Ey milletim, Ben, Mustafa Kemal'im... Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim, Hâlâ en hakiki mürşit, değilse ilim, Kurusun damağım, dilim. Özür dilerim... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özgürlük hâlâ, En yüce değer Değilse eğer... Prangalı kalsın diyorsanız, köleler... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı, Ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı, Baş tacı edebiliyorsanız Sanatın içine tüküren adamı... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın. Anlamı kalmadıysa Yurtta sulh, dünyada barışın. Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın. Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özlediyseniz fesi, peçeyi. Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi. Hâlâ medet umuyorsanız Şıhtan, şeyhten, dervişten. Şifa buluyorsanız, Muskadan, üfürükçüden... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek... Kara çarşafa girsin diyorsanız, Yobazın gazabından ürkerek... Diyorsanız ki, okumasın Kadınımız, kızımız; Budur bizim alın yazımız... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Fazla geldiyse size, Hürriyet, Cumhuriyet... Özlemini çekiyorsanız, Saltanatın, sultanın... Hâlâ önemini anlayamadıysanız, Millet olmanın... Kul olun, ümmet kalın, Fetvasını bekleyin, Şeyhülislamın... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi. RAHAT BIRAKIN BENİ...'
Ey milletim, Ben, Mustafa Kemal'im... Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim, Hâlâ en hakiki mürşit, değilse ilim, Kurusun damağım, dilim. Özür dilerim... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özgürlük hâlâ, En yüce değer Değilse eğer... Prangalı kalsın diyorsanız, köleler... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı, Ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı, Baş tacı edebiliyorsanız Sanatın içine tüküren adamı... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın. Anlamı kalmadıysa Yurtta sulh, dünyada barışın. Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın. Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özlediyseniz fesi, peçeyi. Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi. Hâlâ medet umuyorsanız Şıhtan, şeyhten, dervişten. Şifa buluyorsanız, Muskadan, üfürükçüden... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek... Kara çarşafa girsin diyorsanız, Yobazın gazabından ürkerek... Diyorsanız ki, okumasın Kadınımız, kızımız; Budur bizim alın yazımız... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Fazla geldiyse size, Hürriyet, Cumhuriyet... Özlemini çekiyorsanız, Saltanatın, sultanın... Hâlâ önemini anlayamadıysanız, Millet olmanın... Kul olun, ümmet kalın, Fetvasını bekleyin, Şeyhülislamın... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi. RAHAT BIRAKIN BENİ...'
türkiye cumhuriyetinin 3, laik demokrat ve halkçı cumhurbaşkanı. toplumun yarısı günahı kadar sevmez yarısı ise ona çok şey borçlu olduğumuzu savunur. ey atam sen gelip kaç yıllık islam ülkesini demokrasi ile yönetilen laik bir ülke yapmaya kalkışırsan olacağı budur...
rahmetli aziz nesinin bir sözü vardır hep onaylamışımdır. biz buraya bin kerede yazsak doğru olanı muhalif olanlar tabularını yıkamaz. diyoruzki kardeşim ne sosyalizmi nede komünizmi şuana kadar yaşayan bir ülke olmamıştır olamazda. çünki bu sistemler devletler için değil tüm halklar içindir. yani bir gün olacaksa tüm yeryüzünde olur. bana sosyalist demeçler veren yada adını kominist koyan partilerle yönetilen devletleri örnek göstermeyin. gidin bu sistemin kurucusunnun öğretilerini ögrenin. örneğin karl marx. bu öğreti derki devletlerde işçi devrimleri olur. tüm üretim araçları işçi konseyi adına tüm üretici kısmın yani proleteryanın olur. bu işçi devletleri şartlar olgunlaşır ve birleşirler. daha sonra sosyalizm devreye girer. sosyalizmi ne kadar çalışırsan o kadar hakedersin örneğiyle açıklayabiliriz. daha sonra temeli atılmış ve tüm üretim araçlarının üretici sınıfa yani işçi sınıfına ait olduğu vakit komünizm devreye girer. bu sistemin bir çok farkı olmakla beraber anlaşılır bir biçimde şöyle diyebiliriz. herkese yeteceği kadar hak verilir. ayrıca bu sistemlerin inanç ve dini yaklaşımları sizi çok şaşırtacaktır. çünkü bilinenlerin tam tersidir. keşke bir araştırsanız okusanız. yine tekrarlıyorum komünizm bir yaşam biçimidir ve daha henüz yaşanmamıştır
o sadece bir düşünce ürünüdür. fikirlere her zaman saygılı olmak zorundayız. insanlık bunu gerektirir. din değil... din gelip geçici olabilir ama insanlık var olacaktır soyu tükenene kaar...
