Pazar günlerini hiç sevemedim. “Haftanın en kötü, en anlamsız günü.
Pazar, devamlı kulağınıza, “çalışma, çalışma …” diye fısıldayan hain bir arkadaş gibidir. Pazar günü sürekli yatmak istersiniz; sokaklar bombos butun insanlar ölu gibidirler.
Pazar, nedense hazırlanma günüdür. İşe ya da okula hazırlanmanız beklenir. Ne kadar hazırlanırsanız hazırlanın, asla Pazartesi’ye hazır olmazsınız; olamazsınız. Psikolojik bir durum söz konusu çünkü. Pazar son tatil günü olması esasıyla da iğrenç bir gündür. Cumartesi, “ooo yarın da tatil, süper” diye sevinirsiniz; ama Pazar günü… Ah o Pazar günü saatler bir başka hızlı akar. Akmasın, bitmesin bu tatil istersiniz ancak saatler geçip gider. Saate baktığınızda daha 12 iken bir de bakarsınız 14:30 sonra da 6 olur. Zaman sanki atlaya atlaya gider. Bir de bakarsınız, uyku saatiniz gelmiş. Hain arkadaş bir kere daha fısıldar kulağınıza; “haydi arkadaşım, gözlerin kapanıyor, tatil bitiyor”. Sevmem ben Pazar’ı.
Bu dünya bir kuyu havasız cömlek DARALIYORUM! Kelime manayı boğan bir gömlek PARALIYORUM! ALLAH ismi varken lügat ne demek KARALIYORUM! Kapımı,buyursun diye o melek Aralıyorum! !
ilk belirtiler başlayalı çok zaman oldu yaşımmı? üç aşşağı beş yukarı ondu varlığını hissettiğim ilk yer otoyoldu okul yolu sabahları hep çile doluydu miskin bedenim salyalar saldı sırama tiksinç değilim yafta takmayın adıma üstüme gelmeyin farklı olan ben değilim üzgünüm gülmeyin kastii deil bu eğilim bana inanmadınız hiperaktif sandınız pediatrik tezde biraz pasif kaldınız itiraf edemedim her tarafım bertaraf içimdeki her neyse iyiliğe itilaf günden güne oda benle büyüdü ve gelişti doğruyu bilip yanlışı istemesi çelişki en içten dileklerim cidden bunlar değilki sen gitsen içimdeki kısmen hepsi biterdi evet doğru anladın benim içimde biri var hayır deli değilim bu duyduğum en aptal sual hala anlamadınız herşey onun eseri öldürdüğüm kadınada o vurdu ilk keseri ben istemesemde o yaptırır hep istediğini dur yapma desemde dinlemez hiç sözlerimi ben masumum içimdekini çıkarıp yargılayın ama beni serbest bırakın köreldi algılarım
beni idam etsenizde onu öldüremezsiniz beden değiştirip durur farkedemezsiniz duruşma bittiğinde benle olan işide biter hakim bey kimbilir belkide sizi seçer girerse içinize görürsünüz katil olmayı bir bakarsın koymuşsun caddeye bombayı patladığında can verenler suçsuz bedenler anlamazsın kandırır görünmez bedeller herşeyi söyledim alın size bir itiraf daha birileri ağlarken atmak istedim kahkaha irtifa kaybetti uçak kulelere daldı ladin'inde içinde onun ikiz kardeşi vardı yandı gökyüzü çok soluklar sonlandı kaydı yıldızlar umutlar onlara bağlandı bana bakmayın öyle kokainman falan değilim içimdeki kana bağımlı ben bunu bilirim sırf bende var sandınız içimdeki lanetten sokaklara baksanız anlarsınız hakkaten odaklanmış zekalara kin dolu varlıklar palazlanmış dehalara soykırım karanlıklar ne söylesem boş fonksiyonsuz bir köleyim tek istediğim ötenazi bırakında öleyim beraat bekledim sanmayım bana acımayın son bir isteğim var içimdekini çıkarın! ! !
*soru isaretinden sonraki boslugu kapatin
futbol fanatikleri
Bknz: Seviyesiz inSan toplulugu..
Pazar günlerini hiç sevemedim. “Haftanın en kötü, en anlamsız günü.
Pazar, devamlı kulağınıza, “çalışma, çalışma …” diye fısıldayan hain bir arkadaş gibidir. Pazar günü sürekli yatmak istersiniz; sokaklar bombos butun insanlar ölu gibidirler.
