Yitiriyorum,hayata dair ne varsa Önce hayâllerim,sonra umutlarım Ve şimdi de sen! Yitiriyorum,bitmeyen bir yıkıcılıkla Yitik bir şehrin izdüşümü benliğimdeki Daha kaybedecek neyim kaldı bilmiyorum Belki birkaç anı sadece dimağımda.
Ola ki yürürüm bir başka aşka ya da yürürüm mavi olmayan bir gülüşe unutma ki tek aşk olduğum sensin âşık olduğum değil.
Karanlıkla süzülüyor içime yıkım dur diyorum yıkılıyorum uçurumları başucuma koyuyorum sonra okşuyorum saçlarını rüzgarda sıcak ılık bir koku siniyor yüreğime gitme diyorum gitme düşüyorum sonra beni soruyorlar bana tanımıyorum diyorum daha hiç karşılaşmadık aynı çizgide bilge susu mu dinliyorlar ben sustukça yazık bir çığlığın doğuşu gibi ölüyorlar önce bir bir sonra hepsi sonra mı bir ben kalıyorum bir de yalnızlık uçurumlar yıkımlar ben ve yalnızlık.
Zorlu bir savaşın unutulmuş cesetleri gibi yatıyoruz yan yana öpüşüyoruz sevişiyoruz da hatta her şey oyunun yasaklarına uygun bir yasak oluyor sonra tek umudumuzu göğe gelin ediyoruz telli kanlı düğün işte.
Üşüyor saçlar biliyorum dargın mısın bu baharda mayısa bıraktığım gibi misin hala vurulmuş çocuk gibi büyümemiş yüreğinde hüzün hala kaçıyor musun gözlerini bırakarak birilerinde hala ellerinden tutup sevgileri dipsiz kuyuya salıyor musun ağlayarak küçücük bir dokunuşla son sevilen olabiliyor musun kendin kadar aklımdasın. Hala öyle savruk bir gök hala öyle yerini yurdunu bulamamış bir mavi ve aşkını şaşırmış bir tanrı. Çoğalan sızısıyla mutlu bir yara.
Öyle misin mavi gözlü sarı saçlı yoldaşım öyle bıraktığım gibi misin gerçeği yakmada hala usta mısın yoksa çırak mı yanarken yalanda saçlarıma dolanan aydınlığımsın somutlaştıramadığım tek imgemsin şiirde anlattıkça eksilen tek anlam. Hala bıraktığım gibi misin. Yoksa beni bıraktığın gibi mi kaç mevsimsiz kar düştü toprağıma. Kaç mevsimsiz kar düştü benim toprağıma. Hala bıraktığım gibi misin.
Tek bir mıh yitirdik, naldan olduk; tek bir nal yitirdik, attan olduk; tek bir at yitirdik, atlıdan olduk; tek bir atlı yitirdik, zaferden olduk; tek bir zafer yitirdik, ülkeden olduk!
ya da
Issiz i yitirdik, nizami alemden olduk; nizami alemi yitirdik, Haktan olduk; hakki yitirdik, benligimizden olduk; benligimizi yitirdik, ideolojilerimizden olduk!
Bu ülke bugün çok kıymetli bir değerini daha yitirdi...:( Gaziantep üniversitesi İktisat Profesörü, çok değerli bilim adamı Ömer Abuşoğlu...Senin gibiler kolay yetişmiyor ama çok kolay yitiriliyor...Nur içinde yat...
yitirmektir belki bulmayı anlamlı kılan..
Yitiriyorum,hayata dair ne varsa
Önce hayâllerim,sonra umutlarım
Ve şimdi de sen!
Yitiriyorum,bitmeyen bir yıkıcılıkla
Yitik bir şehrin izdüşümü benliğimdeki
Daha kaybedecek neyim kaldı bilmiyorum
Belki birkaç anı sadece dimağımda.
YİTİRİLEN
Ola ki yürürüm bir başka aşka
ya da yürürüm mavi olmayan bir gülüşe
unutma ki tek aşk olduğum sensin
âşık olduğum değil.
