gül, bugün düşündüm de şükretmek için ne çok sebebin var. seni ne çok seven var, Allah da sevsin. daha çok sevdirsin, daha çok sev. seninle hep dost olalım böyle, hep sevelim birbirimizi.
sırtında geceleri keyifli uyumana yetecek kadar düş o trenden bu trene geçişin, o şehirden bu şehire varışın tabiatındaki doğal göçebelikten a gülüm. düşün olmasa gidişin olacak belki fakat dönüşün olmayacak. kara hindibalar için tutuşmayacak eteklerin. damında baykuş öten evler gibi huzursuz olmayınca yüreğin Allah bilir ne güzel olacak hayat dediğin.
efenim her daim haklıyız birileri dedi deyu haklılık bize sirayet etmez elhamdülillah... hasan abinin de alnından öpüyorum... we will patack you and then we enter something to you; if don’t like,l will patack and enter again.l think you dilen fi illallah from fîyakalı:P bknz:hak yemeyen fiyakalı… tekrar bknz:helalliği benden değil hakkını yediklerinizden dileyiniz… itina ilen :)
bir 'gül'ün güncesi idi... ta ki tarumar edilip azadlıların sınırlarca öteden getirdikleri pislikleri yığana kadar... 'gülüm'sen bu güncede durma derim bendeniz buraları senin yerine beklerim... tebessüm ilen... gül ilen...
Gülerim, hüzünlenirim bazen Ketum olmalısın Ki mutlaka böyleydi seni hodbin Ben gül güncenden po. şey öğrendim Koyun beyninle tanıştırdım seni Koyun seni anladı ben koyunu Seni kim anladı ki -zaten hiçbir zaman anlamamıştır koyun- sen hükmü-darsın! Halim de olsan “bükme boynunu”diyoru(Z) __________bil ki benden başka (tilki) yok __________başka farkı görmez düldül senin çilen orlonlardan müteşekkil biliyoruz… (böyle evvelkinden daha manaya öykünüyorsam sen aradaki farkı gör diyedir…”gül”sözüm senden öte dür(Z) üye…)
Gülerim; anlamsızlaşırım bazen metin olmalısın.. ki mutlaka öyleydi senin de ceddin ben cangüncenden çok şey öğrendim; (koyu) renginle tanıştırdım seni rengin seni anladı, ben rengini bizi kim anladı ki -zaten hiç bir zaman anlamamıştır gül- sen hüküdarsın! zalim de olsan 'bükme boynunu' diyoruz
Gölgesi gül’e düşen günce Hüzün ağır bir yüktür utanmıştır omuzlarına dokunmaya sen gül\ünce. gözlerindeki yaşlara kıyamaz da bir damla çiğ\bir damla şebnem yetmiştir seni gör\ünce gülmek güle mahsustur üzülmek bülbüle… gül bundan şikayet etmek kime… gülmekten yorulur mu insan günce; üzülmekten yorulur da… insanlar yanılınca günce üç doğrusu gitmez bazen öyle yanılır ki giden de gitmesi gereken de kendisidir. Kendi gitmelidir bence! Gül,sen hep gül ömrünce…
Ben sana “gülüm”derim gülün ömrü uzamaya başlar demiş sevdiğim kro bir şair bir yerde onun cümleleriyel konuşmaya gücüm de yetmez elbet yüreğim de… “gül güncesi”görülmemiştir gül kadar incesi… değmesin buralara kimsenin kokmuş nefesi… yazılmadı sayın bunu da… ya da “bu şiir suya yazılmıştır”farzedin… bir gül ilen…
günce. şehrin meşhur çiğbörekçisinde obezlere ve zayıflara mahsus bir rahatlıkla rahatsız tabure üstünde üzerinden yağ damlayan börekleri yerken şunu itiraf ettim kendime. insanları kendimle yanıltıp üç doğrularını götürmekten sıkıldım. hiçbir kötülüğümü görmemiş insanların merhametsizliğimden dem vurmasından, beceriksiz insanların yaşadığı çelişik ilişkileri yaşamamamın temelinde ruhsuz, duygusuz bir insan olmamın yattığını düşünmelerinden... eksiltili cümlelerimi tamamlayacak ferasette olmamalarından. devrik cümlelerimin altında kalmalarından. hınçla parmaklarını gözlerime sokmalarından. sıkıldım günce.
bu insanlar beni artık güldürmüyor. ben bir gülüm sevgili gül güncesi; onlarsa sadece kara çalının dikeni.
