friedrich wilhelm nietzsche sizce ne demek, friedrich wilhelm nietzsche size neyi çağrıştırıyor?
friedrich wilhelm nietzsche terimi Cem Nizamoglu tarafından tarihinde eklendi
friedrich wilhelm nietzsche terimi Cem Nizamoglu tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Nietzsche'nin Son Rüyası
Şimdi elimden şişeye uzanmasını rica ediyorum, itaat ediyor. Yolu bildiğinden, gözlerimi açamam artık gerek yok. Serin cam dudaklarıma değiyor. Ağzıma burnuma keskin bir koku doluyor. Gökyüzü mor bir şimşekle sarsılıyor, bende mi, benim dışımda mı, bilemiyorum. Dilim sıvı billurdan tadıyor, daha çok istiyor, lütfen, küçük bir yudum... Gırtlağımdan parıldayarak akan bir sızıntı... Yastıkların üzerine devriliyorum, derine, daha derine.
Artık yağmur yağmıyor, sessizlik geri geldi. Uçsuz bucaksız, ışığın ağdığı uzaklarda süzülüyorum, sayılamayacak kadar çok yıldızın ortasında, tıpkı onlar gibi kendi sonsuz yörüngemde yavaş yavaş dönerek süzülüyorum.
Sevinç, altın sevinç, gel artık diyorum. İçimde bir şey gülümsemeye başlıyor ve yıldızlar yanıp sönerek karşılık veriyorlar. Gökyüzündeki ışıkların yansıdığı camdan bir denizde süzülüyorum. Etrafta yıldızların dans ettiği bir kayıkta tatlı tatlı sallanıyorum.
Sevinç, altın sevinç, gel, sen ölümün habercisi, en gizli, en tatlı ilk tadı. Son rüyam başladı ve ruhum bana gülümsüyor.
Gümüşsü, hafif bir balık şimdi kayığım, açıklara doğru süzülüyor....
zaman sonsuza dek doymayacak kadar açgözlüdür..durmadan yer yutar ama geri verdigi hiç birş ey yoktur..sana yazılmış bir yaşamı yaşadıgını söylemen ne korkunç! ! bütün tehlikesine ragmen bir kez bile özgürlüğünü tadamadan ölümle yüzyüze gelmek ne acı! !
Nietzsche; cok mu zeki,cok mu saçma karar veremedim..
Okuyan herkes ondan etkilendi_Kayıtsız kalınamayacak kadar şiddetli ve sarsıcıdır.
Çoğu kişi ondan korktu_Herkesin kulağına göre ağız değildir.
Bir kısmı onu anladığını düşündü,kendine yakın hissetti_Fakat ne yazık ki; hep o didaktik üslubuyla tanındı, yaşam bilgeliği üzerine aforizmalarıyla bilindi.
Çok az kişi onun şairliğini, müzisyenliğini tanıdı, sevdi.
Ve belki de sadece biri, her gece rüyalarında onunla buluşmak umudu olmasa gözlerini kapamak istemezdi...
zerdüşt böyle buyurdu...çok eski zamanlarda okuduğum ve o zamanlar benim yaşım itibariyle anlayamadığım kitabının adı :))
..'delice neşeden payını almammış hiçbirşey başarıya ulaşmaz..' Nietzsche
YILDIRIM
herşeyle hiçbirşeyden öte bir irade, her şeyle hiçbirşey arasında kalmış bir beden, bir yıldırım kendi içine düşen, bir yıldız belki, kendi içine kayan, varıp sonra en derin uçurumun kıyısına, ağlayan, kanatlarını arayan, ötekine...
Bence inancı ve yaşam tarzı yerine düşünceleri ve insanlığa kazandırdıkları ile hatırlanması gereken ünlü düşünür.'Öldürmeyen şey beni güçlendirir' ya da 'Umut en büyük kötülüktür, işkenceyi uzatır' gibi herkesin bildiği konulara herkestan çok farklı yorumlar yapmıştır.Ve en güzeli de bunu farklı olmak adına değil sadece öyle düşündüğü için yapmıştır
bence bu adam bütün bir hayatı boyunca boşuna düşün, düşün, düşünmüş,, ama sonunda 11 yıl yatağa düşmüş ama yazık kendini yaratanı hiç düşünememiş, hep inkar etmiş,,
baş ağrılarımın beynimin doğum sancıları olduğunu düşünüyorummm...