türklük bir şereftir derler şerefinin tarihini islamiyetten sonra başaltır. türk-islam derler sadece cumaya giderler. kimler oruç tutmuyor onları döverler. allahın sevdiği kullarıyız derler maraşta hamile kadınların karınlarını deşerler vatan millet derler sadece varlığı ortada komünistlere saldırılar komünistin ne olduğunuı bilmeden. adolf hitlere övgüler yağdırıp yaptıklarını savunurlar peygamber efendimizin yolunda gidiyoruz derler. bir arada cengaver kesilirler tek tek ödlek olurlar. büyük şehirlerde kürtlerden korkarlar, küçük şehirlerde anasını ağlatırlar. herbirisinin içinde belli bir dönem yavuzluk olur. vakti gelince aciz olur. 50 yaşında kendinden utanırlar yaptıklarımız hataydı derler. gençken iki kelimeyi yan yana getirmeyi beceremezler(küfürler hariç) yaşlandıklarında filozof kesilirler... hal böyle olunca kendilerini ancak kendileri severler. zaten onlarında sevilme gibi bir dertleride yoktur. onlar derin devletin faşist askerleridir... alın size ülkü ocakları. buraya eklenmesi bile saçmalık. ne oldukları ortada..ülkü ocakları gerçek terörist yetiştirme ocaklarıdır...
rahmetli aziz nesinin bir sözü vardır hep onaylamışımdır. biz buraya bin kerede yazsak doğru olanı muhalif olanlar tabularını yıkamaz. diyoruzki kardeşim ne sosyalizmi nede komünizmi şuana kadar yaşayan bir ülke olmamıştır olamazda. çünki bu sistemler devletler için değil tüm halklar içindir. yani bir gün olacaksa tüm yeryüzünde olur. bana sosyalist demeçler veren yada adını kominist koyan partilerle yönetilen devletleri örnek göstermeyin. gidin bu sistemin kurucusunnun öğretilerini ögrenin. yani karl marx. bu öğreti derki devletlerde işçi devrimleri olur. tüm üretim araçları işçi konseyi adına tüm üretici kısmın yani proleteryanın olur. bu işçi devletleri şartlar olgunlaşır ve birleşirler. daha sonra sosyalizm devreye girer. sosyalizmi ne kadar çalışırsan o kadar hakedersin örneğiyle açıklayabiliriz. daha sonra temeli atılmış ve tüm üretim araçlarının üretici sınıfa yani işçi sınıfına ait olduğu vakit komünizm devreye girer. bu sistemin bir çok farkı olmakla beraber anlaşılır bir biçimde şöyle diyebiliriz. herkese yeteceği kadar hak verilir. ayrıca bu sistemlerin inanç ve dini yaklaşımları sizi çok şaşırtacaktır. çünkü bilinenlerin tam tersidir. keşke bir araştırsanız okusanız. yine tekrarlıyorum komünizm bir yaşam biçimidir ve daha henüz yaşanmamıştır...
arkadaşlar din insanları bir arada tutmayı sağlayan ve birlikte yaşamanın gerekliliklerini bireylere sunan bir sofradır. isteyen buyurur istemeyen buyurmaz. kitaplarada bu kurallara itima edilsin diye yazılmış yasalardır. insanı oluşturan spermlerin üretildiği yerler makul bellidir. ama kuranda derki 'biz insanoğlunu iki omurlik arasında üretilen sıvıdan yarattık' eger her insanın beyni düşünme gücü varsa hayatını kendi yönlendirmeli diye düşünüyorum.tartışmamalıyız bu gibi soyut kavramlarla. dinlerde zaten bunu söyler. kimine göre afyon kimine göre huzurdur...
bir insanın ırkı üzerine eleştirilerde bulunmak en büyük ahmaklık olsa gerek...
Ey milletim,
Ben, Mustafa Kemal'im...
Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
Hâlâ en hakiki mürşit, değilse ilim,
Kurusun damağım, dilim.
Özür dilerim...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özgürlük hâlâ,
En yüce değer
Değilse eğer...
Prangalı kalsın diyorsanız, köleler...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
Ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı,
Baş tacı edebiliyorsanız
Sanatın içine tüküren adamı...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın.
Anlamı kalmadıysa
Yurtta sulh, dünyada barışın.
Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın.
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özlediyseniz fesi, peçeyi.
Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi.
Hâlâ medet umuyorsanız
Şıhtan, şeyhten, dervişten.
Şifa buluyorsanız,
Muskadan, üfürükçüden...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek...
Kara çarşafa girsin diyorsanız,
Yobazın gazabından ürkerek...
Diyorsanız ki, okumasın
Kadınımız, kızımız;
Budur bizim alın yazımız...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Fazla geldiyse size, Hürriyet, Cumhuriyet...
Özlemini çekiyorsanız,
Saltanatın, sultanın...
Hâlâ önemini anlayamadıysanız,
Millet olmanın...
Kul olun, ümmet kalın,
Fetvasını bekleyin, Şeyhülislamın...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi.
RAHAT BIRAKIN BENİ...'
S. Apaydın
Ey milletim,
Ben, Mustafa Kemal'im...
Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
Hâlâ en hakiki mürşit, değilse ilim,
Kurusun damağım, dilim.
Özür dilerim...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özgürlük hâlâ,
En yüce değer
Değilse eğer...
Prangalı kalsın diyorsanız, köleler...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
Ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı,
Baş tacı edebiliyorsanız
Sanatın içine tüküren adamı...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın.
Anlamı kalmadıysa
Yurtta sulh, dünyada barışın.
Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın.
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özlediyseniz fesi, peçeyi.
Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi.
Hâlâ medet umuyorsanız
Şıhtan, şeyhten, dervişten.
Şifa buluyorsanız,
Muskadan, üfürükçüden...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek...
Kara çarşafa girsin diyorsanız,
Yobazın gazabından ürkerek...
Diyorsanız ki, okumasın
Kadınımız, kızımız;
Budur bizim alın yazımız...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Fazla geldiyse size, Hürriyet, Cumhuriyet...
Özlemini çekiyorsanız,
Saltanatın, sultanın...
Hâlâ önemini anlayamadıysanız,
Millet olmanın...
Kul olun, ümmet kalın,
Fetvasını bekleyin, Şeyhülislamın...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi.
RAHAT BIRAKIN BENİ...'
S. Apaydın
türkiye cumhuriyetinin 3, laik demokrat ve halkçı cumhurbaşkanı. toplumun yarısı günahı kadar sevmez yarısı ise ona çok şey borçlu olduğumuzu savunur. ey atam sen gelip kaç yıllık islam ülkesini demokrasi ile yönetilen laik bir ülke yapmaya kalkışırsan olacağı budur...
rahmetli aziz nesinin bir sözü vardır hep onaylamışımdır. biz buraya bin kerede yazsak doğru olanı muhalif olanlar tabularını yıkamaz. diyoruzki kardeşim ne sosyalizmi nede komünizmi şuana kadar yaşayan bir ülke olmamıştır olamazda. çünki bu sistemler devletler için değil tüm halklar içindir. yani bir gün olacaksa tüm yeryüzünde olur. bana sosyalist demeçler veren yada adını kominist koyan partilerle yönetilen devletleri örnek göstermeyin. gidin bu sistemin kurucusunnun öğretilerini ögrenin. örneğin karl marx. bu öğreti derki devletlerde işçi devrimleri olur. tüm üretim araçları işçi konseyi adına tüm üretici kısmın yani proleteryanın olur. bu işçi devletleri şartlar olgunlaşır ve birleşirler. daha sonra sosyalizm devreye girer. sosyalizmi ne kadar çalışırsan o kadar hakedersin örneğiyle açıklayabiliriz. daha sonra temeli atılmış ve tüm üretim araçlarının üretici sınıfa yani işçi sınıfına ait olduğu vakit komünizm devreye girer. bu sistemin bir çok farkı olmakla beraber anlaşılır bir biçimde şöyle diyebiliriz. herkese yeteceği kadar hak verilir. ayrıca bu sistemlerin inanç ve dini yaklaşımları sizi çok şaşırtacaktır. çünkü bilinenlerin tam tersidir. keşke bir araştırsanız okusanız. yine tekrarlıyorum komünizm bir yaşam biçimidir ve daha henüz yaşanmamıştır
o sadece bir düşünce ürünüdür. fikirlere her zaman saygılı olmak zorundayız. insanlık bunu gerektirir. din değil... din gelip geçici olabilir ama insanlık var olacaktır soyu tükenene kaar...
