© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
ölü gerçek kimliğini bulan...
ölü ruhunu teslim eden....
yani ölü asıl kimliğiyle allah'a kavuşann...
ne mutlu ki ona, bu oyundan kurtulan kişi!
Ruhları,vicdan azabıyla kelepçeli, tutsak çocuklarına utançtan başka hiç bir şey bırakamayacak kefensiz ölüdür.Onlar....Ve dünya ahiret affedilmeyeceklerdir.
Ölüler namına, azade ve temiz,
Meçhul denizlerde balık;
Müslüman değil miyim, haşa,
Fakat istemiyorum, kalabalık.
Beyaz kefenler giydirmesinler,
Sızlamasın karanlığım havada.
finişe vardığı halde sevinemeyen..
___Ö L Ü M. B E N D İ
___________bu
__________gece
__________ölü/me
__________sarılıp
_________uyudum
________alabildiğine
________huzur sonsuz
________bir mutluluk
_________duydum
________bir kendimi
_______koydum yeni
______kazılmış toprağa
____bir de tükenen ömrümü
_____tüm yaşanmamışlığıyla
________çam kokusuna
____________top______oyuk
____________rak______oyuk
____________koku_____oydum_zamansızlığı_perde perde soydum_
____________suna_____ne rütbeydim ne soydum ölümdüm doyasıya
____________oydum____kalmadı ölüm bendi ölüm ben'di ben o'ydum
Onur Bilge
http://www.antoloji.com/siir/siir/siir_SQL.asp? sair=42021&siir=601770&order=oto
Otomatik sıralamaya göre 21. Sayfadaki 412. şiir…
yevmî ölümlerin yerini artık yevmî intiharlar aldı...
bir yerlerden düşmek marifet değil artık...
iltifata tabi olan bir yerleden atlamak bugün...
ölenle ölünmez di mi:(
çöp...
atık...
Ölüler zannediyormuş ki, diriler hep helva yiyiyor... :)
bana, birini hatırlatıyor........
Hayatini aldiniz elinden
Ama
O daha doymamisti…
Sopa..
Sopalar ölü ağaçlardır; kökleriyle bağlantıları koparılmış..
Yinede bir ölünün devinimi nice canlıyı kaçırmaya yeterli..
gecen gece rüyamda ölü yiyordum...kokusu ve tadı hala aklımda...allahımmmm hayatımda gordugum en kotu kabustu...tadı çürük yumurta gibiydi..kokusu ile ölü kedi gibiydi..tek kelımeyle felakettiii...
nasıl bir psikoloji ile yatmışsam gece...
aslında çok şeyı çagrıştırıyor
ölü..ölmüş beden demek.başka ne çagrıştırabılırki.ama sadece beden ölür ruh daima canlıdır.çünkü o bir enerjidir.
yaşamı bitmiş. artık dddddderin ve daha acılı bir boyuta taşınmaya başlamaktır
ölü bana üzüntü kedr ve ağlamayı çağrıştırıyor.
öiü; bence varlıgı yoklugu bi sey fark ettirmeyen,cok uyuyan! ! ! ! ! (biliorsunuz:uyku olumun kardesidir.) kiseler oludur.
birisi öldüğünde telefonu ve ayakkabısı beni çileden çıkarıyor
saçları saatten anıdan ibaret
günlüklerden sesleri de çalan
bir zamanlar yaşayan
ve bir zamanlarda yaşayan
hem kim bilir
belki bir zamanlar da yaşamış olan
ayrıca bir zamanlarada da yaşayan
Belkide sonsuzluga giden yolun giriş kapısı belkide sensizligimin geceyarısı belkide uykumun en tatlı anı.
yasamini yitirmis olan.
ölmüş kişi.. ölü ölmüş derler ya, işte öle bişey..
en iyi dostlarımız ölüler di nedense insanlar ki çoğu anlamaz sözden...
üzme kendini biz bize yaşar gideriz..yeterki vazgeçme
artık ne oyuz artık ne buyuz şimdi biz buyuz bu...
c.t
ölülerin bildiği tek şey vardır: hayatta olmak daha iyi..
