Iyi olmaya çalışmak ,iyi olabilmek, eleştirirken diğer duygularımızı kullanmamayi başarabilmek,mutlu bir şekilde gülebilmek ve kendimize inanabilmek değilde inanmak,kendimizi zorlastirmamak,kendimiz gibi çevreyi görmemek,düşünelim ama duyguları bir kenara birakip yapalim,duygular heryerde kullanabileceğimiz basit şeyler degil
İçimizde şeytan yok... İçimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var. Sabahattin Ali okurken her cümleyi özümsemeye ihtiyaç var ??????
Bu arada; hiç başımızdan eksik olmayan gökyüzüne, günün karanlık saatlerine, ara sıra kopsa da fırtınalara, bir gün boğulacağımız denizlere, eski günlere, neler olacağını bilmesek de geleceğe, kötülüklerle dolu olsa bile tarihe, tarihin akışını düze çıkarmaya çalışan tüm güzel yüzlü çocuklara, Donkişotlar 'a, ateş hırsızlarına, Ernesto "Çe" Guevara'ya, yollara-yolculuklara, sevgililere, sevişmelere, sadece düşleyebildiğimiz olamamazlıklara, üşürken ısınmalara, her şeyden sıcak annelere, babalara ve tadını bütün bunlardan alan şarkılara kendi sıcaklığımızı gönderiyoruz. Kötü şeyler gördük. Savaşlar, katliamlar, ölen-öldürülen çocuklar gördük. Kendi dilini, kendi kültürünü, kendisini kaybeden insanlar, topluluklar gördük. Yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük. Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük. Biz de öldük. Ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik. Teşekkürler dünya."
Herkesin açık yüreklikle içini dökebileceği bir kimsesi olmalıdır, zira kim olursa olsun, insan yalnız başına bir şey ifade etmez; yalnız insan, yalnızdır.
BİTERKEN HER ŞEY, vedanın verdiği acı AYNI'ydı. Sararıp dökülmüştü yer yüzüne, SON YAPRAĞIYDI GÜZÜN. Beni de alıp götüren UÇAĞ'ın penceresinden seyrederken yeryüzünü SENİN ŞARKIN kulaklarımda çınlıyor ve İÇİMDEN ŞEHİRLER GEÇİYOR'du. Giderken bu gri şehirden YALNIZLIĞIM SANA EMANET olsun. İYİ UYKULAR sana YANINDA olamasam da. DİPTEYİM BEN, hayatta en SONDAYIM, şu sıralar inceden DEPRESYONDAYIM...
az insan az eşya
Benim gibi birisini bulamazsınız. Onun için tavsiye ederim , benden mahrum olmayın.
Sokrates'in Savunması, Platon
Geçmişle yaşamak, en ağır ruh hastalığıdır. Eğer yenemezsen,asla yeni bir gelecek yazamazsın.
Iyi olmaya çalışmak ,iyi olabilmek, eleştirirken diğer duygularımızı kullanmamayi başarabilmek,mutlu bir şekilde gülebilmek ve kendimize inanabilmek değilde inanmak,kendimizi zorlastirmamak,kendimiz gibi çevreyi görmemek,düşünelim ama duyguları bir kenara birakip yapalim,duygular heryerde kullanabileceğimiz basit şeyler degil
Anlamlar degisir, hayaller eskir, hevesler kacar. Unutursun unutturursun unutulursun ve direnmek degildir gereken bazen. O kaosun icinde akip gidersin razi gelebilmektir ruhuna huzur veren.
YAMANLARBEYi
İçimizde şeytan yok... İçimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var. Sabahattin Ali okurken her cümleyi özümsemeye ihtiyaç var ??????
fincher olmaya az kalmışken...
Bu arada; hiç başımızdan eksik olmayan gökyüzüne, günün karanlık saatlerine, ara sıra kopsa da fırtınalara, bir gün boğulacağımız denizlere, eski günlere, neler olacağını bilmesek de geleceğe, kötülüklerle dolu olsa bile tarihe, tarihin akışını düze çıkarmaya çalışan tüm güzel yüzlü çocuklara, Donkişotlar 'a, ateş hırsızlarına, Ernesto "Çe" Guevara'ya, yollara-yolculuklara, sevgililere, sevişmelere, sadece düşleyebildiğimiz olamamazlıklara, üşürken ısınmalara, her şeyden sıcak annelere, babalara ve tadını bütün bunlardan alan şarkılara kendi sıcaklığımızı gönderiyoruz. Kötü şeyler gördük. Savaşlar, katliamlar, ölen-öldürülen çocuklar gördük. Kendi dilini, kendi kültürünü, kendisini kaybeden insanlar, topluluklar gördük. Yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük. Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük. Biz de öldük. Ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik. Teşekkürler dünya."
Beyni yakalım hafiften...
Herkesin açık yüreklikle içini dökebileceği bir kimsesi olmalıdır, zira kim olursa olsun, insan yalnız başına bir şey ifade etmez; yalnız insan, yalnızdır.
Çanlar Kimin İçin Çalıyor?, Ernest Hemingway
Olanı biteni sineye çekin ve kabullenin.kibarca,insanca hakaret etmeden bundan sonraki yaşamınızı düşünün.Troller için hayat zorlaşacak :(((
...
bence benim yaptığımı yap .. aç Nirvana yı .. geç mutfağa ve yüksek müzikle krep yap ..
.. çok eğlenceliydi :))
Çapsız olan insanlardan uzak durun.!!!
..... baktım uğraşıyorsun/uz, yardımcı olayım dedim.
hatrı sayılır filmlerden...
Ya olduğundan vazgeçeceksin ya da olduğun seni vazgeçirecek
Kubrick'lerin Stanley...
Biraz sert bir gün geçirelim!
Lise yıllığından...
BİTERKEN HER ŞEY, vedanın verdiği acı AYNI'ydı. Sararıp dökülmüştü yer yüzüne, SON YAPRAĞIYDI GÜZÜN.
Beni de alıp götüren UÇAĞ'ın penceresinden seyrederken yeryüzünü SENİN ŞARKIN kulaklarımda çınlıyor ve İÇİMDEN ŞEHİRLER GEÇİYOR'du. Giderken bu gri şehirden YALNIZLIĞIM SANA EMANET olsun. İYİ UYKULAR sana YANINDA olamasam da. DİPTEYİM BEN, hayatta en SONDAYIM, şu sıralar inceden DEPRESYONDAYIM...