Hırsla çakarım kibriti İlk nefeste yarılanır cigaram. Bir duman alırım dolu, bir duman Kendimi öldüresiye... Biliyorum, sen de mi, diyeceksin Ama akşam erken iniyor maphusaneye Ve dışarıda delikanlı bir bahar... Seviyorum seni, çıldırasıya...
Hayata tüm yaşamsal enerjisini vermiş,insanın kendinde varedebileceği en yüksek duygu yoğunluğuna ulaşmayı başarmış ve bunları büyük bir ustalıkla kaleme aktarabilmiş yaşamsever bir şair...
Tombul tombul baldırları, yuvarlak kalçaları, tütün döktüm yarama, aya gider sarı samanın kokusu, öküzün tekeri, mapusluğun rehafeti, meşe odunu tomruğu gibi süte kaçan memeleri, yastığımın nikotin kokan zindan ıslak ucu, çeşme başında oynayan bebelerin pazen donu...
Ha, bir de pranga eskitebilmek, anlatmak için leylim, apansız inen akşamda cigara, yokluğa verilen addır cehennem, üşür sonra gözlerini kaparsan.. kibritin çöpüyle konuşsa, dipsiz kuyulara, ıssız yeri okyanuslarda..
AHMET ARİF şiirleri bize yorgunluk ve özlemin yanında umut verendir. Hele AY KARANLIK şiiri muhteşem denilmezde ne yani?
Ay Karanlık
Maviye Maviye çalar gözlerin, Yangın mavisine Rüzgarda asi, Körsem, Senden gayrısına yoksam, Bozuksam, Can benim, düş benim, Ellere nesi? Hadi gel, Ay karanlık...
İtten aç, Yılandan çıplak, Vurgun ve bela Gelip durmuşsam kapına Var mı ki doymazlığım? İlle de ille Sevmelerim, Sevmelerim gibisi? Oturmuş yazıcılar Fermanım yazar N'olur gel, Ay karanlık...
Dört yanım puşt zulası, Dost yüzlü, Dost gülücüklü Cıgaramdan yanar. Alnım öperler, Suskun, hayın, çıyansı. Dört yanım puşt zulası, Dönerim dönerim çıkmaz. En leylim gecede ölesim tutmuş, Etme gel, Ay karanlık...
terketmedi sevdan beni aç kaldım susuz kaldım hayın karanlıktı gece can yorgun can bitkin can paramparça tütünsüz uykusuz kaldım TERKETMEDİ SEVDAN BENİ.
Terk etmedi sevdan beni Aç kaldım susuz kaldım Hayın karanlıktı gece can garip Can suskun can paramparça Tütünsüz uykusuz kaldım Terk etmedi SEVDAN BENİ
ahmed arif kavgaların,sevdaların,kentlerin,çocukların ve zındanların şairi..delikanlı bir dil,ağır bir duruş,uzun soluklu şiirlerin amcası..bir mendil niye kanar ahmed abi diye bitirelim..
Ahmed Arif bende ahlaka dayalı isyanı temsil ediyor.isyan ahlakı olan ve bunu onurluca yapan ve sanki isyanında bizim gibi anadolu insanının,saf,temiz duygularının suistimal edilmesini istemeyen ve bunu edebi bir biçimde yansıtan anadolu aynası....yüreklilik,ezilmeme,eşitlik,hasret,sabır,metanet ve olumsuzluklara direnerek var olmak,varlığını sürdürmek ve bu değerlere çekilen hasretin kendisidir.
Maviye Maviye çalar gözlerin, Yangın mavisine Rüzgarda asi, Körsem, Senden gayrısına yoksam, Bozuksam, Can benim, düş benim, Ellere nesi? Hadi gel, Ay karanlık...
İtten aç, Yılandan çıplak, Vurgun ve bela Gelip durmuşsam kapına Var mı ki doymazlığım? İlle de ille Sevmelerim, Sevmelerim gibisi? Oturmuş yazıcılar Fermanım yazar N'olur gel, Ay karanlık...
Dört yanım puşt zulası, Dost yüzlü, Dost gülücüklü Cıgaramdan yanar. Alnım öperler, Suskun, hayın, çıyansı. Dört yanım puşt zulası, Dönerim dönerim çıkmaz. En leylim gecede ölesim tutmuş, Etme gel, Ay karanlık...
ÇOK BUYUK BIR USTA.YUREGI O KADAR BUYUKKI.KORKUSUZ CESUR VE GERCEKÇI.HERKES KEŞKE ONU ANLAYABILSE...
o yüreğimi kanatan büyük üstad. namus işcisi.
TERKETMEYECEK SEVDAN BENİ.
bir dizedeki sözcüğü onaltı yıl bekleyen şair...
şiirin onuru, namus işçisi
...yokluğun cehennemin öbür adıdır,
üşüyorum kapama gözlerini...
böyle bir dize ne yazıldı ne de yazılacak...
bir şair: Ahmed Arif toplar dağlarının rüzgarlarını dağıtır çocuklara erken..
' Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
haberin var mı taş duvar? demir kapı kör pencere...hayatı en iyişekilde anlamış ve anlatmış adam gibi bir adam.
