çocukluk yıllarım sizce ne demek, çocukluk yıllarım size neyi çağrıştırıyor?
çocukluk yıllarım terimi Ayhan Karadağ tarafından tarihinde eklendi
çocukluk yıllarım terimi Ayhan Karadağ tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Mahallenin boş arsasını kendi malımız gibi kullanan veledlerdik..
Kızlar gibi estetik ip atlamayı bir türlü beceremezdik ama futbolumuza kimse laf edemezdi..
Her gün bol skorlu maçların heyecanını yaşardık.
Yenilmezdik ama terli terli çok su içmişiz be..
Lakin öksürmemiz bile bir başka güzeldi…
TV'lerin siyah-beyaz olduğu bir dönem olsa da, içimizin çok renkli olduğu bir dönemdi, o zamanlar..
Uşaqkə n yaramız öpmə klə sağalır, böyükkə n yaramız 'öpmə klə ' başlayır...
eskidendi... çoook eskiden!
...hayatımın erkeğine duyduğum aşkla geçti. erken ayrılmak varmış, ondanmış bu yoğunluk.
çocukluk yıllarım = çapkın bakışlı, yakışıklı babam.
görüşürüz babacığım ;)
karanlıktan kim korkmazdı ki :)
ama saklanmak ve aramalarını seyretmek karanlık korkusunu unuttururdu :)
ah kenardan ufacık parmaklarımı da görmeselerdi :)))
hala duruyor olabilirdim saklandığım yerde...
şimdi ise karanlıkları seviyorum...sabah ışık girmesin diye saç bantlarını sutre yapıyorum gözlerime :)
çocukluğumda koridorun ışığı hep yanarken gece boyu,şimdi hiç bir ışık yanmasa diyorum..hatta sokak lambaları bile...
değişim..ömür boyu...
en güzel yıllarımdı,
çabuk geçti.
'ÇOCUKTUK ÇOKTUK AMA ÇOK MUTLUYDUK...................'
bazen hayallere dalar çocukluğumu özlerim
tükendim viran oldum demansızdır dizlerim
şimdi bir köşede sessizcs ölümü beklerim
beni perişan ve darmadağın etti yıllar
H.İ.Döne
http://www.antoloji.com/halil_ibrahim_done
Çocukluğum,
Oyuncak diye
At kestaneleriyle
Oynadığım
El ele tutuşup
Tramvayların peşinden
Koştuğumuz
Çocukluğum
Binemediğim otomobiller
Okulun duvarlarına tırmanıp
Koşmaca oynadığımız
Çocukluğum
Anımsadığım mutluluklar
Sararmış fotoğraflarda
Sevinçleri, kavgaları
Unuttuğumuz
Çocukluğum
Güçlenmek uğruna
Balıkyağı içtiğim
Sokaklarda düşe kalka
Ağladığımız
Çocukluğum
Anneler, babalar…
Kardeşler doğdukça
Şaşırdığımız
Çocukluğum
Geride kalanları
Sislerin gölgesinde
Göremediğimiz
Çocukluğumuz
Binlerce yıl yaşadığımız
Küçücükken ellerimiz
Büyüdüğümüz
Sözlerimiz varken
susturulduğumuz
Baktıkça aynalara
Tanıyamadığımız
çocukluğumuz
çocukluğuma gittim geçen hafta.sokaklar daralmıştı sanki.' evler büyüdü abla 'dedi kardeşim.'biz de büyüdük ' diye ekledim,sonra gözüm biz çocukken hep evinin önünde oturan bi bacağı topal teyzeye ilişti.hala evinin önündeydi,aynı pozisyonda oturuyordu.o büyümemişti! ! ! ! !
güzeldi, nasıl yapmışım ben onları dedirtecek kadar da uçuk :))
sekiz kişilik kocaman bi ailem vardı...
şimdi beş kişiyiz...
üç ayrı şehirde.
hiç kuşkusuz insanoğlunun en temiz, en eldeğmemiş ve en yalın hali.
Her çocuk gibi, aynı saçmalıkları hissedip, aynı şeyleri yapmak isteyip, aynı şekilde üzülüp ve aynı şekilde üzüldük...
hepimizin en çok çocukluğu birbirine benzer. Zengin fakir farketmez.
ailede 5 çocuk varken neden söz dönüp dolaşıp benim çocukluğuma geliyor ve herkesin anlattığı çocuk neden birbirinden farklı anlamış değilim..aman allahıımm yoksa ben bölünmüş bi kişilik miyimmmm? ?
Mutluydum hemde çoooookkkk... Dert yok tasa yok... Hala mutluyum ama o günler daha saf daha güzeldi sanki..
Bazen özlüyorum o yılları :)