NİETZSCHE AĞLADIĞINDA....
Neyi yaşamak istiyorsan onu yaşa..
öyle bir hayat yaşıyorum ki;
cenneti de gördüm cehennemi de..
öyle bir aşk yaşadım ki;
tutkuyu da gördüm pes etmeyi de..
bazıları seyrederken hayatı en önden,
kendime bir sahne buldum,oynadım...
öyle bir rol vermişler ki,
okudum okudum..anlamadım...
Nietzsche
Yaratıcı Kendi, saygıyı ve horgörmeyi yarattı kendine, sevinci ve acıyı yarattı kendine.
Yaratıcı gövde, istemine el olsun diye, kendine ruhu yarattı.
Deliliğinizle ve horgörmenizle dahi, ey gövdeyi horgörenler, Kendi'nize hizmet ediyorsunuz.
Size diyorum: Kendi'nizdir ölmek ve hayattan ayrılmak isteyen.
En çok yapmak istediği şeyi yapamıyor artık:-kendinden öte yaratmayı. En çok istediği budur, bütün özlemi budur.
Oysa bunda çok geç kalmıştır:- bu yüzden Kendi'niz batmak istiyor, ey gövdeyi horgörenler.
Batmak istiyor Kendi'niz; ve siz bu yüzden gövdeyi horgörenler oldunuz. Artık kendinizden öte yaratamıyorsunuz da ondan.
Ben sizin yolunuzdan gitmiyorum, ey gövdeyi horgörenler!
Siz bence Üstinsana köprü değilsiniz! -
Nietzsche
Onu okumaya başladıktan sonra, diğer tüm yazılanlar yavan gelmeye başladı. Benim hayatımda tektir. Onu duyan kulaklara ve gören gözlere ender rastlanır. Belki de bu yüzden çoğu zaman, tam tersi sonuçlar çıkartırlar insanlar onu yazılarından. Bunların çoğunu Nietzsche'nin önceden tahmin ettiği ve belki de kendi trajedisini evetlediği bile söylenebilir. Şöyleki; Nihilizmin gelmiş geçmiş en büyük düşmanının, nihilist olarak anlaşılması.
'Hayat iki yandan oluşuyor; olmak istediklerimiz, olduğumuz..'
'uçmak isteyenin kanatları olmalı! '
adamim :)
Merhamete muhtac bir garabet...
Merhametli adamdi :))
'en buyuk erdem farkında olmayan erdemdir 'demiş büyük feylozof.
Küçük farklılıkları algılayamamak,
ötekileri yanlış algılamamıza,
zaman zaman da mutsuz olmamaıza yol açar.
Bu dünyada küçük şeyler yoktur.
Bakmasını bilen göz için
her şeyin bir anlamı vardır..
bir yerde sevemiyorsa artık insan, geçip gitmeli oradan! - friedrich nietzsche
FRİEDRİCH WİLHELM NİETZSCHE; onu ilk İrwin Yalom'un; 'Nietzsche Ağladığında' adlı romanından sonra bende uyanan merakla 'Böyle Buyurdu Zerduşt' adlı kendi kitabından tanıdım.
Evet aslında hayata dair çok kafa yormuş, dünyanın en aykırı, fakat işe yaramaz o kadar fikrinin arasında iş gören ciddi görüşlere sahip bir ümitsizlik mabudu...bir filozof...bir yaşayan ölü...
Ona acıdım açıkçası...
İşe yaramaz görüşlerinden örnek;
-Her güzel kadının olduğu yerde, birde onu düzmekten bıkmış zavallı bir erkek vardır. (kimi zaman bu kadar basit biri...)
İş yapan fikirlerinden;
-KAYA GİBİ; Neysen o ol..! (Mevlana hazretleri daha güzel demişti; '...ne olursan ol; ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol! .')
Bu ise yanlış üzerine kurulmuş fakat doğruları olan bir fikir bence;
-Ümit mi? Ümit en son kötülüktür..! Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır! (bence ümit etmeden yaşanmaz, ümit etmeyi abartırsan da boş yaşamış olursun...)
