© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
İnsan ol da ilme eğil
İnsan gibi herşeyi bil
Rezil olan şehir değil
Köy babo köy
Bu yol böyle gide gide
Yerimiz yoktur bu dünyada
Kimi hoca kimi dede
Say babo say
Anomim
1924’de İslamiyet’in Türkleştirilmesi gündeme gelmiş bu çabalar başarıya ulaşamamış halkın bin yıllık kök salmış inanç sistemini değiştirme çabaları sonuçsuz kalmış,sistem bu tepkilerden dolayı kısmen geri adın atmak zorunda kalmıştır.
Cumhuriyet’in kurucuları,gerek Kurtuluş Savaşı döneminde Anadolu’da yaptıkları toplantılarda gerek İstanbul’a yaptıkları yazışmalarda ve görüşmelerde din unsurunu çok sık kullanmışlardır.Milli Mücadele döneminden cumhuriyetin ilanına kadar,dayanışma amaçlı olarak,Osmanlı dönemine göre daha ileri gidildiği belirtilmiştir.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün be saç mıyım
Aşık veysel
KKTC’de, hemen herkes mücahitlik yaptığı için on binlerce insan 30 yaşında emekli edildi.Yıllarca sular idaresinde çalışanlara su,telefon idaresinde çalışanlara telefon,elektrik idaresinde çalışanlara elektrik bedava verildi.Bir çok aile fertleri değişik kurumlarda çalışarak elektriği,suyu,telefonu bedavaya getirdi.
Oy dere kızıl dere
Böyle akışın nere
Bizde hal mi bıraktın
Sana can vere vere
Dere bizim yerimiz
Suyu alın terimiz
Soyle nedendir dere
Vurulur gençlerimiz.
Dere böyle durulmaz
Gence kurşun vurulmaz
Sana zalim olandan
Bir gün hesap sorulmaz
Kızıl Dere/ Aşık İhsani
Koca Tanrı rahmetimi
Yollar bayramdan bayrama
Fakir zenginin yolunu
Kollar bayramdan bayrama
Dedeler sever torunu
Bilmeyen varmıdır bunu
Kul İhsani tanburunu
Çalar bayramdan bayrama
Aşık İhsani
Dünyanın üstünde kurulu direk
Emek zay olmadan sızlar mı yürek
Bu yolu kim kurmuş bizlerde bilek
Söyle canım söyle dilesin canlar
Pir Sultan’ım farz ile sünnet
Yola gelmeyene edilmez minnet
Cümlenin muradı dünyada cennet
Söyle canım söyle dinlesin canlar.
Pir Sultan Abdal
Ozanların gönlünden,kopan binlerce yıllık Mezopotamya,Anadolu topraklarında yankısını bulan,halkının dertleri ve sevinçlerini yalın bir dille anlatan gerçekçi bir şiir türüdür.
Bilmediğin konularda önce bir düşün,cahil cesaretli davranma,hele hele bilgiçlik hiç taslama,bu meyanda,söz gümüşse sükut altındır.