akıllı olan her insan korkar..temkinli hareket eder..çünkü kaybedeceği şeyler vardır..kendisiyle birlikte üzülecek ve zarar görecek birileri vardır hayatında....kaybedecek birşeyi olmayan insan tehlikelidir..dolayısıylada korkusuz..korku olması gereken bir olgu dur..olması gerekirki cahil cesaretiyle ucuz kahramanlıklar yapıp çekilmez bir hale getirmesin yaşamı....ne kendi için ne etrafındakiler için...
KORKMAK... bir bıçak keser.. bazen bir insanı..bazen acıkan insanların sofrasına konacak ekmeği dilimler,bir bıçak bir insanı keser ve bazen ölüme gönderir, bazen neşter adını alıp bilge ellerde şifa verir korku, hayatta kalmayı ve hayatı çekilmez kılmayı sağlar.. korku, sevgiliye özenli davranmayı ve sevgiliyi yitrirmeyi sağlar.. korku özgürlüğü de sağlar özgürlüğü yitirmeyi de.. krokuyu kullanmak gerek..başkalarının korkusunu değil, sadece kendi korkularımızı denetleyip kullanmalıyız..
hata yapma hakkı elinden alınan insanların,yeni bir şey yapmaları istendiğinde, içine düştükleri duruma denir....
hangi birimiz korkmadık ki? çekinen, endişe eden kuşaktık bizler... çünkü ihtilali birebir yaşayan insanların çocuklarıydık... hep temkinliydik; her konu her yerde konuşulmamalıydı.... en çok susmak öğütlendi bize; susup dinlemek. işte bu yüzden çekindik, korktuk konuşmaktan... sonra konuş dediler zorladılar... ilk başlarda zor gelse de, ses çıkarmaya başlayınca devamı geldi; korkmanın fayda etmediği aslında zarar olduğu anlaşıldı...
korkmuyorum işte,hiç bir şeyden.. var mı ötesi....
...insan sevdiğinden korkar; çünkü o sevgiyi kaybetmek üşütür insanı.insan seveninden korkar; çünkü o kadar sevilmişken yüz çevirmek acı verir insana...kaybedeceği şeyi olanlar korkar! sevmediğinden ve seni sevmeyenden yana ne kaybedersin ki! ...........................(senai demirci)
Korkularım var benim Korkuyorum... Yokluğundan korktuğum kadar, varlığından korkuyorum... hayatımda bir SEN olamayacağından korktuğum kadar, yaşamıma eklenecek bir SEN olgusundan korkuyorum... senden gelecek tüm güzelliklere kucak açmak istediğim kadar, o güzellikleri yakalayamamaktan... bana olacak yakınlığının, bağlının adını SEVDA koymak istediğim kadar, bu isimle kendi adımı birleştirememekten korkuyorum... yüreğimde bu adı yerleştirecek bir kapı aralayamamaktan.. hislerine tercüman olacak tüm güzel kelimeleri, -yüzüm kızararak ta olsa- duymak istediğim kadar bu ifadelere alışmaktan, SANA alışmaktan, sevgine alışmaktan korkuyorum güvensizliğime rağmen, güvenme sorunuma rağmen sana güvenmekten te, güvenememekten de korkuyorum... aradaığımı bulmak istediğim kadar, bulduğumu farkedememekten, geç kalmaktan ve hatta bulduğumu farketmiş olmaktan.. buna inanmaktan korkuyorum... adı kalbimde açacak çiçeği görmek istediğim kadar, o çiçeği kabul etmeyecek olan benliğimle savaşmaktan ta.. savaşı bırakıp çiçekle yaşamaya başlamaktan da korkuyorum.... ve yaşamaya başlamaktan... yaşarken üzmekten, üzülmekten.... mutlu olmak isterken mutsuz etmekten... SONRA.......... korkularımla yüzleşip, hayatımda risk alamadığım tek meselede riski göze aldıktan sonra.... sevdikten sonra... bağlandıktan sonra...
İKİ OLMAYI BAŞARDIKTAN SONRA TEK KALMAKTAN KORKUYORUM!
Yakında uzaklığı yaşamaktan yüreğinden yavaş yavaş çıkıyor olduğumu görmekten... sevgi kelimelerinin tükenmesinden Gözlerinin gözlerimin içine ışıl ışıl,
ÇOCUKSU BAKAMAMASINDAN...KORKUYORUM!
