gül sizce ne demek, gül size neyi çağrıştırıyor?
gül terimi Serhat Sümer tarafından tarihinde eklendi
gül terimi Serhat Sümer tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Muhteşem gülüşünle yanan yarın da görkemine sığınsak.
gökhan, 2015
II
galaksilerin merkezi şu fena aleminin
özünde patlayan,
acılı yıldız...,
yaşam kadar yoksuldu aşk,
ki sevda,
yetinmiyor sevdayla...,
ve artık melekler
kırpıp tüylerini,
noksan kanatlarla serpiştiriyor
yıldız ölülerini boşluğa…,
kalbime yasladığım keman,
büyülü tınısına metal kokular sızdırırken,
incinmenin böylesi…,
melek kalbinde patlayan acılı yıldız;
ve kanayan dize,
ah,
kıymetlim;
bırak artık ses kayıtlı mesaj yollama,
her sözcüğün,
yüreğimin zırhına bir kara delik,
son bulsun bu dara almalar,
vur artık beni,
en kanayan dizemden...,
ah;
ki ab/şar çağıltısı ve
su sesiydin kuytumda akan,
künhüme vakıf hekim ırmağı…,
ve şırıltısına kapadım gözlerimin kan çanağını;
şelale hırsızı nazarın,
yüksekten aşağı akan tepe taklak yaşamda,
canımı yaktığından habersiz; çokluğunla…,
hiç az düşkünün değildim ki senin,
ve kabirde çürüyen en son tense,
ömrümce taşırım,
bakışının izlerini yüzümde…,
ah şimdi;
herkes kendi yükünü taşısın,
sonunda bölüştük kederi…,
turuncu gülüm, turuncu gülüm, turuncu gülüm;
nefe/ss/iz kalmış bir saat kapaklanıyor,
acele vedamıza…,
gözlerimden gemiler devriliyor
kırmızı sulara,
sarıl sarıl sarıl/ma vakti geldi ve
bu tasalı musafahasızlığa,
bakma ağladığıma…,
ağlak bir güvercinim ben,
keklik olmaktan uyandırdığın
o güvercin ki,
bozkırından koparılmış ve
ellerin yurdunda garipler garibi,
sürgün di/yârında yüreği pas içinde…,
kaldır ayrılığın perdesini hekimim,
gözlerimiz son kez kamaşsın ayniyetle,
gözbebeklerimiz hicapla yere baksın,
uzun sürmez bilirsin zaten,
efsunkâr muhabbetler…,
hızır ilyas tepesinde bir yetimhane türküsü gibi,
şimdi ayrılık…,
ideolojisi olmaz ayaklar altında kalmanın,
ve ah ki;
evrensel bir buğu gibi göz pınarlarında,
ölümsüzlüğe mütemayil bir nefesken, ve;
kendisinden gayrısını istemez bir kafes müstakili,
ve insanın hayatta bir kere öleceğine kaniyken,
sadece tomurcuk gülleri değil,
baharın en tazesini getirdin sen bana…,
ve bir ölüyü dirilttin,
her yanım kan kızılı gül içinde…,
.....
...
.
II
galaksilerin merkezi şu fena aleminin
özünde patlayan,
acılı yıldız...,
yaşam kadar yoksuldu aşk,
ki sevda,
yetinmiyor sevdayla...,
ve artık melekler
kırpıp tüylerini,
noksan kanatlarla serpiştiriyor
yıldız ölülerini boşluğa…,
kalbime yasladığım keman,
büyülü tınısına metal kokular sızdırırken,
incinmenin böylesi…,
melek kalbinde patlayan acılı yıldız;
ve kanayan dize,
ah,
kıymetlim;
bırak artık ses kayıtlı mesaj yollama,
her sözcüğün,
yüreğimin zırhına bir kara delik,
son bulsun bu dara almalar,
vur artık beni,
en kanayan dizemden...,
ah;
ki ab/şar çağıltısı ve
su sesiydin kuytumda akan,
künhüme vakıf hekim ırmağı…,
ve şırıltısına kapadım gözlerimin kan çanağını;
şelale hırsızı nazarın,
yüksekten aşağı akan tepe taklak yaşamda,
canımı yaktığından habersiz; çokluğunla…,
hiç az düşkünün değildim ki senin,
ve kabirde çürüyen en son tense,
ömrümce taşırım,
bakışının izlerini yüzümde…,
ah şimdi;
herkes kendi yükünü taşısın,
sonunda bölüştük kederi…,
turuncu gülüm, turuncu gülüm, turuncu gülüm;
nefe/ss/iz kalmış bir saat kapaklanıyor,
acele vedamıza…,
gözlerimden gemiler devriliyor
kırmızı sulara,
sarıl sarıl sarıl/ma vakti geldi ve
bu tasalı musafahasızlığa,
bakma ağladığıma…,
ağlak bir güvercinim ben,
keklik olmaktan uyandırdığın
o güvercin ki,
bozkırından koparılmış ve
ellerin yurdunda garipler garibi,
sürgün di/yârında yüreği pas içinde…,
kaldır ayrılığın perdesini hekimim,
gözlerimiz son kez kamaşsın ayniyetle,
gözbebeklerimiz hicapla yere baksın,
uzun sürmez bilirsin zaten,
efsunkâr muhabbetler…,
hızır ilyas tepesinde bir yetimhane türküsü gibi,
şimdi ayrılık…,
kızıl yaprakları
katmer katmer ayrılıp,
mendile sarılmış goncanın;
kış ikindisi akşam ayazında,
göz yaşıyla ıslak kaldırımlara
bırakılan bir gül dalı gibi,
terkedilmiş ve ıssızım…,
ideolojisi olmaz ayaklar altında kalmanın,
ve ah ki;
evrensel bir buğu gibi göz pınarlarında,
ölümsüzlüğe mütemayil bir nefesken, ve;
kendisinden gayrısını istemez bir kafes müstakili,
ve insanın hayatta bir kere öleceğine kaniyken,
sadece tomurcuk gülleri değil,
baharın en tazesini getirdin sen bana…,
ve bir ölüyü dirilttin,
her yanım kan kızılı gül içinde…,
.....
