Affetmek: dusun ki herseyini sana borclu biri seni inkar ediyor. Sana nankorluk ediyor. Hatta senin diger emir kullaeini senin olmadigina ikna etmeye calisiyor. Degil ona bir lokma daha ekmek vermek onu paralarsin. .. Oysa Her gunahkar, gunahini islerken Her musrik sirkini kosarken Her kafir kufrunu kusarken Saniyede milyon afla affediliyor. Atomlarina parcalayabilecekken, icine dogru cokertebilecekken, disina dogru patlatabilecekken, kalbini durdurup, beynini kaynatabilecekken, meteorla avlayabilecekken, obruklarla yutabilecekken, suyla hava ile yemekle bogabilecekken zehirleyebilecekken, ve daha milyon hatta milyar olasiliklarla varlik aleminden silebielcekken, her aninda seni ve nice isyankar, gunahkar, kullarini saniye milyon hatta milyar kez affediyor seni. Ne buyuksun Allahim., ne kadar affedicisin, bagislayicisin; zaman vericisin , muhlet vericisin, ey Afuv Degil isyankar ve gunahkarlari bitirmek, onlara Her saniye saglik veriyorsun, nefea veriyorsun, rizik veriyorsun, veriyorsun veriyorsun ey Kerim...
Affetmek gerek zira affetmeyerek aslında kendi ruhumuzu cezalandırıyoruz.Kendimizi, ruhumuzda ağır yükler taşımaya mahkum ediyoruz. Affetmek en başta kendimize yaptığımız bir iyiliktir.
Ondandır,affet dostum,o affetmese de sen affet :))
Affetmek-her kesin yapması gereken en güzel şey.Birisi sana kötülük yapdıysa-onun karşılığını vermeye çalışma ve sadece affet.Neden? diyeceksin.Eyer karşılığını verirsen,onunla hiç bir farkın kalmaz-duşman kazanırsın.Affetsen, o zaman sana kötülük yapan, yanlışını anlayacak ve pişman olucakdır,o zaman bir gün gelirde - arkadaşın olur.
kişiye ikinci bir şans vermektir.affetmek kolay bir durum deildir.kimse kolay kolay başkasını affetmez.birini tüm hatalarına rağmen affedebilmek büyük bir erdemdir...
kıranı affet bazıları kırılırken kırar; önce o incinmiş olmasın? dikkat et,sakın belki de af dilemesi gereken sensin cam kırıldığı için kesiyor olmasın?
Nefreti aşmanın tek yolu var: Affetmek. Başkalarını affettiğimizde biz özgürleşiriz.
Nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların güzel yanlarını görmemizi engeller. Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir.
Salt kötülükleri görmek bir süre sonra şüphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar insanı. Nefret dolu bir yaşam, mutsuz bir yaşamdır.
Affetmek insanı derinleştirir. Affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir.
Çünkü affetmek bir seçimdir.
Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir. Affetmek bir süreçtir. Birdenbire affedişler bile bir sürecin ürünüdür. Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır. Yani koşullu affetme yoktur.
Diğer insanın da sizi affetmesini, değişmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin.
Affetmek bir seçimdir.
Amacı sizin rahatlamanızdır, sizin özgürleşmenizdir. Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor ya da ölmüş olması sizin affetme sürecinde duyduğunuz acıların yoğunluğunda bir farklılık yaratmayacaktır.
O acılar sizin acılarınız. Affetmek kolay değildir.
Fakat özgürleşmek için gereklidir.
Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır. Oysa affetmek, geçmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak, yaşamımızı kontrolü altında tutmasına son vermek demektir.
Affetmek, o kişiyi sevmek değil. Affetmek, o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil. Affetmek, o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil. Affetmek, o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil. Affetmek, o kişiyi kucaklamak değil. Affetmek, o kişiyi suçsuz bulmak değil. Affetmek, o kişiyi hakli bulmak değil. Affetmek, o kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermemek değil.
