bu yılda bu mevsimde donarak ölen askerlerimiz...vali tam teçhizatla donanmış olduklarını söylemiş bi de...bu kabul edilemez ya hakikaten insanın aklı almıyor.bu ülkede kimse sorumluluk almayacak mı?
bi insanın yaşayabileceği en dramatik şey ; artık çabalamaktan vageçtiğin bi şeyin ayağının dibine düşmesidir.sanki hayat sizinle alay ediyor gibi hissedersin.
Yürüyen heykellerle aynı müzedeyim ben Konuşan mumyalara kimden söz edeyim ben Fikren işkencedeyim, ruhen cezadayım ben . . . . Kalmışım ara yerde, tozdayım, dumandayım Kirli bir mekândayım, iğrenç bir zamandayım.
yılmaz özdilden hiç hoşlanmasam da aşağıdaki son yazısında söylediklerine tamamen katılıyorum.bilime yeterli önemi vermeyen ülkelerin gelecekte dünya arenasında hiçbir ehemmiyeti kalmayacak.gelişmiş ülkeler için bir pazar olmaktan öteye gitmeyeceğiz.umarım şimdiden bunu fehmedebilen ve önlem alabilen yöneticiler vardır.ülkesini en çok seven en çok çalışandır diye bi laf var.aslında onun güncel hali ülkesini en çok seven onun için bilim üretebilendir.
Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta! Baba katiliyle baban bir safta! Bir de, geri adam, boynunda yafta... Halimi düşünüp yanma Mehmed'im! Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!
“Mektup mu gelirmiş masal olmuş yardan?
İn göğsüme, dön göğsüme ey kalbim,
Ne bekler unutulmuşlar, unutmuşlardan?”
bu yılda bu mevsimde donarak ölen askerlerimiz...vali tam teçhizatla donanmış olduklarını söylemiş bi de...bu kabul edilemez ya hakikaten insanın aklı almıyor.bu ülkede kimse sorumluluk almayacak mı?
Cehalet her zaman kendisine hayran olmaya hazırdır.' (Sacha Guitry)
şinasi bey amca.sizi türkçemizi doğru kullanmaya davet ediyorum.lütfen...
iktifa etmek:yetinmek
bi insanın yaşayabileceği en dramatik şey ; artık çabalamaktan vageçtiğin bi şeyin ayağının dibine düşmesidir.sanki hayat sizinle alay ediyor gibi hissedersin.
Yürüyen heykellerle aynı müzedeyim ben
Konuşan mumyalara kimden söz edeyim ben
Fikren işkencedeyim, ruhen cezadayım ben
.
.
.
.
Kalmışım ara yerde, tozdayım, dumandayım
Kirli bir mekândayım, iğrenç bir zamandayım.
abdurrahim karakoç
yılmaz özdilden hiç hoşlanmasam da aşağıdaki son yazısında söylediklerine tamamen katılıyorum.bilime yeterli önemi vermeyen ülkelerin gelecekte dünya arenasında hiçbir ehemmiyeti kalmayacak.gelişmiş ülkeler için bir pazar olmaktan öteye gitmeyeceğiz.umarım şimdiden bunu fehmedebilen ve önlem alabilen yöneticiler vardır.ülkesini en çok seven en çok çalışandır diye bi laf var.aslında onun güncel hali ülkesini en çok seven onun için bilim üretebilendir.
Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!
necip fazıl
''öfke başka birinin hatası için kendimize verdiğimiz cezadır '' muhteşem bi tesbit.bunu idrak ettiğimden beri daha az öfkeleniyorum.