“Oysa kimseden çıkartmadım öfkemi saçlarımı uzatmak için kimseye söz vermedim kimseye yakın değilim inan susmaktayım, uzağında değilim unutmanın ah! öfke için geç vakitteyim” B. KESKİN
Hep derin denizler kadar heybetli bir sükut dinledim ondan Sanki durgun ve derin bir ummanın kıyısına varmıştım Derinliklerinde gönül ve hikmet incilerinin gülümsediği bir deniz bulmuştum Hayatın hiç bir kasırgası, hadiselerin hiç bir fırtınası onu dalgalandıramıyordu.
her can yangınımda su diye koştuğum, uğrunda canımı ortaya koyduğum, bir hiçi savunduğum için susuyorum. kendime susuyorum, aşka susuyorum, geç kalmışlığıma susuyorum şimdi…
Susmak, yalnızca konuşmamak değildir. Susmak, kimi zaman acıya, öfkeye, direnişe, sevdaya dair binlerce kelimenin gölgesinde duran gizli bir dildir.
Susmak, Bazen korunaklı bir limandır: İnsan, söze dökemediğini susarak saklar.
Susmak, bazen direniştir: Zulmün karşısında sözünün değerini düşürmemek için susar.
Susmak, bazen çığlıktır: O kadar çok şey söyler ki kelimeler yetmez, susmak daha gürültülüdür.
Susmak, bazen sevdadır: Göz göze gelindiğinde söz gerekmez; suskunluk, kalbin dili olur.
Susmak, bazen yorgunluktur: Dünyanın ağırlığını taşıyan insan, susarak dinlenir.
Susmak bozkırda esen rüzgârın dili gibidir; görünmez ama hissedilir.
Susmak, geceyi örten karanlık kadar derin, sabaha yol açan sessizlik kadar umutludur.
Susmak bazen sözden daha gürültülü, bazen hayattan daha sessizdir.
Susmak,
göğün derin yarığıdır,
bulutun içindeki gürültüyü gizleyen.
Bazen taşın dili,
bazen ırmağın tutamadığı gözyaşıdır.
Susmak,
yanık bir türkü gibi
dudakta yarım kalır,
ama yürek, dağ gibi haykırır içinden.
Bilir misin?
Zulüm zamanında susmak,
tokat gibi inen bir sessizliktir.
Sevda zamanında susmak,
gözlerin yangınında konuşmaktır.
Susmak,
koca bir meydanın ortasında
ellerin zincirli,
ama yüreğin ayakta kalmasıdır.
Ve bazen de
insan,
bir gülün önünde susar,
çünkü söz
o güzelliği yaralamaktan korkar.
Susmak en büyük hakarettir , anlayana ...
Cümlenin sonunda ilerleyemiyorsan, en başında yapman gereken eylem susmak. Tabi başarabilirsen.
Tuzlu kelimeler konuşup
Bir bardak soğuk susmak vardı
.
“ dedim ,
dilimin ucuna gelen her şeyi
dedim ..
.
susmak zehirdi ..
Sabırdır...
'...s e s s i z l i ğ i n k ü f r ü..
Politik bir eylemdir..
“Oysa kimseden çıkartmadım öfkemi
saçlarımı uzatmak için kimseye
söz vermedim
kimseye yakın değilim inan
susmaktayım, uzağında değilim unutmanın
ah! öfke için geç vakitteyim” B. KESKİN
Susmak;
Kimi zaman ateşe su,
Kimi zaman ateşe rüzgar olmuştur!
Bir insan en çok kimin yanında susuyorsa, aslında en çok onunla konuşmak istiyordur
Haksızlık varsa susmak
Hırsızlık varsa susmak
Saldırı varsa susmak
Taciz varsa susmak
İNSAN OLMADIĞINI SÖYLER
Sustuğun halde, söyler.
Susmak, güzel huyların efendisidir.
Susmak bazen etkili bir konuşma biçimidir.Bazen de sadece susmaktır,konuşmamaktır.Bilmeden konuşmaktansa susmak en iyisidir...
Yazacak az susacak çok şey vardı..
Sevdaya dahil olmalı
Karsindaki anlamiyorsa da susar insan....
Kelimelere gereğinden fazla mecaz yüklemenin anlamı yok. Susmak konuşmamaktır; konuşmak ise susmamak...
susmak bazen söyleyemediklerini bir çırpıda söyler insanın
bazende en büyük sabır kaynağıdır insanın
susmak gerek tanıyabilmek için karşındaki insanı
Susmak aslında çığlık atarcasına bağırmaktır, anlayana ;)
Nerye kadar susacağız Hans?
bazen en güzeli..
Hep derin denizler kadar heybetli bir sükut dinledim ondan
Sanki durgun ve derin bir ummanın kıyısına varmıştım
Derinliklerinde gönül ve hikmet incilerinin gülümsediği bir deniz bulmuştum
Hayatın hiç bir kasırgası, hadiselerin hiç bir fırtınası onu dalgalandıramıyordu.
her can yangınımda su diye koştuğum,
uğrunda canımı ortaya koyduğum,
bir hiçi savunduğum için susuyorum.
kendime susuyorum,
aşka susuyorum,
geç kalmışlığıma susuyorum şimdi…
Susmak iki dudağı kapatıp kalbini açmaktır anlayana. Ve aslında insan böyle zamanlarda susunca konuşmaya başlar.
Her zaman faydasını gördüğüm eylemsizliktir kendileri.Sık sık sağlamasını yaptığım ve hiç yanılmadığım bir gerçektir.
insanın hiç bir yere giderken yanına aldığı yolluk.
Bazen bir susmak bin konuşmaya bedel.
Herşeyi söylemiş gibi.
sustum, uğultulu ormanlarda sessiz akan nehir gibi...