Pazar, nedense hazırlanma günüdür. İşe ya da okula hazırlanmanız beklenir. Ne kadar hazırlanırsanız hazırlanın, asla Pazartesi’ye hazır olmazsınız; olamazsınız. Psikolojik bir durum söz konusu çünkü.
Pazar son tatil günü olması esasıyla da iğrenç bir gündür. Cumartesi, “ooo yarın da tatil, süper” diye sevinirsiniz; ama Pazar günü… Ah o Pazar günü saatler bir başka hızlı akar. Akmasın, bitmesin bu tatil istersiniz ancak saatler geçip gider. Saate baktığınızda daha 12 iken bir de bakarsınız 14:30 sonra da 6 olur. Zaman sanki atlaya atlaya gider. Bir de bakarsınız, uyku saatiniz gelmiş.
Hain arkadaş bir kere daha fısıldar kulağınıza; “haydi arkadaşım, gözlerin kapanıyor, tatil bitiyor”.
Sevmem ben Pazar’ı.
Bu dünya bir kuyu havasız cömlek
DARALIYORUM!
Kelime manayı boğan bir gömlek
PARALIYORUM!
ALLAH ismi varken lügat ne demek
KARALIYORUM!
Kapımı,buyursun diye o melek
Aralıyorum! !
okedir, ben geldim... (((:
2007 ye son 4 gün..
bilGisayar muhendisLigi mi, Uzay Bilimi mi?
mi mi mi miiiiiii (:
Peygamber efendimiz buyurdular ki:
Dünyanızdan bana üç şey sevdirildi: güzel koku, helal nisa (kadın) , gözüm nuru olan namaz
Zira onların fıtratları, yaratılışları, zaif, nahif ve hassasedir. Kız çocukları daha ziyade merhamete, siyanet ve korunmaya muhtaçtır.
uuiIiIi (:
ilk belirtiler başlayalı çok zaman oldu
yaşımmı? üç aşşağı beş yukarı ondu
varlığını hissettiğim ilk yer otoyoldu
okul yolu sabahları hep çile doluydu
miskin bedenim salyalar saldı sırama
tiksinç değilim yafta takmayın adıma
üstüme gelmeyin farklı olan ben değilim
üzgünüm gülmeyin kastii deil bu eğilim
bana inanmadınız hiperaktif sandınız
pediatrik tezde biraz pasif kaldınız
itiraf edemedim her tarafım bertaraf
içimdeki her neyse iyiliğe itilaf
günden güne oda benle büyüdü ve gelişti
doğruyu bilip yanlışı istemesi çelişki
en içten dileklerim cidden bunlar değilki
sen gitsen içimdeki kısmen hepsi biterdi
evet doğru anladın benim içimde biri var
hayır deli değilim bu duyduğum en aptal sual
hala anlamadınız herşey onun eseri
öldürdüğüm kadınada o vurdu ilk keseri
ben istemesemde o yaptırır hep istediğini
dur yapma desemde dinlemez hiç sözlerimi
ben masumum içimdekini çıkarıp yargılayın
ama beni serbest bırakın köreldi algılarım
beni idam etsenizde onu öldüremezsiniz
beden değiştirip durur farkedemezsiniz
duruşma bittiğinde benle olan işide biter
hakim bey kimbilir belkide sizi seçer
girerse içinize görürsünüz katil olmayı
bir bakarsın koymuşsun caddeye bombayı
patladığında can verenler suçsuz bedenler
anlamazsın kandırır görünmez bedeller
herşeyi söyledim alın size bir itiraf daha
birileri ağlarken atmak istedim kahkaha
irtifa kaybetti uçak kulelere daldı
ladin'inde içinde onun ikiz kardeşi vardı
yandı gökyüzü çok soluklar sonlandı
kaydı yıldızlar umutlar onlara bağlandı
bana bakmayın öyle kokainman falan değilim
içimdeki kana bağımlı ben bunu bilirim
sırf bende var sandınız içimdeki lanetten
sokaklara baksanız anlarsınız hakkaten
odaklanmış zekalara kin dolu varlıklar
palazlanmış dehalara soykırım karanlıklar
ne söylesem boş fonksiyonsuz bir köleyim
tek istediğim ötenazi bırakında öleyim
beraat bekledim sanmayım bana acımayın
son bir isteğim var içimdekini çıkarın! ! !
aahh aahh (: ahhh