Vazgeçmek ne kadar güzel anlamlı bir söz,önce kalpte bitirsin ,sonra beyin de bir daha hatırlamamak üzere terkedersin onunla ilgili herşeyi. Tekrar başbaşa kalırsan tesadüfen önce ellerinle paramparça yaparsın sonra ayakkabınla ezersin intikam alır gibi. On yılı aştı onu terkedeli, ne onun pis kokusu nede dumanı var,parfümle örtsende iğrenç koku kapanmıyor.Allah tüm sigara kullananlara benim gibi vazgeçmeyi nasip etsin:))
acı verirdi sana bunu söylemem.. ben söylemiyorum.. sezen abla söylüyor! ah! bu koku, bu ten, bu dokunuş. ah bu delilik.. yok olma zamanı şimdi.
şimdi doğabilir miyim bırakarak seni. seni bırakmak nikotinden, alkolden ayrı kalmak gibi değil..öyle değil. seni bırakmak artık beni bırakmak değil. inan değil. bir dünyam var tertemiz. tanımazsın.. başka bir yörüngede ilerliyorum. bir dünyam var onunda yaşıyorum ona bir can borcum var bu can onun. hayır hayır borç değil! .. seve seve demeliyim.. vazgeçtim senden iklimin bana göre değil. benim için değil.. anlarsın minnettarım sana bildiğin gibi değil. hiç birşey değil olduğu gibi sen değil. öyle böyle değil bu vazgeçim. konuştukça battığım gibi biraz vazgeçemeyeceğim gibi belki.
Vazgeçtim susmanın tadını öğretmek isterdim korkum beni unutabilmendi vazgeçtim sevmeyi aşkı sen tattırmıştın ilk kez yüreğim kıpırdıyor,gözlerim parlıyordu mutluluktan ayaklarım yere basmıyordu ayrılırken içimi yaktığını haykıracaktım kısa mutluluğum aklıma geldi vazgeçtim hiç bir kimse senin yaptıklarını yapmadı özlemlerimi bana sevgiyle sunmadı adıma şiirler şarkılar söylemedi gözyaşlarımın hesabını soracaktım vazgeçtim bitti derken koca şehir susmuştu yürümeyi unutmuştum,yalnızdım yarınlarımı da alıp gitmiştin oysa isyan etmek geldi giderken ardından gözlerinde ki o bakış aklıma geldi vazgeçtim ölümün varlığını unutmuştum yanımdayken sevgiye dalıp kendimi oyalarken buz gibi yüreğimi ısıtmıştın ellerimi hep sıkı sıkı tutmuştun ağlamak istedim ardından çılgınca ısıttığın yüreğim aklıma geldi vazgeçtim özlemleri birleştirmiştik seninle hayaller kurmuş planlar yapmıştık hepsinin hesabını soracaktım başkasını ait olduğun aklıma geldi VAZGEÇTİM
Senin varlığındı kalbimin kapılarını açan, sendin anahtarı kalbimin. Ne kelimeler yeter anlatmaya, ne de kağıt kabul eder kalemden dökülenleri. Sadece yaşadığım anlardan kalan anılarım yetebilir seni anlatmaya…
Aşk yok, aşka inanmam dediğim anlarda çıktın karşıma. Önce gülüşündü seni bana çeken, sonrasında o gülüşün altındaki yaralı yüreğin…
O gün, hani seni gördüğüm ilk gün; tren istasyonunda yağmur altında saatlerce oturduğumuz ilk gün. Sözde tren beklerken onlarcası geçip gitmişti de aldırmamıştık. Yağmur bedenimi ıslatırken, her damlada bir kat daha sana aşık olduğum gün… Yaşama döndüğüm, aşkın varlığının kanıtını gördüğüm gün…
Ve sonra…. Sonu olmayan bir yaşam içinde asla gecesi olmayan bir gün gibi doğdun hayatıma. Oysa senden once “yağmurlar bile isyan ederdi akıttığım yaşlara onlar bile benim kadar ağlayamazdı”. Ya bu ben değilim, yada zaten ben bende değildim… Hayallerde yaşatılabilirdin, bir rüyada yer alabilirdin, belki de bir masal karamanı olabilirdin ama benim olamazdın...
