© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
bir medeniyet buhranının başladığı kolej.
batı ile doğunun ayırdında batılı gibi yaşamaya çalışan doğuluların tüm çelişkilerine tanıklık etmiş bir frenk okulu.
kendi neslini, kendi ekolünü kurmuş, döneminin en önemli beyinlerini bünyesinde barındırmış bir fabrika.
etkilerini bugün bile sürdüren bir misyon okulu...
ahmet altan konuşan, yazan bir kütüphane. babasının oğlu. demokrat. cesur. ve kadın!
başlardan önce yüreklere örtülmesi gereken nesne.
yürekörtüsü.
yüreğe örtülmeden başa örtüldüğünde, hem yürek, hem baş ağrıtan kumaş.
ve dünyadaki en esir kelime...
derin bir susuş ve karanfil.
içe düğümlenmiş urgan ve gül.
hançer ve ney!
aşure.
sevgi,saygı, kaynaşma...
anadolu'da özel yüklemelerle zirve yapmış bir zaman diliminin ve bir tatlının adı...
çok sayıda unsurun bir araya gelecerek kaynaştığı ve insanlara örnek olduğu bir karışım.
ve şimdi aşure olma zamanı....
gundi köylü demek.
insanın insana kulluğunun kaldırılmadığı coğrafyalarda bir aşağılama ifadesi.
sınıfsal bir terim belki de.
kendini kentsoylu varsayan bazı zevatın, ötekileştirme girişimi neticesinde boy vermiş bir kelime.
aynı coğrafyadaki kentsoyluların kısa bir zaman önce dahil oldukları ve şimdi kendisine düşman oldukları, aşağıladıkları bir sosyal katman.
elleri nasırlı, gönülleri aydın insanlardırgundiler...
hatta gundi milletin efendisidir...
batıl olmayana inanmamaktır.
yani göz yummaktır hakikate. güneşe inat gözünü kapamaktır, gece olarak algılamaktır gündüzü. oysa gözünü kapayan yalnızca kendine gece yapmıştır.
insanın içindeki evrensel inanmak dürtüsüne yanlış yön vermektir. nefse uymaktır bir yönüyle. çünkü nefis; doğru ve iyinin değil, yanlış ve kötünün yanındadır.
bu bağlamda batıl, bir yönüyle, yörünge kaymasıdır.
ruhun gıdası, gecenin bir vakti tek tanığının bağrına iki damla göz yaşı dökmektir.
pişman olmaktır mazideki tüm karanlıklardan. ışık için iki büklüm olmaktır.
ve her an yeniden tecdid olmaktır baştan ayağa.
nardan uzak, nura yakın...
ruhun gıdası ahzen iklimlerde, fısıldayan dudaklar, O'nu haykırmak için göğe kalkan parmaklardır..
hayata yeniden başlamak.
ba'sü badel mevt yani.
göz kapaklarındaki toprağa, kulaklarından girip çıkan akreplere, burun deliklerinde rakseden karıncalara inat, ruhun gözlerini öteye açmak.
yaşamın gerçekliğine kefenle dokunmak.
dön fermanına ayak uydurmak, karanfillerle sarıp sarmalanmak.
başladığımız hayat, dünyayla sonlanan, tekrar kendisine döndüğümüz hayat.
şimdi ki hayattan daha gerçekçi ve daha orijinal olan hayat.
eflatun'un mağara metaforundaki sırtı dönülen, mağaranın sadece içine süzülen ışıklar ülkesi.
idea.
işte hayata yeniden başlamak, ilka emriyle başlanılan dünya sürgününün, ırcii fermanıyla sona ermesi.
yani ki ölümden sonraki hayat.
kaç kişi başladı yeni hayatına.
sormak lazım elbette.
ölülere.
mezar taşlarına.
hazan.
hüzün.
baharı çok seven bir medeniyetin ilkbaharından sonra, aynı yüklemelerle sonuncusunu ilan ettiği bahar.
son bahar.
ilkbahar doğuma açılan bahar.
sonbahar ölüme açılan bahar.
yani yaz da kış da bir mevsim.bir dünya.bir boyut.
yaz doğum.
kış ölüm.
işte bu denklemde ölüm gibi 'asude bahar ülkesine' açılan pencere.
elbette şiire en çok dokunan mevsim.
çenar yaprakları, ölgün ırmaklar, hüzünlü kuğular ve penceredeki ıtırlı buğular ve elbette kataratil emtar. koca bir büyü. yanında kesik kulaklı kızıl saçlı ressam van gogh.
bu mahzun atmosferde eksik olmamalı şeyh galib ve ahmed haşim.
sonbahar.
bir de dünyanın son baharı. yani kıyamet habercisi.
nereden bakılırsa bakılsın, devasa bir şiirdir sonbahar.
hazan.
hüzün.
ve şair.
şiir.