aptallardan, sersemlerden, kendini bir halt sananlardan, sürekli trip atanlardan yoruldum günce. göçmen bir kuş olmak istiyorum sadece.
uzman psikopat olmak istiyorum günce. jean baptiste grenouille'ün burnundan da istiyorum. canzi'nin özelliklerinden kimisini aşırmak istiyorum bir de. ve günce, içimden söylemek geldi; üçüncü halin imkansızlığı ilkesini hiç sevmiyorum. ne gitmek istiyorum, ne gütmek istiyorum. git, uyu diyorsun değil mi? hemfikiriz öyleyse. sen git, uyu.
aşan bilir karlı dağın ardını,
çeken bilir ayrılığın derdini,
bülbül kaça aldın aman;
gülün narhını...
gül alıp satmanın aman,
zamanı değil...
sivas yöresi
gül,
bugün düşündüm de şükretmek için ne çok sebebin var. seni ne çok seven var, Allah da sevsin. daha çok sevdirsin, daha çok sev.
seninle hep dost olalım böyle, hep sevelim birbirimizi.
sırtında geceleri keyifli uyumana yetecek kadar düş o trenden bu trene geçişin, o şehirden bu şehire varışın tabiatındaki doğal göçebelikten a gülüm.
düşün olmasa gidişin olacak belki fakat dönüşün olmayacak. kara hindibalar için tutuşmayacak eteklerin.
damında baykuş öten evler gibi huzursuz olmayınca yüreğin Allah bilir ne güzel olacak hayat dediğin.
gül;
hala titreyenler var..
efenim her daim haklıyız birileri dedi deyu haklılık bize sirayet etmez elhamdülillah...
hasan abinin de alnından öpüyorum...
we will patack you and then we enter something to you; if don’t like,l will patack and enter again.l think you dilen fi illallah from fîyakalı:P
bknz:hak yemeyen fiyakalı…
tekrar bknz:helalliği benden değil hakkını yediklerinizden dileyiniz…
itina ilen :)
Gül'ü seviyorsan,
dikeninden şikayetin nedendir?
çok güzel günlrt
hiç bir şeyi şimdilik..
laf söyledi/iki/bal kabağı..
kab/p/ak ilen..
bknz: fi-yaka/lı'nın düşkünü beyaz ceket giyer iş günü (1 mayıs)
bir 'gül'ün güncesi idi...
ta ki tarumar edilip azadlıların sınırlarca öteden getirdikleri pislikleri yığana kadar...
'gülüm'sen bu güncede durma derim bendeniz buraları senin yerine beklerim...
tebessüm ilen...
gül ilen...
Daha dün gece bağladım sana
Dün gece tükenmez kalem çalıştım
Neden sahip çıkmadın bana
Yüzümde ilgi bereleri
Kiminmiş genç yaşlarım;
İlham ilen…
Gülerim, hüzünlenirim bazen
Ketum olmalısın
Ki mutlaka böyleydi seni hodbin
Ben gül güncenden po. şey öğrendim
Koyun beyninle tanıştırdım seni
Koyun seni anladı ben koyunu
Seni kim anladı ki
-zaten hiçbir zaman anlamamıştır koyun-
sen hükmü-darsın!
Halim de olsan “bükme boynunu”diyoru(Z)
__________bil ki benden başka (tilki) yok
__________başka farkı görmez düldül
senin çilen orlonlardan müteşekkil biliyoruz…
(böyle evvelkinden daha manaya öykünüyorsam sen aradaki farkı gör diyedir…”gül”sözüm senden öte dür(Z) üye…)
Daha dün gece ağladım sana..
dün gece karakalem çalıştım
neden sahip çıkmadın emanetine? ! !
yüzünde silgi bereleri;
Silinmiş gözyaşlarım;
Hüküm-dardır o..
Gülerim; anlamsızlaşırım bazen
metin olmalısın..
ki mutlaka öyleydi senin de ceddin
ben cangüncenden çok şey öğrendim;
(koyu) renginle tanıştırdım seni
rengin seni anladı, ben rengini
bizi kim anladı ki
-zaten hiç bir zaman anlamamıştır gül-
sen hüküdarsın!
zalim de olsan 'bükme boynunu' diyoruz
_____bilir ki ondan başkası yok;
_____başka şarkı bilmez bülbül
senin çilen zalimliğinden bahşedilmiş; biliyoruz..