Evet, korkularım var benim... Ey SEN! her kimsen senin de korkuların var mı?
kalbimizin fazla çarpıntı münasebetiyle sanki ağzımızdan fırlayıpta monitöre çarpacakmış gibi dakikada yüzbinkez atması. az evvel yaşadığım için bu duyguyu sıcağı sıcağına buraya aktarmak zor olmadı. moderatörden korkmayan taş kesilsin:(
'Korkmak' bir ihtiyaçtır. Cesareti dilimizden düşmeyen insanlar korkularıyla büyük savaşlara girip galip çıkabilmiş insanlardır. Onları cesur kılanda budur işte; korkularını yenmiş olmaktan aldıkları cesaret..
gideyim derken bakışımdan ödü kopan sevgili. hiç değilse balkona kadar deyişi. hangimizmişiz korkak acep? gidişinin lafına dayanamayan ben mi? kederime dayanamyıp da bir gün daha tahammül nezaketini gösteren dost mu? korkusu kalmak mı, gitmek mi acep? ya ki doğrusu hangisi daha zor? ! !
akıllı olan her insan korkar..temkinli hareket eder..çünkü kaybedeceği şeyler vardır..kendisiyle birlikte üzülecek ve zarar görecek birileri vardır hayatında....kaybedecek birşeyi olmayan insan tehlikelidir..dolayısıylada korkusuz..korku olması gereken bir olgu dur..olması gerekirki cahil cesaretiyle ucuz kahramanlıklar yapıp çekilmez bir hale getirmesin yaşamı....ne kendi için ne etrafındakiler için...
korkmak demek sizi seven hiç kimsenin olmadığı andır ben çoğu zaman böyle hissediyorum ve kötü bir duygu umarım bu duyguyu hiç yaşamazsınız
öğrendiği ama CENNETTE KARŞILIĞI OLMAYAN kelimeleri kullanacak olmaktan çok KORKTU.
n.b.
KORKMAK...
bir bıçak keser..
bazen bir insanı..bazen acıkan insanların sofrasına konacak ekmeği dilimler,bir bıçak bir insanı keser ve bazen ölüme gönderir, bazen neşter adını alıp bilge ellerde şifa verir
korku, hayatta kalmayı ve hayatı çekilmez kılmayı sağlar..
korku, sevgiliye özenli davranmayı ve sevgiliyi yitrirmeyi sağlar..
korku özgürlüğü de sağlar özgürlüğü yitirmeyi de..
krokuyu kullanmak gerek..başkalarının korkusunu değil, sadece kendi korkularımızı denetleyip kullanmalıyız..
korkmak,
insanın düşkün olduğu özgürlüğünün en büyük kısıtlayıcısıdır.
insan pek çok şeyi korktuğu için yapamaz
yaşayamaz...
hata yapma hakkı elinden alınan insanların,yeni bir şey yapmaları istendiğinde, içine düştükleri duruma denir....
hangi birimiz korkmadık ki?
çekinen, endişe eden kuşaktık bizler... çünkü ihtilali birebir yaşayan insanların çocuklarıydık...
hep temkinliydik; her konu her yerde konuşulmamalıydı....
en çok susmak öğütlendi bize; susup dinlemek.
işte bu yüzden çekindik, korktuk konuşmaktan...
sonra konuş dediler
zorladılar...
ilk başlarda zor gelse de, ses çıkarmaya başlayınca devamı geldi; korkmanın fayda etmediği aslında zarar olduğu anlaşıldı...
korkmuyorum işte,hiç bir şeyden..
var mı ötesi....
... neden hep korktuğum başıma geliyor... bu benim kaderimmi seçimimmi nedir anlamadim...
KARKMAK NEDİR? ?
...insan sevdiğinden korkar; çünkü o sevgiyi kaybetmek üşütür insanı.insan seveninden korkar; çünkü o kadar sevilmişken yüz çevirmek acı verir insana...kaybedeceği şeyi olanlar korkar! sevmediğinden ve seni sevmeyenden yana ne kaybedersin ki! ...........................(senai demirci)
Korkularım var benim
Korkuyorum...