Insanlardan ve özellikle papazlardan nefret eden niçe acizlerin ölmesi gerektigini merhametin aczin ifade sekli oldugunu savunmusdur amma ölüm sekli bunun tam tersi oldugunu merhamet etmeyenin merhamet göremeyecegini fili olarak göstermisdir kendisine.
Öyleki hayati boyunca sevgiye merhamete ve acimaya karsi olan niçenin bir atin maruz kaldigi aciya dayanamayip sahibiyle kavga etmesi ve kavga neticesi yedigi bir tekme sonucu yasamini yitirmesi merhamet duygularinin aciga ciktigi bir olayla hayatinin nihayete ermesi ne enteresandir..
Ailesinde bir cok papaz ve dindar insanin bulunmasina ve kendisininde papaz okuluna yazilmasina ragmen hayatinin bir döneminde ante-krist adiyla cikarttigi kitab ile dine ve isaya karsi duydugu hirsi ve kini onu atesit olmaya zorlamisdir,ve ateist olmasiyla artik hircin kendini begenmis ve hic bir seyden zevk almayan sorunlu ve de zor bir insan olmusdur bunun atesit olmasiyla bir ilgisi varmi bilemiyorum :))
Nietzsche almanlar über mensch diye tanimlarlar yani üstün insan öyle oldugundanmi hic degil kendisini telafisi olmayan megalomani bir hastaligin pencesinde buldugu icin böyle tanimliyor kendini.
Sevdiğiniz insanları düşünüyorsunuz, ama daha derine inin, sonunda sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz, siz bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz..!
2-) Hiç kimsenin bir şeyi sırf başka birisi için yapmadığını göreceksiniz. İnsanların bütün eylemleri kendisine yöneliktir, bütün hizmetleri kendine hizmettir, bütün sevgisi kendini sevmesidir..!
3-) Her güzel kadının olduğu yerde, birde onu düzmekten bıkmış zavallı bir erkek vardır
4-) Benim felsefe yöntemimi belirleyen temel özellik İNANMAMAKTIR..!
5-) Benim için para çok şey ifade etmez, yeter ki çalışmalarımı devam ettirmeye yetecek kadar param olsun..!
6-) KAYA GİBİ; Neysen o ol..!
7-) Beni öldürmeyen şey, beni güçlendirir
8-) Ölüm güç bir şeydir. Ölümün son iyiliği, bir daha ölümün olmamasıdır..!
9-) Kadın sevmek demek, yaşamdan nefret etmek demektir..!
10-) Ümit mi? Ümit en son kötülüktür..! Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır!
11-) Kutsal olan gerçekler değil, kişinin kendi gerçeği için çıktığı arayıştır..!
12-) İnsan ölümü nasıl karşılayacağına karar vermek zorundadır..!
13-) Kimin neyi bilmek istediğini kim belirleyebilir?
14-) Sürelere özgü zevkler herkes için geçerli değildir.
15-) Benim evim valizimdir.
16-) Kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız, önce kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz?
nietzsche
boşluk...
ifadelerinin benim için hiç bi anlamı yok, çünkü reel diiller, nihilizm kokuyor...
kız kardeşine aşık olan bir filozof..aman tanrım ne kötü bir şey..oh my god..felsefi boyutta çılgın birisi...
15 Ekim 1844’de Röchen’de doğdu. Prusya kralı IV. Friedrich Wilhelm’in adı verilen NIETZSCHE Protestan din adamlarının yetiştirdiği dindar bir ailenin oğluydu. Babası ölünce annesi, kız kardeşi, anneannesi ve iki teyzesiyle Naumburg’a yerleşti(1850) . 1858’de burs kazanarak Almanya’nın önde gelen Protestan yatılı okulu Schulpforta’ya yazıldı. Üstün başarı gösterdiği bu okulda Eski Yunan ve Roma klasikleri üzerine temel bir eğitim aldı. 1864’te mezun olunca ilahiyat ve klasik filoloji okumak ve aile geleneğine uyarak papaz olmak üzere Bonn üniversitesi’ne gitti. Ama bu arada ünlü filoloji bilgini Friedrich Wilhelm Ritschl’in de etkisiyle klasiklere duyduğu ilgi ağır bastı. Bu arada müzikle de ilgilenerek Robert Schumann’ın etkisinde romantik kompozisyon çalışmaları yaptı. 1865’de Ritschl’in de ardından Leipzig Üniversitesi’ne geçti ve Ritschl’in yönettiği Rheinisches Museum dergisinde yazıları yayınlanan diplomasız tek kişi oldu. Leipzig yıllarında Arthur Schopenhauer’in felsefesini derinlemesine inceledi. Richart Wagner ile tanıştı ve onun müziğine hayranlık derecesinde ilgi duydu.
