Aşk Atına Süvar Olan Aşıklar Ölünceye Kadar Yorulmaz İmiş Hakkı Can Gözüyle Dost Dost Gören Sadıklar Bu Fani Dünyaya Sarılmaz İmiş....
Kiramen Katibi Cümleyi Yazar Berhudar mı olur Dost Dost Doğrudan Azan Fırsat Elde İken Sermaye Kazan Eli Boş Divana Varılmaz İmiş....
Sıdkı Der Yar Olma Kabri Yalana Sakın El Meyini Dost Dost Verir Talana Burda Hünkar Evladına Mühür Olana O Divanda Sual Sorulmaz İmiş... Yarrr Yarrr Yarrr Yarrrr Yarrrr...
1853’te İstanbul’da doğdu. Asıl adı Ahmet Edip. Harabî mahlasıdır. Bazı şiirlerinde Edib mahlasını da kullanır. Bahriye Birlik katibi olan Harabi’nin yaşamı İstanbul ve Rumeli’de geçti. 17 yaşında Bektaşiliği seçti. Yaşamını yitirdiği 1917’ye kadar bu yolun sadık bir bendesi ve savaşçısı oldu. Tasavvuf ve tasavvuf ustalarının eserleriyle yakından ilgilendi. Hece ve aruzla yazdı. Divanında bu iki ölçünün kullanıldığı şiirler vardır.
EY VAİZ SEN BİZE VA’Z EDEMEZSİN
Ey vaiz sen bize va’z edemezsin Çünkü her bir ilmin deryasıyız biz Bizim yurdumuza hiç gidemezsin Hakikat Kaf’inin Anka’sıyız biz
Haberdar olaydın şirri süphandan Feragat ederdin küfr-ü imandan Birşey anlamadın sen magzi Kur’an’dan Kur’an’ın esrar-ü manasıyız biz
Biz tertip eyledik Kabe-kavseyn’i Kurbu ev ednada kurduk ayini Fehm eyleyemezsin sen o mabeyni Mirac’in Leyletel esrarıyız biz
Tur’da biz Musa’yı irşad eyledik İsa’yı çarmıhtan azad eyledik Çıkardık göklere imdat eyledik Bunların sebebi ihyasıyız biz
Kafü-nundan daha nişan yok iken Bu görüp bildiğin cihan yok iken Hakka sığınacak mekan yok iken Bizde gizlenmişti amasıyız biz
İbrahim’e narı gülzar eyledik Tecri mintahtihel’enhar eyledik Yok iken Harâbi biz var eyledik Bu kevn ü mekanın hûdasıyız biz
Okunu attı mı ölüm, tüm siperler boşuna / O şatafatlar, altınlar, gümüşler boşuna / Gördük bütün insan işlerinin iç yüzünü / Tek güzel şey iyilik, başka düşler boşuna...
AŞK
Aşk Atına Süvar Olan Aşıklar
Ölünceye Kadar Yorulmaz İmiş
Hakkı Can Gözüyle Dost Dost Gören Sadıklar
Bu Fani Dünyaya Sarılmaz İmiş....
Kiramen Katibi Cümleyi Yazar
Berhudar mı olur Dost Dost Doğrudan Azan
Fırsat Elde İken Sermaye Kazan
Eli Boş Divana Varılmaz İmiş....
Sıdkı Der Yar Olma Kabri Yalana
Sakın El Meyini Dost Dost Verir Talana
Burda Hünkar Evladına Mühür Olana
O Divanda Sual Sorulmaz İmiş...
Yarrr Yarrr Yarrr Yarrrr Yarrrr...
(Aşık Sıdkı)
1853’te İstanbul’da doğdu. Asıl adı Ahmet Edip. Harabî mahlasıdır. Bazı şiirlerinde Edib mahlasını da kullanır. Bahriye Birlik katibi olan Harabi’nin yaşamı İstanbul ve Rumeli’de geçti. 17 yaşında Bektaşiliği seçti. Yaşamını yitirdiği 1917’ye kadar bu yolun sadık bir bendesi ve savaşçısı oldu. Tasavvuf ve tasavvuf ustalarının eserleriyle yakından ilgilendi. Hece ve aruzla yazdı. Divanında bu iki ölçünün kullanıldığı şiirler vardır.
EY VAİZ SEN BİZE VA’Z EDEMEZSİN
Ey vaiz sen bize va’z edemezsin
Çünkü her bir ilmin deryasıyız biz
Bizim yurdumuza hiç gidemezsin
Hakikat Kaf’inin Anka’sıyız biz
Haberdar olaydın şirri süphandan
Feragat ederdin küfr-ü imandan
Birşey anlamadın sen magzi Kur’an’dan
Kur’an’ın esrar-ü manasıyız biz
Biz tertip eyledik Kabe-kavseyn’i
Kurbu ev ednada kurduk ayini
Fehm eyleyemezsin sen o mabeyni
Mirac’in Leyletel esrarıyız biz
Tur’da biz Musa’yı irşad eyledik
İsa’yı çarmıhtan azad eyledik
Çıkardık göklere imdat eyledik
Bunların sebebi ihyasıyız biz
Kafü-nundan daha nişan yok iken
Bu görüp bildiğin cihan yok iken
Hakka sığınacak mekan yok iken
Bizde gizlenmişti amasıyız biz
İbrahim’e narı gülzar eyledik
Tecri mintahtihel’enhar eyledik
Yok iken Harâbi biz var eyledik
Bu kevn ü mekanın hûdasıyız biz
tekamül...
TANRI'nın kutsal ışığı... Emevilerin onun sevgisini yoketmeyi başaramadıkları ama ümmetini yoldan çıkardıkları yüce peygamber...
Emevi zihniyetinin bi türlü hazmedemediği, çok özel bir kişilik...
Sevgi...
1) Marco Polo
2) İbn-i Batuta
3) Evliya Çelebi
4) RTE
80 günde devr-i alem...
Okunu attı mı ölüm, tüm siperler boşuna / O şatafatlar, altınlar, gümüşler boşuna / Gördük bütün insan işlerinin iç yüzünü / Tek güzel şey iyilik, başka düşler boşuna...