...............BAŞKA BİR HAYAT MÜMKÜN................! ! ! EVET HAYAT HEP SON SÖZÜ SÖYLER, AMA .........,BENİMDE CÜMLELERİM VAR... SERHILDAN JİYAN....BERXWEDAN JİYANE.....
dogruluk ve kendin olabilmektir. özüyle sözünün bir olma durumu oldugu gibi görünmek farklı görünme ve farklı göstermeye calışmamak. yani samimiyet. bu sadece karsınızdakiler için değil kendiniz içinde gecerli olmalı. herkes karsısındakinden bunu bekler ama dürüstlük hakedilmeli. insanlara kendileri olabilme sansı verilmeli. oldukları gibi kabul etmeli. eger bunu yapmazsanız karsınızdakinden bunu bekleyemezsiniz. önce kendiniz samimi olun ve karsınızdakini oldugu gibi kabul edin. ozaman dürüstlüğü haketmiş olursunuz.
Gidişlerinde değişir gözlerimin rengi Öfkeyi adımlarım her şafakta Kanatlanırım en tutsak yerine Ve toprağın en sancılı anında büyür umutlarım Dağ türküdür, yol umuttur, gün kızıldır sende... El tetiktir, söz çığlıktır, yar yiğittir bende... Gece ayazlarında, güz yapraklarıyla Gözlerine gömülmek. Anımsamak yaşamı, Kapı aralığında, soğuk adımlarında. Sevda tutuyor elimi, senin gidişlerinde Çağırıyor yüreğin, suskun bakışlarımı... Sevdan denizdir, düşüm vuslattır yürek atışlarımda Giden bir çığdır, kayan yıldızdır göğün enginliğinde. Sisli sabahlarında, Toplanıyor ağlarım engin denizlerinden Balıkçının elleri serpiyorken umudu Kentin sokaklarına. Çocuk gülüşlerimin ilk oyunlarını Saklıyorum sevdaya, yağmur sıcaklığına. Grup Munzur
Öyle uzak ki yerim uzakları aşıyor Bütün özlediklerim benden ayrı yaşıyor Ya herşeyim ya hiçim sorma dünyam ne biçim Bir kördüğüm ki içim çözdükçe dolaşıyor
boşuna ugras diyerek hiç bişey yapmadan basına gelene boyun egmek. kaderim diyerek sineye cekmek. çaresizliği kabullenmek boyun bükmek. bazende gecmişte yasadıgımız kötü seylerden yola cıkarak bundan sonrada hep aynısı olacagını düşünerek kılını kıpırdatmama hep aynı şeyin olacagını düşünmek.
babası annesini dövmüştür hep. annesi buna boyun eğmiştir caresizdir, bu caresizliği görmüştür öğrenmiştir. kendide aynı şeyi yasadıgında bunu kader sayar. bişeylerin değişeceğine inanmaz atalarından bir miras gibi kabul eder.
gece geçmez gündüz olmaz can bu dünyaya dayanmaz neden? haykırdım dağlara duymaz bekledim günlerce yok ki gelen
karlı dağların ardında biri yaşarmış bulut olur, yağmur olur bize bakarmış hem yakın hem uzakmış yanakları al al'mış deli kızım uyan, söylenenler yalan deli kızım uyan, bir tek sensin duyan sebnem ferah.
Ağlamak güzeldir Süzülürken yaşlar gözünden Sakın utanma Ağlamak öfke delice nefret Doruklarda aşk doyumsuz sevinç Kahreden keder kısaca hayat Ve nefesindir ve nefesindir Ağlamak şu geçici dünyada Herşeye rağmen varolmak demek Ağlamak yaşanan binlerce duygu İnsanca coşkunun güzel bir şeyidir Ağlamak senin kara dünyada Hala sevdiğin ve hissettiğin Tüm güzelligin ve çirkinliğinle Var olduğundur var olduğundur
bu yol bizim yolumuzdur gidip geri dönmemek var sıra kimde belli olmaz geri dönüp görmemek var bu bir veda şarkısıdır gidenlere selam olsun kalanlarla yola devam umut bizim ışığımız
gidipte dönmemek var gelipte görmemek var bu bir veda şarkısıdır yüzüne el sürmemek var
sana hoşça kal diyemem ama şimdi gitme vakti yüreğimde çanlar vurur kalbim sökülüyor sanki sana hoşça kal diyemem ama şimdi gitme vakti yüreğimde hasret biter umutsuz olma yeter
gidipte dönmemek var gelipte görmemek var bu bir veda şarkısıdır yüzüne el sürmemek var
dogruluk ve kendin olabilmektir.
özüyle sözünün bir olma durumu oldugu gibi görünmek farklı görünme ve farklı göstermeye calışmamak.
yani samimiyet.
bu sadece karsınızdakiler için değil kendiniz içinde gecerli olmalı.
herkes karsısındakinden bunu bekler
ama dürüstlük hakedilmeli.
insanlara kendileri olabilme sansı verilmeli.
oldukları gibi kabul etmeli.
eger bunu yapmazsanız karsınızdakinden bunu bekleyemezsiniz.
önce kendiniz samimi olun ve karsınızdakini oldugu gibi kabul edin.
ozaman dürüstlüğü haketmiş olursunuz.