Sen gideli iki gün oldu.. Asırlara bedel iki gün.. Ellerim ceplerimde caddelerde yürüyorum. Birlikte dinlediğimiz şarkılar kulağımda. Ya da odama kapıyorum kendimi, görmek istemiyorum senden başkasını. O kadar çok alışmışım ki sana. Senin üzerine kurulmuş tüm hayallerim. Sen gittin, ben bittim, hayallerim yok artık geleceğe dair...
Bil ki; içimde her zaman sıcacık kanayan bir yara olarak kalacaksın. Sana istediğim zaman söyleyemeyeceğim belki sevgimi ve ulaşamayacak uzattığım ellerim ellerine. Ama ne olursa olsun sana olan sevgim her an artarak yaşayacak bende.'......
İşte bitti; “Vazgeçtim Senden” ve belki de seninle birlikte kendimden…
Vazgeçmek ne kadar güzel anlamlı bir söz,önce kalpte bitirsin ,sonra beyin de bir daha hatırlamamak üzere terkedersin onunla ilgili herşeyi. Tekrar başbaşa kalırsan tesadüfen önce ellerinle paramparça yaparsın sonra ayakkabınla ezersin intikam alır gibi. On yılı aştı onu terkedeli, ne onun pis kokusu nede dumanı var,parfümle örtsende iğrenç koku kapanmıyor.Allah tüm sigara kullananlara benim gibi vazgeçmeyi nasip etsin:))
SENİ SEVMEKTEN DEĞİL SENDEN VAZGEÇTİM
Başbaşa kalamayız seninle bir an
Seni görmemek için çoktan ant içtim
Sevmiyorum diyemem bu büyük yalan
Seni sevmekten değil senden vazgeçtim
Dünyaları verseler vazgeçmem derdim
Vefakar gönlümde hiç dinmiyor derdim
Dönüşü yok sevgilim artık söz verdim
Seni sevmekten değil senden vaz...geçtim
Senden tek dileğim var karşıma çıkma
Ellerini özlerim elimi sıkma
Gözlerini özlerim yüzüme bakma
Seni sevmekten değil senden vazgeçtim
onur Akay
diyemiyorum bir türlü
kalbinin büyüklüğü terkedebildiklerinin miktarıyla ölçülmekse aşkın adı Züleyha kalbin sınırsızlığı kadar aşktı...nazan bekiroğlu
acı verirdi sana bunu söylemem.. ben söylemiyorum..
sezen abla söylüyor!
ah! bu koku, bu ten, bu dokunuş. ah bu delilik..
yok olma zamanı şimdi.
şimdi doğabilir miyim bırakarak seni.
seni bırakmak nikotinden, alkolden ayrı kalmak gibi değil..öyle değil.
seni bırakmak artık beni bırakmak değil. inan değil. bir dünyam var tertemiz. tanımazsın.. başka bir yörüngede ilerliyorum. bir dünyam var onunda yaşıyorum ona bir can borcum var bu can onun. hayır hayır borç değil! .. seve seve demeliyim..
vazgeçtim senden iklimin bana göre değil. benim için değil..
anlarsın minnettarım sana bildiğin gibi değil.
hiç birşey değil olduğu gibi sen değil. öyle böyle değil bu vazgeçim. konuştukça battığım gibi biraz vazgeçemeyeceğim gibi belki.