1869’da İsviçre’nin Basel Üniversitesi’nden klasik filoloji profesörlüğüne aday göstermesi istenen Ritschl, bu göreve henüz akademik ünvanı olmayan öğrencisi Nietzsche’yi önerdi. 1869’da Leipzig Üniversitesi’nin sınav tez koşulu aramadan yalnızca yazılarına dayanarak doktor ünvanı verdiği Nietzsche Basel Üniversitesi’ne öğretim görevlisi olarak atandı. Ertesi yıl İsviçre vatandaşı oldu ve öğretim üyeliğine yükseldi. Fransız-Alman savaşı başlayınca üniversiteden izin alarak Ağustos 1870’te gönüllü sıhhiye eri olarak cepheye gitti. Ama dizanteri ve difteriye yakalanınca Ekim’de Basel’e döndü. Daha 1871’de bozuk sağlığı yüzünden ağır öğretim yükünü taşıması güçleşti. 1876’da bir yıllık izin aldı; 1879’da da görevinden ayrıldı. Basel Üniversitesi’nden malulen emekli sayılarak maaş bağlandı.
Nietzsche profesörlüğü sırasında klasik filoloji çalışmalarından uzaklaşarak felsefeye yöneldi. Bu arada Basel’de dost olduğu kültür tarihçisi Jacob Burckhardt’ın görüşlerinden etkilendi.
KESİTLER
Müziğin Özünden Tragedyanın Doğuşu
Zamana Aykırı Düşünceler
Böyle Buyurdu Zerdüşt
Güç İstemi ve Diğerleri
SEÇMELER
Ecce Homo'dan
Zerdüştten
İnsanca Pek İnsanca
Nietzsche 1889’un ilk günlerinde zihinsel yetilerini tümüyle yitirdi. Bir eski dostuna yazdığı çılgın mektuplar sayesinde Torino’da olduğu saptandı ve bakım altına alındı. Çıldırmasının nedeni öğrencilik yıllarında yakalandığı frenginin ilerleyerek üçüncü evreye girmesine bağlandı. İzleyen 11 yıl boyunca bitkisel denebilecek bir yaşam sürdü; hiçbir şey yazmadı. Ve Nietzsche'nin bu ızdırap dolu hayatı 25 Ağustos 1900'da sona erdi.
----------
MÜZİĞİN ÖZÜNDEN TRAGEDYANIN DOĞUŞU
“Die geburt der tragödie aus dem Geiste der Musik“ (1872; müziğin özünden tragedyanın doğuşu, 1965) adlı ilk kitabı klasik filoloji bilgilerine dayanan bir sanat felsefesi eseriydi. Burada Eski Yunan Tanrıları Apollon ve Dionysos’un simgesel işlevlerini kullanarak Tragedyanın temelinde gördüğü sanat anlayışı üzerinde durdu; coşkulu tutkuları simgeleyen Dionysos ile etkilerini dengeleyen ölçü ve düzen simgesi Apollon’un bir araya gelmesiyle Eski Yunan Tragedyasının doğduğunu, bunun da klasik Yunan kültürünün, dünyanın anlamsızlığını bile bile çare olarak geliştirdiği trajik dünya görüşüne dayandığını ileri sürdü. Bu, ölümü ve yokluğu kabullenerek yaşamı bir oyun gibi kavrayan ve müzikle beslenen bir dünya görüşüydü. Nietzsche Wagner’e adadığı kitabın son bölümlerinde şiirsel bir dille bu görüşün çağdaş dünya için taşıyabileceği anlam üzerine dururken besteci dostunun müziğini de ele aldı.
'tanrı öldü.' nietzsche