...
.
Niçinsizdir, çiçek açar, çünkü çiçek açar, kendini umursamaz, görülme arzusu yoktur. - Angelus SILESIUS, Alman Mistik ŞAİR, 1677
Gülün güle sitemi olmaz, çünkü güldür, kokması gerekmez, çünkü görülür.
Allahın zerafetini örneklendirir.
Ten evinde gül bahçesi, - Mevlana, 13. Yüzyıl.
Güller aşkın meyvesidir.
-Bilal Kahraman
ıspartada yetişir sabah olmadan üzerinden çiğ daha gitmeden toplanır
Gül işte...
...
Bir Gülün Çevresi Dikendir Hardır,
Bülbül Har Elinde Ah İle Zardır.
Ne Olsa Da Kışın Sonu Bahardır,
Bu Da Gelir Bu Da Geçer Ağlama.
...
'Güllere de aşk olsun gene sen kokacaksan!
Fallara da aşk olsun gene sen çıkacaksan! '
Cemal Safi
Her insan bir su damlasıdır
Ama kimisi...
Gül yaprağına düşer
Kimisi Çamura
(Hz.MEVLANA)
güle sormuşlar; neden dikenlisin? beni yalandan değil gerçekten seven tutabilsin diye....
Gül dikene sormuş. Ben herkesi mutlu ederken sen niye canları yakıyorsun? Dikende demişki; Sen hiç acı çekmeden sevgiye ulaşan gördünmü?
Gül Veren Elde,Hep Biraz Güzel Kokular Olur.
'Başkaları gülü bir çiçek diye sever belki de. Ama biz, gülü “gül” olduğu için severiz. Bizim için gül sevgilidir, gül güzelliktir, gül coşkudur. Gül, esmanın eşyaya tecellisinin esrarıdır. Gül aşktır, gül sevinçtir, gül bahar muştusudur… Gül, ezelle ebed arasındaki bütün zamanların en güzelinden yansımalar taşıdığı için güzeldir. Ve katmer gül; rengini şehit kanından, kokusunu Efendimiz (A.S.) ’ın mübarek teninden aldığı için çiçekler sultanıdır.
Ey kupkuru çölleri cennete çeviren gül;
Gel o bayıltan renklerinle gönlüme dökül!
Vaktidir ağlayan gözlerimin içine gül!
Ey kupkuru çölleri cennete çeviren gül!
gülün dikeni hakkındaki malumatı bülbül verememiş idir zira ömrü iktifa etmemiş idir.kim gülün dikenini bülbülden haber vermede ise yalan söylemede idir.'sebepleri'tekrar bir güzden geçirsin idir.gülün dikeni hakkındaki malumatı bahçevan eyi bilir.bülbül heva vü heves düşkünü bir acemi aşık idir.bahçevan 'düldülü dehleyen'ömrünü gül-i zar'a vakfeylemiş yüce bir alim idir...
itina ilen...
Gülün güzelliğini bülbülden öte kim bilir? demişler..iyide etmişler lakin;
gülün dikeninide bülbülden gayri kim bile ki?
Gül, Hz Muhammed (a.s.) 'ın kokusu olma sıfatıyla şereflenmiş narin bir çiçektir.... Her esen yelde bize Peygamber kokusunu getirir.... Bizde esselatu vesselamu aleyke ya habiballah diye selam ederiz....
Gül derleyen elde, bir miktar gül kokusu kalır.
(Yanlış hatırlamıyorsam, galiba Mevlananın sözüydü.)
Et Rose elle a vecu ce que vivent les roses
(Gül, bir gül olduğu içün güller kadar az yaşadı)
Gül - meyenler bahçesinde bir gül ile dertleştim..!
GÜL tasavvufta Allah Resulünü temsil eder.
GÜL; sevgiye tercüman,ayrılığa gözyaşı,
GÜL; havayı teneffüs,genizlerde rayiha.
GÜL; bülbüle hasrettir,karanlığa nurtaşı,
GÜL; açınca geceler özlem duymaz sabaha...
Güllerin en güzelisin
Sen
Günahsızların en masumu
İsa’nın annesi gibi
Hem gülsün, hem Meryem…
Gül, rengiyle ve kokusuyla bambaşka bir çiçektir... O, güzelliği, asilliği ifade eder kendisiyle...
Onun renginde ve kokusunda toplanmıştır yaşamın coşkusu...
İşte bu yüzden bütün güller tutkudur...
illaki kırmızı