Yokluğundan korktuğum kadar, varlığından korkuyorum...
hayatımda bir SEN olamayacağından korktuğum kadar, yaşamıma eklenecek bir SEN olgusundan korkuyorum...
senden gelecek tüm güzelliklere kucak açmak istediğim kadar,
o güzellikleri yakalayamamaktan...
bana olacak yakınlığının, bağlının adını SEVDA koymak istediğim kadar,
bu isimle kendi adımı birleştirememekten korkuyorum...
yüreğimde bu adı yerleştirecek bir kapı aralayamamaktan..
hislerine tercüman olacak tüm güzel kelimeleri, -yüzüm kızararak ta olsa- duymak istediğim kadar bu ifadelere alışmaktan,
SANA alışmaktan, sevgine alışmaktan korkuyorum
güvensizliğime rağmen, güvenme sorunuma rağmen
sana güvenmekten te, güvenememekten de korkuyorum...
aradaığımı bulmak istediğim kadar, bulduğumu farkedememekten,
geç kalmaktan ve hatta bulduğumu farketmiş olmaktan..
buna inanmaktan korkuyorum...
adı kalbimde açacak çiçeği görmek istediğim kadar,
o çiçeği kabul etmeyecek olan benliğimle savaşmaktan ta..
savaşı bırakıp çiçekle yaşamaya başlamaktan da korkuyorum....
ve yaşamaya başlamaktan...
yaşarken üzmekten, üzülmekten....
mutlu olmak isterken mutsuz etmekten...
SONRA..........
korkularımla yüzleşip, hayatımda risk alamadığım tek meselede
riski göze aldıktan sonra....
sevdikten sonra...
bağlandıktan sonra...
İKİ OLMAYI BAŞARDIKTAN SONRA
TEK KALMAKTAN KORKUYORUM!
Yakında uzaklığı yaşamaktan
yüreğinden yavaş yavaş çıkıyor olduğumu görmekten...
sevgi kelimelerinin tükenmesinden
Gözlerinin gözlerimin içine ışıl ışıl,
ÇOCUKSU BAKAMAMASINDAN...KORKUYORUM!
Evet, korkularım var benim...
Ey SEN! her kimsen senin de korkuların var mı?
Bir sey olan herseyden korkar, hic olandan hersey korkar!
kalbimizin fazla çarpıntı münasebetiyle sanki ağzımızdan fırlayıpta monitöre çarpacakmış gibi dakikada yüzbinkez atması.
az evvel yaşadığım için bu duyguyu sıcağı sıcağına buraya aktarmak zor olmadı. moderatörden korkmayan taş kesilsin:(
Gidermisin, kalırmısın bilmiyorum...Gel gitlerin çok fazla...Bu yüzden de korkuyorum...
'Korkmak' bir ihtiyaçtır.
Cesareti dilimizden düşmeyen insanlar korkularıyla büyük savaşlara girip galip çıkabilmiş insanlardır. Onları cesur kılanda budur işte; korkularını yenmiş olmaktan aldıkları cesaret..
Allah:'Korkmayın, çünkü Ben sizinle beraberim; işitirim ve görürüm. (Taha 46)
'Kişi bilmediğinin düşmanıdır.'
Bir arap atasözü buda..
Bazı sözler karşısında
Kendimi bir şey sanmaktan
Aslında hiçbir şey olduğumu unutmaktan...
Misafirden saklanmak...
maksat insanların boşuboşuna ortamı germelerini engellemekti,korkacaksan 'kitapsızlardan'kork demiş bir yazar ama kim? ? ?
gideyim derken bakışımdan ödü kopan sevgili. hiç değilse balkona kadar deyişi.
hangimizmişiz korkak acep? gidişinin lafına dayanamayan ben mi? kederime dayanamyıp da bir gün daha tahammül nezaketini gösteren dost mu? korkusu kalmak mı, gitmek mi acep? ya ki doğrusu hangisi daha zor? ! !
bir yabancının cevabından ya da kelimelerinden...
tammaaamm kendinden geçmiş..artık zararsız...
dağılmayıın sakııın...
siren sesiiiiiiiii! ! ! !
hem de devletten birilerini çağırıyoooo:SS
Kırılmasın diye
Durur kalbim
Usul usul
Bedeni aşar aşk
Korkaklardan nefret ettiğim kadar korkağın tekiyim.
Ama korkulması gerekenden değil korkulmaması gerekenlerden genelde korkarım.
Korkma işi bittiğinde ve geriye baktığımda hep bunu görürüm.
bacak uyuşması