11 Eylül 1973'te darbeci askerlere teslim olmayarak intihar eden sol görüşlü eski Şili Devlet Başkanı Santiago Allende'nin yakın dostu olan, 1971 tarihli Nobel Edebiyat Ödüllü Şilili şair: Pablo Neruda
Bugün seni düşünüyorum, herkes seninle! İşlikten işliğe, evden eve, kırmızı bir kuş gibi uçuyor adın. Kahramanlarınındır onur ve kanının her damlasınındır, saf ve mağrur meskenini savunan yüreklerden o muazzam birikimindir onur! Seni doğuran o acı ve kahraman ekmeğindir onur, açılırken zamanın kapıları halktan ve demirden ordun şarkı söyleyip yürürken kül ve ıssız toprak arasında, katillerin üzerine doğru, zaferin temiz ve kutsal toprağında bir ay gibi büyük bir gül ekmek için.
Pablo Neruda (“Üçüncü Konaklama” kitabının 5. bölümünden) Çeviren: İsmail Aksoy
Madensel bir zaferi beklesin diye Derin kök ve çelenk sessizce yükseliyor Her alet her kırmızı tekerlek Her bıçkı kolu her saban demiri Her topraktan çekip çıkarılan Her kanın titremesi Senin adımlarını izliyor Ey halkın ordusu.
Bunca gün, ah, bunca gün görmeyi seni böyle kırılgan, böyle yakın, nasıl öderim, neyle öderim?
Uyandı kana susamış ilkbaharı koruların, çıkıyor tilkiler inlerinden çiylerini içiyor yılanlar, ve ben gidiyorum seninle yapraklarda çamlar ve sessizlik arasında, sorarak kendime nasıl, ne zaman ödeyeceğim diye şu bahtımı
Bütün gördüklerim içinde yalnız sensin hep görmek istediğim dokunduğum her şey içinde senin tenindir hep dokunmak istediğim: seviyorum senin portakal kahkahanı hoşlanıyorum uykudaki görüntünden
Ne yapmalıyım, sevgilim, sevdiceğim bilmiyorum nasıl sever başkaları eskiden nasıl severlerdi, yaşıyorum, bakarak, severek seni, aşk tabiatımdır benim
Her ikindi daha da hoşuma gidiyorsun.
Nerde o? Hep bunu soruyorum kaybolduğunda gözlerin Ne kadar geç kaldı! Düşünüp inciniyorum, yoksul, aptal, kasvetli duyuyorum kendimi geliyorsun sen, bir esintisin şeftali ağaçlarından uçan.
Bu yüzden seviyorum seni, bu yüzden değil o kadar neden var ki, o kadar az, böyle olmalı aşk kuşatan, genel üzgün, müthiş, bayraklarda donanmış, yaslı, yıldızlar gibi çiçek açan, bir öpüş kadar ölçüsüz.
...Bizi uyandıran Tek ışık Dünyanın ışığıydı bu! Evlerine girdim, Yemek yiyorlardı sofralarında; Çalışmadan dönmüşlerdi, Gülümsüyor ve ağlaşıyorlardı. Ve de tümü birbirine benziyordu. Gözlerini ışığa çeviriyor Yollarını arıyorlardı...
pek bilmem kim ama çok duyarım solcu arkadaslar sahıp çıkıyolar genelde. neden sahip çıkılması gerekıyor onu da anlamış deilim...nazım için pozitif konuşmuş olması onu bu kadar meşhur kılan... yoksa bu coğrafyafa neruda kadar yazan çok insan var... biz bu kadar kendimize yabancıyken şili deki bir şairi nasılda mıh gibi kazımışız bi taraflara... doğru ya taraf olmayan bertaraf olur... birkaç şiirini şimdi okudum cidden diyorum şili halkı bir meydanda toplansa bize doğru dönseler el ele de tutuşup bağırsalar neruda kadar sesleri yankılanmaz burada... ben kıllık diye deil de kıllanıyorum işte... acaba diyorum acaba:? sonra geriye yaslanıp gözlerimi kısıp gülümsüyorum... ;)
şilili şairi gülüşün şiiriyle tanımıştım.algıda seçicilik bu olsa gerek ki onca şiir arasında onun gülüşün şiirin dikkatimi çekmesi benim de bir sabah gülüşlüye hayran oluşumdandı herhalde.ayrıca nazım hayranlığını duymuştum.kendi ülkesinde kahraman olan nerudanın hayranlıkduyduğu ismin bizde vatan haini ilan edilmesi ne tuhaf...