Affetmek kırgınlığın, kızgınlığın, nefretin hapishanesinden özgürlüğe çıkmaktır. Affetmek artık acıyı hissetmemektir.Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten mümkün değildir.
evet bencede en buyuk erdem bız affetmezsek bızlerı kımler affetsın ınsanız hata yaptık yapcagız elbette hepımız ama her seferınde affetmek yanlıs bence yınede affedılmeye degerse affedılecek olan ne olursa olsun....affedılmelı
Affetmek: dusun ki herseyini sana borclu biri seni inkar ediyor. Sana nankorluk ediyor. Hatta senin diger emir kullaeini senin olmadigina ikna etmeye calisiyor. Degil ona bir lokma daha ekmek vermek onu paralarsin. ..
Oysa Her gunahkar, gunahini islerken
Her musrik sirkini kosarken
Her kafir kufrunu kusarken
Saniyede milyon afla affediliyor.
Atomlarina parcalayabilecekken, icine dogru cokertebilecekken, disina dogru patlatabilecekken, kalbini durdurup, beynini kaynatabilecekken, meteorla avlayabilecekken, obruklarla yutabilecekken, suyla hava ile yemekle bogabilecekken zehirleyebilecekken, ve daha milyon hatta milyar olasiliklarla varlik aleminden silebielcekken, her aninda seni ve nice isyankar, gunahkar, kullarini saniye milyon hatta milyar kez affediyor seni. Ne buyuksun Allahim., ne kadar affedicisin, bagislayicisin; zaman vericisin , muhlet vericisin, ey Afuv
Degil isyankar ve gunahkarlari bitirmek, onlara Her saniye saglik veriyorsun, nefea veriyorsun, rizik veriyorsun, veriyorsun veriyorsun ey Kerim...
tanrım kötü kullarını sen affetsen ben affetmem.....
Unutmak gibi bişey…
Unuttum gitti bile buraya niçin geldiğimi…
herkes ne kadar iyimser))
yorumlara dayanarak
tespit ettim bunu
Affedilen bu affa layık ve farkında ise güzell.Fakat affedilmek bir arsızlık kazandırıyorsa sıkıntılıdır..
kanımca affetmek,... bir yerde cezaların en büyüğüdür...
Affetmek ve unutmak iyi insanların intikamıdır.[Schiller]
Harikulade bir duygu.Hafiflik verir,ferahlatır,huh dedirtir.Kalbi arındırır..
Affetmek gerek zira affetmeyerek aslında kendi ruhumuzu cezalandırıyoruz.Kendimizi,
ruhumuzda ağır yükler taşımaya mahkum ediyoruz. Affetmek en başta kendimize
yaptığımız bir iyiliktir.
Ondandır,affet dostum,o affetmese de sen affet :))
Ardıma dönüp bakıyorum da,
Dallarımı kıran rüzgarları bile affetmişim ama,
Bir kendime uzanamamış elim...
Ahmet Haşim
Yatakları taş yorganları gökyüzü olan çocuklar bizi affetmeyin.....
Affedilen kadar affedenede ferahlık verir.
'Affetmek ve unutmak iyi insanların intikamıdır'
Friedrich Schiller
Hayat kısa. Kuralları yık, kolay affet, yavaşça öp, kalpten sev ve yüzünü güldürmeyi başaran hiç bir şeye sırtını dönme. (Mevlana)
Affetmek-her kesin yapması gereken en güzel şey.Birisi sana kötülük yapdıysa-onun karşılığını vermeye çalışma ve sadece affet.Neden? diyeceksin.Eyer karşılığını verirsen,onunla hiç bir farkın kalmaz-duşman kazanırsın.Affetsen, o zaman sana kötülük yapan, yanlışını anlayacak ve pişman olucakdır,o zaman bir gün gelirde - arkadaşın olur.
kişiye ikinci bir şans vermektir.affetmek kolay bir durum deildir.kimse kolay kolay başkasını affetmez.birini tüm hatalarına rağmen affedebilmek büyük bir erdemdir...
Aynı hataların tekrarlanacağını bile bile ikinci şansı vermek
Affın en güzeli, hasmını ezmeğe muktedir iken yapılandır.. (Ömer Bin Abdulaziz)
'Affetmek hep bir duygu gibi düşünülür. Aslında duyguların sona ermesi demektir.'
kıranı affet
bazıları kırılırken kırar;
önce o incinmiş olmasın?
dikkat et,sakın
belki de af dilemesi gereken sensin
cam kırıldığı için kesiyor olmasın?