(böyle yarım yamalak ve tam kafiyeli bir ölüme öykünüyorsam, sen erinmeyesin diyedir.. gül'meye..)
gül. şair bak ne diyor sana (ki sen kesin gülersin buna)
:
'neden
kapandın içine
kışın kar altında
kalan çiçekler bile
açar
bahar geldi mi
hele bir gelsin bahar
sen de açarsın.'
sen güldün. ben hiç şaşırmadım.
Gidersin kokun kalır..
Kalırsın korkun!
Asr-ı saadet için bir ajandasındır, 'saatlerce çözülmüş ama hiç dayak yememiş bir jurnalcisindir kendi tanıklığında'
Çünkü yalancısın; koyulaşır durmadan rengin..
Gül gönüllü bir müntehir idi
Toprağa remil atan kan oldu güncesi..
Şimdi!
'Şimdi' diye başlayıp külliyatlarca kelimenin ırzına geçip ele versem kendimi.
Hayır, belki sonra..
'uzakta çok uzakta
göz kırpan yıldızlar vardır
ve bir insan
durur yıldızlara karşı ağlar'
günce.
kendi rızasıyla önce yağmura tutuldu, sonra akıntıya kapıldı. umduğu bir merhamet vardı. onu da kaybetti.
sürü. umut. merhamet. akıntı. gül. kül. yesterday's mistake.
ne diyordu, kocaman harflerle çirkince yazılmış o güzel dize:
'bütün rekorların kırdığı kalbim...'
günce. kırdığı rekorlarca kırılmış onun kalbi.
(o
gülü unut.)
Gölgesi gül’e düşen günce
Hüzün ağır bir yüktür utanmıştır omuzlarına dokunmaya sen gül\ünce.
gözlerindeki yaşlara kıyamaz da bir damla çiğ\bir damla şebnem yetmiştir seni gör\ünce
gülmek güle mahsustur üzülmek bülbüle…
gül bundan şikayet etmek kime…
gülmekten yorulur mu insan günce; üzülmekten yorulur da…
insanlar yanılınca günce üç doğrusu gitmez bazen öyle yanılır ki giden de gitmesi gereken de kendisidir. Kendi gitmelidir bence!
Gül,sen hep gül ömrünce…
Ben sana “gülüm”derim gülün ömrü uzamaya başlar demiş sevdiğim kro bir şair bir yerde onun cümleleriyel konuşmaya gücüm de yetmez elbet yüreğim de…
“gül güncesi”görülmemiştir gül kadar incesi…
değmesin buralara kimsenin kokmuş nefesi…
yazılmadı sayın bunu da…
ya da “bu şiir suya yazılmıştır”farzedin…
bir gül ilen…
günce. şehrin meşhur çiğbörekçisinde obezlere ve zayıflara mahsus bir rahatlıkla rahatsız tabure üstünde üzerinden yağ damlayan börekleri yerken şunu itiraf ettim kendime.
insanları kendimle yanıltıp üç doğrularını götürmekten sıkıldım. hiçbir kötülüğümü görmemiş insanların merhametsizliğimden dem vurmasından, beceriksiz insanların yaşadığı çelişik ilişkileri yaşamamamın temelinde ruhsuz, duygusuz bir insan olmamın yattığını düşünmelerinden... eksiltili cümlelerimi tamamlayacak ferasette olmamalarından. devrik cümlelerimin altında kalmalarından. hınçla parmaklarını gözlerime sokmalarından. sıkıldım günce.
bu insanlar beni artık güldürmüyor. ben bir gülüm sevgili gül güncesi;
onlarsa sadece kara çalının dikeni.
aptallardan, sersemlerden, kendini bir halt sananlardan, sürekli trip atanlardan yoruldum günce.
göçmen bir kuş olmak istiyorum sadece.
uzman psikopat olmak istiyorum günce.
jean baptiste grenouille'ün burnundan da istiyorum. canzi'nin özelliklerinden kimisini aşırmak istiyorum bir de. ve günce, içimden söylemek geldi; üçüncü halin imkansızlığı ilkesini hiç sevmiyorum. ne gitmek istiyorum, ne gütmek istiyorum.
git, uyu diyorsun değil mi?
hemfikiriz öyleyse. sen git, uyu.
'Şimdi buradaydı, nerede ömür?
Geldik gidiyoruz, kuru teşekkür...
Heves mi kalıyor dünyadan geriye
Bunun cevabını bulmak için ölmeye
Yokum elbette...'
Suskunlar meclisi..