Maviye
Maviye çalar gözlerin...
hasretinden prangalar eskittim.........
BİR ŞİİRİ NİN SON Bİ KAÇ MISRASINI TAMAMLAYABİLMEK İÇİN YILLARCA BEKLEYEN BÜÜYÜK Bİ İNSAN. HASRETİNDEN PIRANGALAN ESKİTTİRDİN....
yokluğun cehennemin öbür adıdır
üşüyorum kapama gözlerini....
Hırsla çakarım kibriti
İlk nefeste yarılanır cigaram.
Bir duman alırım dolu, bir duman
Kendimi öldüresiye...
Biliyorum, sen de mi, diyeceksin
Ama akşam erken iniyor maphusaneye
Ve dışarıda delikanlı bir bahar...
Seviyorum seni, çıldırasıya...
yüreğimin bir köşesi ahmed arif
inadına yaşamaktır onun adına. xayine, zalime ve de yüreksizlere karşı yılmadan mücadele etmektir Ahmed Arif.
Amed'in sesidir o dicleden akan ve de surlardan esen rüzgardır
daha demincek yıllarda geçse demincek
yüreğimizde yaşayacaksın Baba
ve o güzel şiirlerini surlara nakşedecek yürekler merak etmeyesen...
Hayata tüm yaşamsal enerjisini vermiş,insanın kendinde varedebileceği en yüksek duygu yoğunluğuna ulaşmayı başarmış ve bunları büyük bir ustalıkla kaleme aktarabilmiş yaşamsever bir şair...
Tombul tombul baldırları, yuvarlak kalçaları, tütün döktüm yarama, aya gider sarı samanın kokusu, öküzün tekeri, mapusluğun rehafeti, meşe odunu tomruğu gibi süte kaçan memeleri, yastığımın nikotin kokan zindan ıslak ucu, çeşme başında oynayan bebelerin pazen donu...
Ha, bir de pranga eskitebilmek, anlatmak için leylim, apansız inen akşamda cigara, yokluğa verilen addır cehennem, üşür sonra gözlerini kaparsan.. kibritin çöpüyle konuşsa, dipsiz kuyulara, ıssız yeri okyanuslarda..
Harfleri aforoz edip siir diye servis yapan bir meczub bunu bilerek yapiyor biliyorum biliyorum :)
AHMET ARİF şiirleri bize yorgunluk ve özlemin yanında umut verendir.
Hele AY KARANLIK şiiri muhteşem denilmezde ne yani?
Ay Karanlık
Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...
İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...
Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
Dost gülücüklü
Cıgaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çıyansı.
Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Etme gel,
Ay karanlık...
Ahmet Arif
boşa gider ne söylese boşa gider.çiğnenir ektiği güller emekleri boşa gider.
ahmet arif şiir demek,aşk demek kavga demek zulümle,yalanla aslında ahmet arif demek dünyada var olan güzelikler naçizane düşüncemle
terketmedi sevdan beni
aç kaldım susuz kaldım
hayın karanlıktı gece
can yorgun
can bitkin
can paramparça
tütünsüz uykusuz kaldım
TERKETMEDİ SEVDAN BENİ.
'Şair kimdir? ' sorusu sorulduğu zaman başımızı çevirip saygıyla baktığımız birkaç şairden biri...
Adam gibi adam ve gerçek bir şiir emekçisi...
Terk etmedi sevdan beni
Aç kaldım susuz kaldım
Hayın karanlıktı gece can garip
Can suskun can paramparça
Tütünsüz uykusuz kaldım
Terk etmedi SEVDAN BENİ
ahmed arif kavgaların,sevdaların,kentlerin,çocukların ve zındanların şairi..delikanlı bir dil,ağır bir duruş,uzun soluklu şiirlerin amcası..bir mendil niye kanar ahmed abi diye bitirelim..
Ahmed Arif bende ahlaka dayalı isyanı temsil ediyor.isyan ahlakı olan ve bunu onurluca yapan ve sanki isyanında bizim gibi anadolu insanının,saf,temiz duygularının suistimal edilmesini istemeyen ve bunu edebi bir biçimde yansıtan anadolu aynası....yüreklilik,ezilmeme,eşitlik,hasret,sabır,metanet ve olumsuzluklara direnerek var olmak,varlığını sürdürmek ve bu değerlere çekilen hasretin kendisidir.
Ay Karanlık
Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...
İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...
Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
Dost gülücüklü
Cıgaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çıyansı.
Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Etme gel,
Ay karanlık...
Ahmed Arif
ahmed arif'İ ÖNCE İSMİNİ DOĞRU YAZMAK GEREKİR...
Diyarbakır ın şimdiye dek çıkarmış olduğu en büyük şaiirdir.devrimciliğin ve ezilmişliğin şaiiridir o.UY HAVAR SEVMİŞEM SENİ...
terketmesin sevdası bizi..
Hasretinden prangalar eskittik
AHMET ARİF DİRENCİN, UMUDUN ŞAİRİDİR.DEVRİMCİ SEVDALIMIZDIR.