Affetmek bir seçimdir! ! !
Nefreti aşmanın tek yolu var: Affetmek.
Başkalarını affettiğimizde biz özgürleşiriz.
Nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların güzel yanlarını görmemizi engeller.
Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir.
Salt kötülükleri görmek bir süre sonra şüphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar insanı. Nefret dolu bir yaşam, mutsuz bir yaşamdır.
Affetmek insanı derinleştirir.
Affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir.
Çünkü affetmek bir seçimdir.
Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir.
Affetmek bir süreçtir. Birdenbire affedişler bile bir sürecin ürünüdür.
Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır. Yani koşullu affetme yoktur.
Diğer insanın da sizi affetmesini, değişmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin.
Affetmek bir seçimdir.
Amacı sizin rahatlamanızdır, sizin özgürleşmenizdir.
Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor ya da ölmüş olması sizin affetme sürecinde duyduğunuz acıların yoğunluğunda bir farklılık yaratmayacaktır.
O acılar sizin acılarınız.
Affetmek kolay değildir.
Fakat özgürleşmek için gereklidir.
Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır. Oysa affetmek, geçmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak, yaşamımızı kontrolü altında tutmasına son vermek demektir.
Affetmek, o kişiyi sevmek değil.
Affetmek, o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil.
Affetmek, o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil.
Affetmek, o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil.
Affetmek, o kişiyi kucaklamak değil.
Affetmek, o kişiyi suçsuz bulmak değil.
Affetmek, o kişiyi hakli bulmak değil.
Affetmek, o kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermemek değil.
Affetmek kırgınlığın, kızgınlığın, nefretin hapishanesinden özgürlüğe çıkmaktır.
Affetmek artık acıyı hissetmemektir.Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten mümkün değildir.
“Duygusal unutma” affetmenin diğer adıdır.
Akılsız adam ne affeder ne unutur; saf yürekli adam önce affeder sonra unutur; bilge ise affeder ama hiçbir zaman unutmaz.
— Thomas S. Szasz
ikinci
şans asla vermem
kımse yanaşmasın
Sen yerdekilere merhamet et ki göktekiler de sana merhamet etsin
affetmek en büyük intikammış...! intikam bana göre değil...
Affet beni
Bir akşam son defa görmeden seni,
Çekip gidersem bu dünyadan,
Çaresizliğimi anla,
Affet beni,
Sevdiğimi söyleyemeden gittiğim için.
Bir gıdım sevgi kırıntısı kaldıysa,
Bana karşı hala içinde,
Suskunluğumu bağışla,
Affet beni,
Sevdiğimi haykıramadığım için.
İçime attım duymak istediklerini,
Volkanlar patlarken yüreğimde,
Sana yelken açmışken,
Affet beni,
Gerçekler prangaydı gelemedim.
Bir tadımlık mutluluk bile,
Öylesine uzak görünür gözüme,
Çetrefilli duygularım için,
Affet beni,
Gelemem senin gideceğin yere.
Bir akşam son defa görmeden seni,
Çekip gideceğim bu dünyadan,
O ölmüş diye duyduğunda,
Affet beni,
Sevgimi yanımda götürdüğüm için.
(Nusret Orhan /10.01.2008/İZMİR)
affedilecek konuya, kişiye, affedenin ruhunda açtığı yaraya bağlı...
Kendinden güçlüüyü affetmek, korkaklık belirtisidir.
.
Ama, kendinden zayıf durumda bulunnaları affetmek, büyüklüktür.
.
Zalimleri affetmek ise, mazlum durumundakilere yapılmış zulümdür.
evet bencede en buyuk erdem bız affetmezsek bızlerı kımler affetsın ınsanız hata yaptık yapcagız elbette hepımız ama her seferınde affetmek yanlıs bence yınede affedılmeye degerse affedılecek olan ne olursa olsun....affedılmelı