ee aklın yolu birdir denilir.. ben de sen gibi düşünmüştüm :P mevzubahis ‘’esas olan ’’ ise, gerisi zaten külliyen teferruattır. çünkü meleklik de , şeytanlık da ayrıntıda gizlidir değil mi :)
sorular... Ağlamak için gözden yaş mı akmalı? Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı? Sevmek için güzele mi bakmalı? Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı? Victor Hugo
Mutluluk, olumsuzluklardan / acılardan tamamen uzak olmak hali değildir.. Zira bu olgular da insan hayatının olmazsa olmazları arasında olup, bunları da şöyle ya da böyle yaşamak zorundayız.. Aslında sürekli mutluluk da bir tür mutsuzluktur.. Mutluluk özü itibariyle, aklımızın ve ruhumuzun olumsuzlukla içersinde olumluyu / güzellikleri görebilmesi alışkanlığıdır. Kendimize bu alışkanlığı kazandırdığımız taktirde, ‘’çoğunlukla mutlu ‘’ bir hayatımızın olması mümkündür..
Daha kaç insan tanımış olmalıydı ki yeterince insan tanımış olmak için.. Kaç kitap okuyunca alim, Kaç diyar gezince gezgin, Kaç hezimetten sonra bezgin olurdu insan..
sabah ayazının bıraktığı çiğ tanesiyiz sanki .. acele etmeli yoksa güneşle buhar olup gideceğiz.. aslında ne cennette, ne cehennemdeyiz ,araf'tayız.. güzel bir yolculuktu bana göre, ama sessiz konuşuyorum artık, sadece anlayabilenlerin dilinden..
ihtişam, gördüğünde değil..
bakışındadır :)
ee aklın yolu birdir denilir.. ben de sen gibi düşünmüştüm :P
mevzubahis ‘’esas olan ’’ ise, gerisi zaten külliyen teferruattır.
çünkü meleklik de , şeytanlık da ayrıntıda gizlidir değil mi :)
ve deniz.. ve yollar..ve dostlar..
dudaklara buruk bir gülümseme takılır anılar estikçe.
en çok da fotoğraflar dokunur insana, zaman geçtikçe..
O her şeyi bilir..
Ben de O'nun her şeyi bildiğini bilirim.
O bana her şeyi bildiğini bildirdi.
Ben her şeyin O’ndan olduğunu bilir oldum
sorular...
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Victor Hugo
Mutluluk, olumsuzluklardan / acılardan tamamen uzak olmak hali değildir..
Zira bu olgular da insan hayatının olmazsa olmazları arasında olup, bunları da şöyle ya da böyle yaşamak zorundayız..
Aslında sürekli mutluluk da bir tür mutsuzluktur..
Mutluluk özü itibariyle, aklımızın ve ruhumuzun olumsuzlukla içersinde olumluyu / güzellikleri görebilmesi alışkanlığıdır.
Kendimize bu alışkanlığı kazandırdığımız taktirde, ‘’çoğunlukla mutlu ‘’ bir hayatımızın olması mümkündür..
ve vakit susma vakti...
galiba insana iyi gelen şeylerden de birisi..
biraz da sessizlik yaşamak arzusu..
Daha kaç insan tanımış olmalıydı ki yeterince insan tanımış olmak için..
Kaç kitap okuyunca alim,
Kaç diyar gezince gezgin,
Kaç hezimetten sonra bezgin olurdu insan..
sabah ayazının bıraktığı çiğ tanesiyiz sanki .. acele etmeli yoksa güneşle buhar olup gideceğiz..
aslında ne cennette, ne cehennemdeyiz ,araf'tayız..
güzel bir yolculuktu bana göre, ama sessiz konuşuyorum artık,
sadece anlayabilenlerin dilinden..
birini özlediğinde üzülmek yerine,
özleyebilecek birine sahip olduğu için, kendisini şanslı hissetmesi gerektiğini fark edebilmeli insan.