Kültür Sanat Edebiyat Şiir

dünyayı en çok sevdiğim zaman
her şeyi en çok unuttuğum zaman sanılır... (T. Uyar)

___ değil midir?

Şiirler yazdım,kitaplar okudum
Elime bir bardak aldım,onu yeniden oydum
Derinlerde kaldım bir zaman
Kim bulmuş ki yerini,kim ne anlamış sanki mutluluktan
Ey yağmur sonraları,boş bahçeler,akşam sefaları
Söyleşin benimle biraz bir kere gelmiş bulundum.

_____ Edip Cansever

İyi değiliz gözlük bak durmadan
kırmaya çalışıyorlar bizi hiç iyi
değiliz iki gözüm, bende can, sende cam
bırakmadılar, daha kırılacak ne varsa bizde,
gözlüğü olmayanlar çok mu acımasız oluyor
ne, çekip alıyorlar seni gözümden, öyle
çok eziliyoruz ki gözlük, sen bensiz kırık,
ben sensiz karanlık, nerde insanlık
bizi bu kadar kırmasalar, di’mi cam
dostum, onlara da birer gözlük alırdık!

___ H. Ergülen

gölge

Biri hepimizle gözgöze gibi hala uykusuz,
biri sis içinde kirpiklerine kadar açık,
bu sessizliği kim bıraktıysa, göremiyorum
konuşkan gözlerinde tek sözcük bile,
gözlerimiz birbirine değmiyor gecenin iki şehrinde

Kimsenin kimseye gözü değmiyorsa, şiir niye?

__H. Ergülen

'evvel giden dosta' selam olsun...

SEN'li bir deniz görüyorsam, senli pencereler kadar güzel
en iyi ussuzlanmalıyım
kimselere soramıyorum
bakışların ellerince uzak
sen bir kez daha yoksun ya, korkmalarını ürkütüyorum işte
oysa tutarı yok denize varmalarım...

__ Cahit Zarifoğlu

ağustosun yarısı sonbahardır, çiçeklerden bilinir
ayrılık mevsimidir, herkes kendi şiirine davranır
ayrılık mevsimidir, oturmamış dizeler öfkelenir

belki ben bir düş gördüm de uyanamadım daha
benim bildiğim ayrılıklar konuşarak olur
ozan savrulur gider de, şiir yerinde hep durur.


__ Atila Çınar

söyleyin bana
ey kitaplar!

var mı
kederin atlasında
tarçın kokulu bir şehir
inmemiş olsun damlarına
gözyaşından
yıldızböcekleri
ve tarçın
kokulu
bir aşk
hiç ölmeyen...

__ B. Aysan

korkunçtur, bana kalırsa adımıza
hazırlanmış bir oyun var, bizim
hepimizi yalnız bıraktıkları bir oyun
ve bilirler, insanlar yalnız kaldıkça
konuştukları dil de değişir,
sonunda hiç anlaşamazlar. öyle ki
bir zaman parçası içinde, bir durumun
değişmez akışında tekdüze
kalırlar, bir sıkıntı avcısı gibi
ve bir gün anlarlar ki, bir güç değildir artık yalnızlık.

___ Edip Cansever