Karanlıkla süzülüyor içime yıkım
dur diyorum yıkılıyorum
uçurumları başucuma koyuyorum sonra
okşuyorum saçlarını rüzgarda
sıcak ılık bir koku siniyor yüreğime
gitme diyorum gitme düşüyorum
sonra beni soruyorlar bana
tanımıyorum diyorum daha hiç karşılaşmadık
aynı çizgide bilge susu mu dinliyorlar ben sustukça
yazık bir çığlığın doğuşu gibi ölüyorlar
önce bir bir sonra hepsi
sonra mı bir ben kalıyorum bir de yalnızlık
uçurumlar yıkımlar ben ve yalnızlık.
Zorlu bir savaşın unutulmuş cesetleri gibi yatıyoruz yan yana
öpüşüyoruz sevişiyoruz da hatta
her şey oyunun yasaklarına uygun bir yasak oluyor sonra
tek umudumuzu göğe gelin ediyoruz telli kanlı düğün işte.
Üşüyor saçlar biliyorum dargın mısın
bu baharda mayısa bıraktığım gibi misin hala
vurulmuş çocuk gibi büyümemiş yüreğinde hüzün
hala kaçıyor musun gözlerini bırakarak birilerinde
hala ellerinden tutup sevgileri dipsiz kuyuya salıyor musun ağlayarak
küçücük bir dokunuşla son sevilen olabiliyor musun
kendin kadar aklımdasın.
Hala öyle savruk bir gök
hala öyle yerini yurdunu bulamamış bir mavi
ve aşkını şaşırmış bir tanrı.
Çoğalan sızısıyla mutlu bir yara.
Öyle misin mavi gözlü sarı saçlı yoldaşım
öyle bıraktığım gibi misin
gerçeği yakmada hala usta mısın
yoksa çırak mı yanarken yalanda
saçlarıma dolanan aydınlığımsın
somutlaştıramadığım tek imgemsin
şiirde anlattıkça eksilen tek anlam.
Hala bıraktığım gibi misin.
Yoksa beni bıraktığın gibi mi
kaç mevsimsiz kar düştü toprağıma.
Kaç mevsimsiz kar düştü benim toprağıma.
Hala bıraktığım gibi misin.
UMUT ALTINÇAĞ
Tek bir mıh yitirdik, naldan olduk;
tek bir nal yitirdik, attan olduk;
tek bir at yitirdik, atlıdan olduk;
tek bir atlı yitirdik, zaferden olduk;
tek bir zafer yitirdik, ülkeden olduk!
ya da
Issiz i yitirdik, nizami alemden olduk;
nizami alemi yitirdik, Haktan olduk;
hakki yitirdik, benligimizden olduk;
benligimizi yitirdik, ideolojilerimizden olduk!
ya da
akli yitirdik, ahlaktan olduk;
ahlaki yitirdik, adaletten olduk;
adaleti yitirdik, adaptan olduk!
Alev Alatli, Kabus
görmediklerimiz...
duymadıklarımız...
dokunamadıklarımız...
tadamadıklarımız...
unuttuklarımız...
ve
bulduklarımız...
Bu ülke bugün çok kıymetli bir değerini daha yitirdi...:(
Gaziantep üniversitesi İktisat Profesörü, çok değerli bilim adamı Ömer Abuşoğlu...Senin gibiler kolay yetişmiyor ama çok kolay yitiriliyor...Nur içinde yat...
bazen ansızın,bazende göz göre göre..
avuçlarının arasından kayıp gitmek...bakakalmak...
Sevgi,umut ve sağlığınızı yitirmeyin :))
Gesi bağlarında dolanıyorum....
Yitirdiğim yârimi..aman aranıyorum...
vallahi bu türkü geldi ilk aklıma da dilimin ucuna da...hüzünlü bir havası vardır...
kaybetmek.....geçici bir süre, veya sonsuza dek...........
sevileni özlenini unutulmayanı...
Belki ölüm.. hatta o bile değil.. Tümüyle yitmiyor çünkü.. Gidenden arta kalan ne çok şey oluyor hiç yitmeyen....
yitirdiğim hasretlerim aklıma gelince derin bir hüzün basar yüreğime..
anneannem...
kaybetmek...