Ben ölü müyüm gerçekten? Nasıl oldu bu? Ne zaman oldu? Bu kadar çabuk olmuş olamaz! Hayır ben yapmadım! Ben öldürmedim! Hayır, ben değildim, o ben değildim... Nasıl yaptılar bunu bana? Beni nasıl kopardılar? Bu kadar toprak ne için? Ya tahtalar? Bu beyaz... Evet kefen... Gördüm, dedemi gömerlerken de görmüştüm. Demek ki... Ben de bir ölüyüm artık. Dünyada işim kalmadı ya da dünyanın benimle işi kalmadı. Şimdi unutulacağım. Senelerce bunun için didinmedim mi? Senelerce, tüm hayatım boyunca bunun için insanlara iyilik yapmadım mı? Hep unutulmamak içindi her şey. Ama şimdi onlar beni buraya hapsettiler. Neden yaptılar bunu? Kim öldürdü beni. Ben öldürmedim, insan neden kendini öldürsün? Benim kendimi öldürmek için hiçbir sebebim yoktu ki! Her şey güzeldi. Kendim benden ne bir şey çalmıştı ne bana kötülük yapmıştı... Hayır, hayır son zamanlarda bir şeyler sezinliyordum. Çalmak... Benden bir şey çaldı... Hatırladım. Evet, o bir hırsız ben kendimi savunmak için öldürdüm. Onun benden çalmasını önlemek içindi her şey. Yemin ederim... Ben öldürdüm; ama o suçlu. Eğer benden onu çalmaya kalkmasaydı ben asla bunu yapmazdım. Neden durup dururken öldürüm ki? Ama onu çalmaya kalktı. Bunu gördüm. Onunla aynı yataktaydı, onu öpüyordu ve ona güzel sözler söylüyordu. Bir rüya dedim; ama her şey o kadar gerçekti ki! Öldürdüm onu...O? O... Ben...Hayır! yapmış olamam! Ben... Bunu bana söylettiremezsiniz! Beni korkutamazsınız! Ben... Ben mi yaptım? Hatırlıyorum, her şey zihnimde canlanıyor. O gece, o meşum gece... Yanımda değildi.ben sevdim onu, gerçekten sevdim. Onu götürecektim. Biliyor musunuz orası onu öldürüyordu. O denizin olduğu yerde yaşamalıydı. Onu doğduğum yere götürecektim. Onun için bir kulube yapacaktım bir tepenin başına. Hayır, hiç görmedim ben o tepeyi; ama anlattılar bana. Kulube yapmasını bilmiyorum; ama onun için yapacaktım. Çünkü bir zamanlar ben sevmesini de bilmiyordum; ama o öğretti bana. Bana her şeyi o öğretti. Ne zamandır buradayım? Çok karanlık. Böyle olmak zorunda mı? Neden karanlık olmak zorunda. Ben zaten yaşadığım hayatın çoğunu karanlıkta geçirdim. Ta ki onu bulana kadar. Ben karanlığı hak etmedim. Biraz ışık, ışık verin. Işık istiyorum, neden beni dinlemiyorsunuz? Bana ışık gerek. Hayır! O gecede ışık vardı. Hatırladım şimşekliydi. Ben korktum o gece. Biliyorum, bir erkeğim ama korkularım var. Gerçekten korktum. Onu aradım...Hayır aramadım. Onun yanımda olmasını istedim. Ama olamazdı, o gece yanımda olamazdı. Ben de onu hayal ettim. Ancak ona bu şekilde ulaşabilirdim. Zaten bunu ilk defa yapmıyordum. Birçok defa yaptık bizi bunu. Evet yanlış anlamadınız, biz dedim...Sadece ben siteseydim olmazdı, göremezdim onu; ama ikimiz de istiyorduk. Bazen onun düşlerinde oluyordu, bazen benim... Neden öldürdüm o zaman? NAsıl yaptım bunu? Mademki o gece onu gördüm, neden yaptım? Şimşekler... Evet, evet her şey onların yüzünden oldu. Tabancanın sesi, şimşekler, ışık... Yoksa ben mi yaptım? Ben mi öldürdüm? Ben kendimi mi öldürdüm? Nasıl yaparım ben bunu? Onu o kadar severken nasıl bırakır da gelirim toprağın altına. Şimdi ben ölü müyüm? Bu gerçekten... Hayır...Karanlık mı...Bu beyaz..kefen...Ben onun gözlerini göremeyecek miyim bir daha? Ama nasıl yaşarım ben o zaman? Ölüler yaşamaz mı? ölüler yaşamaz...ölüler yaşamaz...peki yaşayanlar kimler?
Ölü Ozanlar Derneği: Bir kitap
Ölü Fikirler: Günümüzde bir şey ifade etmeyen geçerliliği kalmamış
Ölü Toprağı: Ruhta sebebi bilinmeyen durgunluk haline sebep
Ölü Çiçek: Solgunlaşmış suya ihtiyacı olan çiçek
Ölü Hayatlar: Moton tekdüze yaşamak
Ölü Deniz: Muğla'nın bir kıyısı
fiziksel devamlılığını sürdüren yaşayan ölüler ve beyin ölümü tamamlanmış gerçek ölüler olarak 2'ye ayrılır.
kutsal bi et yığını, ki törenle gömüyoruz....
daha hortLadıgı görüLmemiş ama hortLucak die hep korkuLan insan
öLdükten sona kimse sizi görmek istemes
ölümüş işte...
daha ne sorguluyonuz...