Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Bugün, dünya üzerinde, tüm insanların sağlıklı bir şekilde beslenmesine yetecek kadar yiyecek maddesi üretiliyor. Yani aslında, ortada bir besin kıtlığı yok. Ama küçük bir azınlık patlayacak kadar tıkınırken, her yıl milyonlarca ton buğday, mısır, domates, süt, et vb. tarlalarda ya da depolarda çürüyor. Yoksulluk ve sefalete itilmiş milyarlarca insanın elinde bunları almaya yetecek kadar para olmadığı için!

AB, NATO, IMF yanlısı olup kendini SOL zanneden parti.

AB taraftarı SOL(!) parti.

'Türkiye'de Kürt siyasetçileri ABD yanlılığında yarışa girmektedirler. Zaman zaman ABD'nin demokrasi getireceği fikirleriyle, olmadı, yine ABD'nin Türkiye'yi de dizginleyeceği umuduyla renklendirmektedirler yaklaşımlarını…'(TKP genel başkanı, Aydemir Güler)

Emperyalist sömürü mekanizması şu şekilde şematize edilebilir:
I- Ticaret Yoluyla Sömürü
1- Azgelişmiş ülkelerde üretilen mal ve hizmetlerin değerlerinin altında fiyatlarla satın alınması.
A- Hammaddeler
B- Küçük üreticilerin ürünleri
C- İşgücü (yurtdışındaki işçiler ve beyin göçü)
2- Azgelişmiş ülkelere değerlerinin üstünde -tekel fiyatlarıyla- mal ve hizmet satılması;
A- Mal satışı (hammadde, yarı-mamul yatırım malı)
B- Hizmet ve bilgi satışı (ulaştırma, müşavirlik hizmetleri ve teknoloji transferi)
II- Yatırım Yoluyla Sömürü
1- İmalat sanayii yatırımları (montaj, taşaron ve dayanıksız tüketim malları sanayilerinin kurulması) ,
2- Doğal kaynakların sômürülmesi
3- Banka ve sigortacılık
III- Borç Verme (Borçlandırma) Yoluyla Sömürü

Sanki tüm yazarları aynı görüşteymiş gibi zannedilir.Oysa mesela Attila İlhan ile İlhan Selçuk arasında uçurumlar vardır.Selçuk 'orducu, darbeci, laikçidir' Attila İlhan ise 'darbelere karşı, dini eğitimden yana bir Atatürkçüdür'

En Üzücü olan, burada 'Kürt kardeşim' dediğim hiç bir kimsenin PKKyı KINAMAMASI'dır.

Son 1-2 haftadır, eklemek için yazdığım Yeni Terimler, nedense 'Nedir bölümüne' eklenmiyor.

Türkiye nin yaşayan en iyi 'araştırmacı-gazeteci-yazar'larından biri...

2. Dünya Savaşı yıllarında ülke ekonomisinin durumu içler acısına döner. Çeşitli emperyalist ülkelere borçlanılır. Fiyatlar yüzde 450 artmış ve savaş hali uygulamasının faturası halka kesilir. Çeşitli mal ve araçların yokluğu da çekilir. Bu yıllarda Türkiye, İsviçre'den Frank ister ve bu istek kabul edilir. 10 milyon Frank karşılığında pik demir verilmesi konusunda anlaşılır. Ancak pik demirleri kamyonlara yükleyecek araç-gereç olmadığı için İsviçre'ye bu demir verilemez.
Dönemin CHP hükümeti bu girdaptan çıkmak için çözümü aslında daha büyük bir girdap olacak olan IMF'ye üyelikte görür. IMF'nin ilk şartının para değerinin düşürülmesi olduğunu iyi bildiklerinden 1946 yılının Eylül ayında %117 oranında devalüasyon yapılır. Böylece 128 kuruş olan bir dolar 280 kuruşa çıkarılır. Daha IMF'ye üye olmadan IMF koşullarına uyulmaya başlanır.
Emperyalizme bağımlılığa karşı çıkacak muhalefeti etkisiz kılmak için de baskılara başlanır. 7 Eylül 1946'daki devalüasyondan üç gün sonra Yeni Sabah ve Gerçek gazeteleri kapatılır. Kapatma uygulamasına Türkiye Sosyalist Emekçi ve Köylü Partisi ile Türkiye Sosyalist Partisi de dahil edilir. Devalüasyon kararına karşı çıkanlar 'halkı tahrik ettikleri' gerekçesi ile tutuklanmaya başlanır. Bu tarihten sonra IMF'den alınacak her borç karşılığında yeni tavizler verilecek, dayatmalar kabul edilecek ve muhalefeti de susturmak için daha fazla baskı uygulanacaktır.