kitapçıda gördüm onu. Bi hayli eskiişti çile çekmişti kitap. Okudukça çile nedir anlarsınız, pek lezzetliydi çile. Aldım onu çilesi dolsun istedim ama nafile... ezilmiş gitmiş sayfaların arasında aslını korudu... sanırım şöyle diyordu: Kaçır beni âheng, al beni birlik! Artık barınamam gölge varlıkta. Ver cüceye, onun olsun şâirlik, Şimdi gözüm, büyük sanatkârlıkta!
insanın kendi derinliğinde olgunlaşmasını sağlayan,zaman zaman kendimize gelebilmemiz için uyarıcı bir ilaç vazifesini gösteren duygu.Necip fazıl bu duyguyu çok güzel işlemiş...
İnsanın sözleri, kendi karakter yapısından ve ruh dünyasında yol alır... Fikri çilesi dahi olmamış insanlar karşı tarafı manik depresif olarak nitelendirip kendilerini aşikar ediyorlar... Herkes içindekinden söz eder.
sonsuzluk kervanı peşinizde ben üç ayakla seken topla köpeğim bastığınız yeri taş taş öpeyim bir kırıntı yeter kereminizden sonsuzluk kervanı peşinizde ben
gidiyor gidiyor nurdan heykeller ufuk önlerinde bayrak kulesi bu gidenler altun kolsilsilesi ölçüden ahenkten daha güzeller gidiyor gidiyor nurdan heykeller
sonsuzluk kervanı istemem azat köleniz olmakmış gerçek hürriyet ölmezi bulmaks abiricik niyet bastığınız yerde ebedi hasat sonsuzluk kervanı istemem azat
çekilen en kötü hedelerden biri.
Bide bunun bülbülü wardı dimi? :)
Bir tren sesinde gurbet,
bir diğerinde sıla,
bundan gayrı varmı çile.
Her gün çektiğim bir şey...
ayrıca necip fazıl şiirleirnde bu tür hatalar hep yapılıyor..nedense necibi ısrrala çileden okuyup aktarmamkta direnen bazı kişiler var...cahillikten yada değil...
halbu ki üstad şiirlerine son halini çilede vermiştir...çilenin dışındakileri çöpe atmıştır..
'eskilerden bir çoğunu atmak ve onlarla bağımı koparmak istemiş ve demiştim ki:
mal sahibi bensem bunları istmediğim,tanımadığım ve çöplüğe attığım bilinsin...işte şir kitabım bu..hepsi bu kadar,ve bu kitaba gelinceye kadar başka hiç bir şiir ban adıma ve ruhuma mal edilemez..'(necip fazıl-çile)
Beklenen gün gelecekse, çekilen ÇİLE kutsaldır.............
gazeteler ebakınmak faydalı oluyor..arada bir okunacak bi şeyle rçıkıyor..bugün bu yazıyı bi sabah bi öğleden sonra bi de şimdi üç kez okumuş oldum..teşekkürler kamil...
kimilerin ömür boyunca cekip birtürlü kurtulamadigi talihsizlikler sinciri.
Necip Fazıl'la bütünleşmiş bir sözcük
çile bülbülüm çileeeeee...
Çilek kelimesinin sonundaki k ünsüzünün düşmesiyle oluşan ve arap uygur alfabesinden günümüze kadar gelmeyi başaran bir kelimedir.
Cümle içerisinde kullanacak olur isekte;
Anne! Aplam çileleri vermio küne ben de yiyim..
çekmekle bitmez
Manavgat şelalesi girişindeki kitapçıda gördüm onu.
Bi hayli eskiişti çile çekmişti kitap.
Okudukça çile nedir anlarsınız, pek lezzetliydi çile.
Aldım onu çilesi dolsun istedim ama nafile...
ezilmiş gitmiş sayfaların arasında aslını korudu...
sanırım şöyle diyordu:
Kaçır beni âheng, al beni birlik!
Artık barınamam gölge varlıkta.
Ver cüceye, onun olsun şâirlik,
Şimdi gözüm, büyük sanatkârlıkta!
insanın kendi derinliğinde olgunlaşmasını sağlayan,zaman zaman kendimize gelebilmemiz için uyarıcı bir ilaç vazifesini gösteren duygu.Necip fazıl bu duyguyu çok güzel işlemiş...