.
...
.....
ah sen de;
üzgünümleri,
tatlanmış üzümlerin tatlı bağ bozumu telaşesini,
külahıma anlat pablo neruda,
ve üzümler kadar beyaz ellerin için derken,
hacet deflerini...,
anlat anlat,
metal kırpıntısı ve kalıptan\tornadan çıkmış,
tek tipleşmiş kalpler taşlaşa ve
pıhtılaşa dursun kan k\ayıplarımız…,
.....
...
.
Ağır ağır ölürler; okumayanlar, müzik dinlemeyenler, vicdanlarında hoşgörüyü barındırmayanlar.
'Gerçek şu ki; hayalimizdeki insanların, hayalindeki insanlar değiliz. O kadar!'
Pablo Neruda
11 Eylül 1973'te darbeci askerlere teslim olmayarak intihar eden sol görüşlü eski Şili Devlet Başkanı Santiago Allende'nin yakın dostu
olan, 1971 tarihli Nobel Edebiyat Ödüllü Şilili şair: Pablo Neruda
şili'nin nazımı..nazım'ın dostu
Sana Şili'nin kış krizantemlerinden bir demet
sunuyorum. .Pablo Neruda'dan Nazıma
iyi bir şair
Bugün seni düşünüyorum, herkes seninle!
İşlikten işliğe, evden eve,
kırmızı bir kuş gibi uçuyor adın.
Kahramanlarınındır onur
ve kanının her damlasınındır,
saf ve mağrur meskenini savunan
yüreklerden o muazzam birikimindir onur!
Seni doğuran o acı ve kahraman ekmeğindir
onur, açılırken zamanın kapıları
halktan ve demirden ordun şarkı söyleyip yürürken
kül ve ıssız toprak arasında, katillerin üzerine doğru,
zaferin temiz ve kutsal toprağında
bir ay gibi büyük bir gül ekmek için.
Pablo Neruda
(“Üçüncü Konaklama” kitabının 5. bölümünden)
Çeviren: İsmail Aksoy
bir gün bile uzak olma gün uzun
gün uzun anlatamayacağım kadar
trenler bir yerlerde uyuduğunda
insanlar garlarda nasıl beklerse, öyle beklerim seni
bir saat bile gitme gidersen uykusuzluk
damla damla birikir o saatte
ve bir evi arayan bütün duman
yitik yüreğimi öldürmeye gelir belki de
kırılmasın kumun üstünde görüntün
göz kapakların bensiz uçmasın
bir dakika bile gitme sevdiğim
bir an
bile uzaklaşsan
dünyayı dolaşırım yalvarmak için sana
ya dön ya da bırak öleyim diye
p. neruda
Madensel bir zaferi beklesin diye
Derin kök ve çelenk sessizce yükseliyor
Her alet her kırmızı tekerlek
Her bıçkı kolu her saban demiri
Her topraktan çekip çıkarılan
Her kanın titremesi
Senin adımlarını izliyor
Ey halkın ordusu.
Nobel Ödülü Şilili yazar.......
bir an
bile uzaklaşsan
dünyayı dolaşırım yalvarmak için sana
ya dön ya da bırak öleyim diye
Şili'nin Nazım'ı :)
Aşk
Bunca gün, ah, bunca gün
görmeyi seni böyle kırılgan, böyle yakın,
nasıl öderim, neyle öderim?
Uyandı kana susamış
ilkbaharı koruların,
çıkıyor tilkiler inlerinden
çiylerini içiyor yılanlar,
ve ben gidiyorum seninle yapraklarda
çamlar ve sessizlik arasında,
sorarak kendime nasıl, ne zaman
ödeyeceğim diye şu bahtımı
Bütün gördüklerim içinde
yalnız sensin hep görmek istediğim
dokunduğum her şey içinde
senin tenindir hep dokunmak istediğim:
seviyorum senin portakal kahkahanı
hoşlanıyorum uykudaki görüntünden
Ne yapmalıyım, sevgilim, sevdiceğim
bilmiyorum nasıl sever başkaları
eskiden nasıl severlerdi,
yaşıyorum, bakarak, severek seni,
aşk tabiatımdır benim
Her ikindi daha da hoşuma gidiyorsun.