türklük bir şereftir derler şerefinin tarihini islamiyetten sonra başaltır.
türk-islam derler sadece cumaya giderler. kimler oruç tutmuyor onları döverler.
allahın sevdiği kullarıyız derler maraşta hamile kadınların karınlarını deşerler
vatan millet derler sadece varlığı ortada komünistlere saldırılar komünistin ne olduğunuı bilmeden.
adolf hitlere övgüler yağdırıp yaptıklarını savunurlar peygamber efendimizin yolunda gidiyoruz derler.
bir arada cengaver kesilirler tek tek ödlek olurlar.
büyük şehirlerde kürtlerden korkarlar, küçük şehirlerde anasını ağlatırlar.
herbirisinin içinde belli bir dönem yavuzluk olur. vakti gelince aciz olur. 50 yaşında kendinden utanırlar yaptıklarımız hataydı derler.
gençken iki kelimeyi yan yana getirmeyi beceremezler(küfürler hariç) yaşlandıklarında filozof kesilirler... hal böyle olunca kendilerini ancak kendileri severler. zaten onlarında sevilme gibi bir dertleride yoktur. onlar derin devletin faşist askerleridir... alın size ülkü ocakları. buraya eklenmesi bile saçmalık. ne oldukları ortada..ülkü ocakları gerçek terörist yetiştirme ocaklarıdır...
ülkücülerin atası.. osmanlının yüz karası...
rahmetli aziz nesinin bir sözü vardır hep onaylamışımdır. biz buraya bin kerede yazsak doğru olanı muhalif olanlar tabularını yıkamaz. diyoruzki kardeşim ne sosyalizmi nede komünizmi şuana kadar yaşayan bir ülke olmamıştır olamazda. çünki bu sistemler devletler için değil tüm halklar içindir. yani bir gün olacaksa tüm yeryüzünde olur. bana sosyalist demeçler veren yada adını kominist koyan partilerle yönetilen devletleri örnek göstermeyin. gidin bu sistemin kurucusunnun öğretilerini ögrenin. yani karl marx. bu öğreti derki devletlerde işçi devrimleri olur. tüm üretim araçları işçi konseyi adına tüm üretici kısmın yani proleteryanın olur. bu işçi devletleri şartlar olgunlaşır ve birleşirler. daha sonra sosyalizm devreye girer. sosyalizmi ne kadar çalışırsan o kadar hakedersin örneğiyle açıklayabiliriz. daha sonra temeli atılmış ve tüm üretim araçlarının üretici sınıfa yani işçi sınıfına ait olduğu vakit komünizm devreye girer. bu sistemin bir çok farkı olmakla beraber anlaşılır bir biçimde şöyle diyebiliriz. herkese yeteceği kadar hak verilir. ayrıca bu sistemlerin inanç ve dini yaklaşımları sizi çok şaşırtacaktır. çünkü bilinenlerin tam tersidir. keşke bir araştırsanız okusanız. yine tekrarlıyorum komünizm bir yaşam biçimidir ve daha henüz yaşanmamıştır...
arkadaşlar din insanları bir arada tutmayı sağlayan ve birlikte yaşamanın gerekliliklerini bireylere sunan bir sofradır. isteyen buyurur istemeyen buyurmaz. kitaplarada bu kurallara itima edilsin diye yazılmış yasalardır. insanı oluşturan spermlerin üretildiği yerler makul bellidir. ama kuranda derki 'biz insanoğlunu iki omurlik arasında üretilen sıvıdan yarattık'
eger her insanın beyni düşünme gücü varsa hayatını kendi yönlendirmeli diye düşünüyorum.tartışmamalıyız bu gibi soyut kavramlarla. dinlerde zaten bunu söyler. kimine göre afyon kimine göre huzurdur...