İnsanın sözleri, kendi karakter yapısından ve ruh dünyasında yol alır... Fikri çilesi dahi olmamış insanlar karşı tarafı manik depresif olarak nitelendirip kendilerini aşikar ediyorlar...
Herkes içindekinden söz eder.
manik depresif pislik
Çile çok güzel birseydir çünkü çekilen çileler elbet karşılıksız değildir ki
aslında çok güzel bir fırsattır öbür dünya için. Çileyi emeklilik için
ödenen sigorta gibi düşünelim, bu dünyada oderiz obur dünyada alırız...
(KARLI IS) :))
hey
neye baksam aynı şey neyi görsem aynı şey
olan sensin hey gidi hakikat sultanı hey
yük
bu yük senden Allahım çekeceğim naçarım
senden sana sığınır senden sana kaçarım
o an
Allah bir demektense ecel teri dökerken
ölüversem beklenmez anda Allah bir derken
günah
sana şah damarından daha da yakın Allah
günah mı dedin ondan uzağa düşmek günah
emanet
bir anlık emanetle ne türlü övünelim
gel rahmet kapısında ağlaşıp dövünelim
rahmet
yaradan rahmetini kahrında üstün saydı
ne olurdu halimiz gözyaşı olmasaydı
affet
göz kaptırdığım renkten kulak verdiğim sesten
affet senden habersiz aldığım her nefesten
peygamber
sen fikir kadar güzel
ve tek birden daha tek
ıtrını süzmüş ezel
bal sensin varlık petek
sensin ölüme hisar
bakiis hep inkisar
sar bizi çepçevre sar
rahmet rüzgarı etek
sonsuzluk kervanı
sonsuzluk kervanı peşinizde ben
üç ayakla seken topla köpeğim
bastığınız yeri taş taş öpeyim
bir kırıntı yeter kereminizden
sonsuzluk kervanı peşinizde ben
gidiyor gidiyor nurdan heykeller
ufuk önlerinde bayrak kulesi
bu gidenler altun kolsilsilesi
ölçüden ahenkten daha güzeller
gidiyor gidiyor nurdan heykeller
sonsuzluk kervanı istemem azat
köleniz olmakmış gerçek hürriyet
ölmezi bulmaks abiricik niyet
bastığınız yerde ebedi hasat
sonsuzluk kervanı istemem azat
bendedir
ne azap ne sitem bu yalnızlıktan
kim ene aşılmaz duvar bendedir
süslenmiş gemiler geçse açıktan
sanırım gittiği diyar bendedir
yaram var havanlar dökemez merhem
yüküm var bulamaz pazarlar dirhem
ne çıkar bir yola düşmemiş gölgem
yollar ki Allah a çıkar bendedir
ben
ben kimsesiz seyyahı meçhuller caddesinin
ben yankısından kaçan çocuk kendi sesinin
ben sırtında taşıyan işlenmedik günahı
Allah ın körebesi cinlerin padişahı
ben usanmaz bekçisi yolcu inmez hanların
ben tükenmez ormanı ısınmaz külhanların
ben kutup yelkenlisi buz tutmuş kayalarda
öksüzün altın bahtı yıldızdan mahyalarda
ben başı ağır gelmiş boşlukta düşen fikir
benliğin dolabında kör ve çilekeş beygir
ben Allah diyenlerin boyunlarınd avebal
ben bugünküne mazi yarın kine istikbal
ben ben ben haritada deniz görmüş boğulmuş
dokuz köyün sahibi dokuz köyden kovulmuş
hep ben ayna ve hayal hep ben pervane ve mum
ölü ve münker nekir başdönmesi uçurum
..
serseri
yeryüzünd eyalnız benim serseri
yeryüüznd eyalnız ben derbederim
herkesin dünyad avars abir yeri
bende büütn dünya benimdir derim
yıllarca gezdidim hoyrat başımı
aradım bir ömür arkadaşımı
ölsem dikecek yok mezar taşımı
halime ben bile hayret ederim
gönlüm ne dertlidir nede bahtiyar
ne kendiisne yar ne kimseye yar
bir rüya uğrunda ben diyar diyar
gölgemin peşinden yürür giderim
nefs
geceler toprağa benimle girmiş
kasırga benimle kopmuş denizde
sanırım vabalı elim gezinmiş
çürüyen ağaçta hasta denizde
cinnet şüphe korku benim eserim
sıcak kalbinizde gizlidir yerim
bir kurdum ki sizi hep diş diş yerim
ve gezerim her gün elbisenizde