Sende bu mecnunluk hevesi varken
Çölünü de kendin yaparsın gönül
Leyla aşkı bana bahane zaten
Yoktan derdine dert katarsın Gönül
Her kim el edenden bekleyip çare
Dertlerinden ümit bağlayıp Pir'e
Kerametler icap edip boş yere
İlahlar yaratıp taparsın Gönül
(Latife)
Gidişlerinde değişir gözlerimin rengi
Öfkeyi adımlarım her şafakta
Kanatlanırım en tutsak yerine
Ve toprağın en sancılı anında büyür umutlarım
Dağ türküdür, yol umuttur, gün kızıldır sende...
El tetiktir, söz çığlıktır, yar yiğittir bende...
Gece ayazlarında, güz yapraklarıyla
Gözlerine gömülmek.
Anımsamak yaşamı,
Kapı aralığında, soğuk adımlarında.
Sevda tutuyor elimi, senin gidişlerinde
Çağırıyor yüreğin, suskun bakışlarımı...
Sevdan denizdir, düşüm vuslattır yürek atışlarımda
Giden bir çığdır, kayan yıldızdır göğün enginliğinde.
Sisli sabahlarında,
Toplanıyor ağlarım engin denizlerinden
Balıkçının elleri serpiyorken umudu
Kentin sokaklarına.
Çocuk gülüşlerimin ilk oyunlarını
Saklıyorum sevdaya, yağmur sıcaklığına.
Grup Munzur
Öyle uzak ki yerim uzakları aşıyor
Bütün özlediklerim benden ayrı yaşıyor
Ya herşeyim ya hiçim sorma dünyam ne biçim
Bir kördüğüm ki içim çözdükçe dolaşıyor
boşuna ugras diyerek hiç bişey yapmadan basına gelene boyun egmek.
kaderim diyerek sineye cekmek.
çaresizliği kabullenmek boyun bükmek.
bazende gecmişte yasadıgımız kötü seylerden yola cıkarak bundan sonrada hep aynısı olacagını düşünerek kılını kıpırdatmama hep aynı şeyin olacagını düşünmek.
babası annesini dövmüştür hep.
annesi buna boyun eğmiştir caresizdir, bu caresizliği görmüştür öğrenmiştir.
kendide aynı şeyi yasadıgında bunu kader sayar.
bişeylerin değişeceğine inanmaz atalarından bir miras gibi kabul eder.
klamlarıyla tarihe tanıklık eden ve o tarihi, yasananları günümüze kadar tasımış kürt ozanları.
gece geçmez gündüz olmaz
can bu dünyaya dayanmaz neden?
haykırdım dağlara duymaz
bekledim günlerce yok ki gelen
karlı dağların ardında biri yaşarmış
bulut olur, yağmur olur bize bakarmış
hem yakın hem uzakmış yanakları al al'mış
deli kızım uyan, söylenenler yalan
deli kızım uyan, bir tek sensin duyan
sebnem ferah.
AĞLAMAK GÜZELDİR
Ağlamak güzeldir
Süzülürken yaşlar gözünden
Sakın utanma
Ağlamak öfke delice nefret
Doruklarda aşk doyumsuz sevinç
Kahreden keder kısaca hayat
Ve nefesindir ve nefesindir
Ağlamak şu geçici dünyada
Herşeye rağmen varolmak demek
Ağlamak yaşanan binlerce duygu
İnsanca coşkunun güzel bir şeyidir
Ağlamak senin kara dünyada
Hala sevdiğin ve hissettiğin
Tüm güzelligin ve çirkinliğinle
Var olduğundur var olduğundur
sezen aksu
suavi-bilmelisin
bu yol bizim yolumuzdur
gidip geri dönmemek var
sıra kimde belli olmaz
geri dönüp görmemek var
bu bir veda şarkısıdır
gidenlere selam olsun
kalanlarla yola devam
umut bizim ışığımız
gidipte dönmemek var
gelipte görmemek var
bu bir veda şarkısıdır
yüzüne el sürmemek var
bilmelisin bilmelisin ümitsizlik yar
bilmelisin bilmelisin ümitsizlik yar
sana hoşça kal diyemem ama şimdi gitme vakti
yüreğimde çanlar vurur kalbim sökülüyor sanki
sana hoşça kal diyemem ama şimdi gitme vakti
yüreğimde hasret biter umutsuz olma yeter
gidipte dönmemek var
gelipte görmemek var
bu bir veda şarkısıdır
yüzüne el sürmemek var
bilmelisin bilmelisin ümitsizlik yar
bilmelisin bilmelisin ümitsizlik yar
sesine her zaman hayranlık duydugum kadın.
Ah bir zaman hatası anladım
Yanlış bir yerde yanlış bir kadın
Sevgilim farkındaydım
İstediğin gibi olamazdım affet ne olursun
Üzülme hemen unutursun
Gitmek zorundaydım
Kendimi bıraksam da ruhum kaçar
Bu gönül divane her aşka ah konar geçer
Valizim dolu yine aşklarla anılarla
Yola çıktım sonsuz ayrılıklarla
Öyle bir yalnızlık ki yıllar yoruldu
Acılar pişmanlıklar ve ben yollarda