Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Bir gün
Çok bunalırsan
Denizin dibinde
Yosunlara takılmış gibi
Soluksuz
Sakın unutma gökyüzüne bakmayı
Gökyüzü senindir
Gökyüzü herkesindir.

Zülfü Livaneli

Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.

Stefan Zweig /Olağanüstü Bir Gece

Göz hoşuna gideni sever, akıl kendini anlayanı sever ama ruh kendine benzeyenden başkasını sevemez..
Tebrizli Şems

Dalgaların bir su damlasını kaldırıp kıyıya atması, denizdeki ezeli dalgalanma olayını asla engellemez; hatta denizdeki dalgalanma, kıyıya atılan damlaya borçludur varlığını.

Franz KAFKA

İbrahim İbni Edhem'e "Nasılsın" diye sordular, aşağıdaki şiirle cevap verdi:

Yamadık dünyamızı, yırtarak dinimizden.

Sonunda din de gitti, dünya da gitti elimizden...

Kalplerin Keşfi-Gazali

Başka birisi nasıl sevilir bilmiyorum.
Hangi şehre gidilir yalnız başına,
Hangi şarkı dinlenir sen olmayınca.
Kimle çay içilir?
En güzel sözlerin altı kim için çizilir
Kimin kokusu saklanır...
Hangi hayal hediye edilir,
Hangi gözle bakılır o çiçek yaprağı kirpiklerine
Nasıl anlatılır gülüşünün sesi
Adının güzelliğine hangi alfabe de rastlanır
Senin bakışın hangi şiire benzer
Kime dokunur, sarılır, uyur bu kalp
Hangi insan da rastlanır sana...
Gel de anlat...
Senden başkası nasıl sevilir ?
Bilmiyorum ben...

|Ehli irfan'dan Bir nasihat;
"İnsan iyileştirirken iyileşir, yardım ederken yardım görür, elini uzatırsa bir el uzanır, dua edip isterse, bir cevap gelir."

Söylediğinde; kalbe ve akla şifa olanı söyle. Zira;
Söz var rüzgar gibi,
Söz var ilaç gibi,
Söz var su gibi,
Söz var zehir gibi,
Söz var yağmur gibi,
Söz var ekmek gibi,
Söz var tuz gibi,
Söz var bal gibi,
Söz var kuyu gibi,
Söz var düz yol gibi,
Söz var aparır,
Söz var kötülder,
Söz var gündüz gibi,
Söz var karanlık gece gibi,
Söz var güneş gibi,
Söz var ay gibi,
Söz var gül kokusu gibi,
Söz var merhem gibi,
Söz var diken gibi,
Söz var dağ gibi durur arkanda,
Söz var kale gibi korur düşmandan,
Söz var dost eder,
Söz var düşman eder,
Söz var ondurur,
Söz var süründürür,
Söz var baş eder,
Söz var ayak eder,
Söz var öldürür,
Söz var diriltir,
Söz var kafir eder,
Söz var mümin eder.

Var git, nasıl söyleyeceğini sen düşün..!

Yazmak da anlamını yitirdi işte diğer her şey gibi usulca... Dünya mıydı bu denli karanlık olan yoksa zihnim miydi her şeyi böyle zifiriye boyayan umarsızca...

Yalnızım demeye hakkım yok zira beni yalnızlaştıran benim umutsuzca... Anlatsam da anlamazlar diyemem anlatacak kelime yok ki sadrımda...

Bazı boşluklar dolmaz bazı insanların kederi dinmez... Masal budur ve bu masal renkli değil siyah beyaz bir kederdir...

İçimde bir uçurum boşluğu var... Her kim ise bana yaklaşacak olan o uçurumdan düşer uzaklara...

İnsan insanın kurdudur derler. Ben de insan kendinin kurdudur diyorum... Bir insanı ancak kendisi bu denli mahvedebilir en nihayetinde... Geriye kalan her şey hikâye...

İnancına inandığında, başkalarının şüpheleri seni durduramaz. İnancının içerisinde şüphe de olursan, başkalarının düşünceleri seni durdurur. Böylelikle kafası karışık deve kuşu gibi hangi toprağa başını gömeceğini bilemezsin. Oku, anla ve öğren.