Vazgeçtim
susmanın tadını öğretmek isterdim
korkum beni unutabilmendi vazgeçtim
sevmeyi aşkı sen tattırmıştın
ilk kez yüreğim kıpırdıyor,gözlerim parlıyordu
mutluluktan ayaklarım yere basmıyordu
ayrılırken içimi yaktığını haykıracaktım
kısa mutluluğum aklıma geldi vazgeçtim
hiç bir kimse senin yaptıklarını yapmadı
özlemlerimi bana sevgiyle sunmadı
adıma şiirler şarkılar söylemedi
gözyaşlarımın hesabını soracaktım vazgeçtim
bitti derken koca şehir susmuştu
yürümeyi unutmuştum,yalnızdım
yarınlarımı da alıp gitmiştin oysa
isyan etmek geldi giderken ardından
gözlerinde ki o bakış aklıma geldi vazgeçtim
ölümün varlığını unutmuştum yanımdayken
sevgiye dalıp kendimi oyalarken
buz gibi yüreğimi ısıtmıştın
ellerimi hep sıkı sıkı tutmuştun
ağlamak istedim ardından çılgınca
ısıttığın yüreğim aklıma geldi vazgeçtim
özlemleri birleştirmiştik seninle
hayaller kurmuş planlar yapmıştık
hepsinin hesabını soracaktım
başkasını ait olduğun aklıma geldi
VAZGEÇTİM
.com
zeynep casali'nin ben de bulunan 'dokunma bana' şarkısında zartt diye çıkıp, butun hawayı kaçıran sözcük öbeği
Bir şeylerden vazgeçebilmek için bile önce sahip olmak gerekiyor.
Sahip olduğum hiç bir şeyden vazgeçemedim.
Vazgeçtim olmayan umutlardan, vazgeçtim söylenmeyen sözlerden...Vazgeçtim bir hayalin peşinde koşmaktan...Vazgeçtim senden, benden, bizden...
fazla naz aşık usandırdı...
Allah kimseyi bu sözün muhatabı yapmasın...
vazgectim senden, en cokta kendimden
aha da buraya yazdım...
sanırım internette bir site
vazgeçtim gözlerinden
vazgeçtim dudaklarından..............
İtikat olsa da
Takat bulunmaz çoklukla
tabi tabi kolaydi öyle...
Senin varlığındı kalbimin kapılarını açan, sendin anahtarı kalbimin. Ne kelimeler yeter anlatmaya, ne de kağıt kabul eder kalemden dökülenleri. Sadece yaşadığım anlardan kalan anılarım yetebilir seni anlatmaya…
Aşk yok, aşka inanmam dediğim anlarda çıktın karşıma. Önce gülüşündü seni bana çeken, sonrasında o gülüşün altındaki yaralı yüreğin…
O gün, hani seni gördüğüm ilk gün; tren istasyonunda yağmur altında saatlerce oturduğumuz ilk gün. Sözde tren beklerken onlarcası geçip gitmişti de aldırmamıştık. Yağmur bedenimi ıslatırken, her damlada bir kat daha sana aşık olduğum gün… Yaşama döndüğüm, aşkın varlığının kanıtını gördüğüm gün…
Ve sonra…. Sonu olmayan bir yaşam içinde asla gecesi olmayan bir gün gibi doğdun hayatıma. Oysa senden once “yağmurlar bile isyan ederdi akıttığım yaşlara onlar bile benim kadar ağlayamazdı”. Ya bu ben değilim, yada zaten ben bende değildim… Hayallerde yaşatılabilirdin, bir rüyada yer alabilirdin, belki de bir masal karamanı olabilirdin ama benim olamazdın...
Sen gideli iki gün oldu.. Asırlara bedel iki gün.. Ellerim ceplerimde caddelerde yürüyorum. Birlikte dinlediğimiz şarkılar kulağımda. Ya da odama kapıyorum kendimi, görmek istemiyorum senden başkasını. O kadar çok alışmışım ki sana. Senin üzerine kurulmuş tüm hayallerim. Sen gittin, ben bittim, hayallerim yok artık geleceğe dair...
Bil ki; içimde her zaman sıcacık kanayan bir yara olarak kalacaksın. Sana istediğim zaman söyleyemeyeceğim belki sevgimi ve ulaşamayacak uzattığım ellerim ellerine. Ama ne olursa olsun sana olan sevgim her an artarak yaşayacak bende.'......
İşte bitti; “Vazgeçtim Senden” ve belki de seninle birlikte kendimden…
VAZGEÇTİM SENDEN
vazgeçtim senden....
vazgeçtim yaşamaktan....
ne far eder kiiiii
aynı işte...
demiyeceğim bunu asla duyamazsın.....
aha da buraya yazdım!
Beni :) 1999 dan beri nickimdir.. http://www.VazgectimSenden.com
ölürümde vazgeçmem...
yani kendimden
sessizce, kimsesizce
gönderdim dudaklarımı
bir öp geri ver.............................(