Nerde o? Hep bunu soruyorum
kaybolduğunda gözlerin
Ne kadar geç kaldı! Düşünüp inciniyorum,
yoksul, aptal, kasvetli duyuyorum kendimi
geliyorsun sen, bir esintisin
şeftali ağaçlarından uçan.
Bu yüzden seviyorum seni, bu yüzden değil
o kadar neden var ki, o kadar az,
böyle olmalı aşk
kuşatan, genel
üzgün, müthiş,
bayraklarda donanmış, yaslı,
yıldızlar gibi çiçek açan,
bir öpüş kadar ölçüsüz.
Neruda' nın Postacısı filmi..Ölmeden önce izleyeceğiniz yüz sinema filmi teranelerine girmiş midir bilmiyorum ama..İzleyin efendim.
Salvador Dali ve Pablo Neruda'nın anlatıldığı bir film vardır. Geçenlerde izlemiştim. Keyifliydi.
... Gittiğin her yerde
Bu işkencelerden sözet
Bu cehennemde yaşayan
Kardeşinden,
Öteki kardeşlerine ilet
öylece...
Pablo Neruda
...Bizi uyandıran
Tek ışık
Dünyanın ışığıydı bu!
Evlerine girdim,
Yemek yiyorlardı sofralarında;
Çalışmadan dönmüşlerdi,
Gülümsüyor ve ağlaşıyorlardı.
Ve de tümü birbirine benziyordu.
Gözlerini ışığa çeviriyor
Yollarını arıyorlardı...
Pablo Neruda
dünyada en çok bilinen ve en çok okunulan sair.....kendiside ayrıca nazım hikmet hayranıdır......
büyük şair demek
kara ada şiirlerı kıtabının yazarı..Anabelli en guzel şiiridir.
kendisi nazım hayranıdır...biline....
seviyorum senin portakal kahkahanı..
Şili'li şair..favorilerimdendir ;)
...her ikindi daha da hoşuma gidiyorsun
şili nin nazım ı
pek bilmem kim ama çok duyarım solcu arkadaslar sahıp çıkıyolar genelde. neden sahip çıkılması gerekıyor onu da anlamış deilim...nazım için pozitif konuşmuş olması onu bu kadar meşhur kılan... yoksa bu coğrafyafa neruda kadar yazan çok insan var... biz bu kadar kendimize yabancıyken şili deki bir şairi nasılda mıh gibi kazımışız bi taraflara... doğru ya taraf olmayan bertaraf olur...
birkaç şiirini şimdi okudum cidden diyorum şili halkı bir meydanda toplansa bize doğru dönseler el ele de tutuşup bağırsalar neruda kadar sesleri yankılanmaz burada... ben kıllık diye deil de kıllanıyorum işte... acaba diyorum acaba:? sonra geriye yaslanıp gözlerimi kısıp gülümsüyorum... ;)
eskiden olduğum
çocuk nerede
ardından gittiği
bana mı ait
yoksa
kendisine mi
.........
nazım dostu' na selâm olsun
;))
And you hear me from far away and my voice does not touch you.
dizesiyle beni benden alan sair.
şilili şairi gülüşün şiiriyle tanımıştım.algıda seçicilik bu olsa gerek ki onca şiir arasında onun gülüşün şiirin dikkatimi çekmesi benim de bir sabah gülüşlüye hayran oluşumdandı herhalde.ayrıca nazım hayranlığını duymuştum.kendi ülkesinde kahraman olan nerudanın hayranlıkduyduğu ismin bizde vatan haini ilan edilmesi ne tuhaf...
Evet,doğru...
'Eğer Nazım'ın şiirlerini okumuş olsaydım,ben hiç şiir yazmazdım'demiş.
Ne incelik...
nazım dostu, ünlü bir şair...
nazım ı seviyor musun?
gel o zaman yanıma
arkadaşım ol
istersen dostum,
takunyacı olsan bile.....
not: ne bakıyosunuz öyle yaaaa! valla ben uydurmadım:Pp