bir söz bırak! terimi Bekir Şahin tarafından 13.09.2021 tarihinde eklendi
Şiire tutkunSöze vurgun biriyimBelki de kelimelerin esiriyim…
Çocukluğumun susamlıRamazan pideleri gibiydinAteş başlarında Kuyruklarda yettiğimKaranlık göklerde yükselen bir sesHer akşam seni iftar ettiğimSensiz artık yiyemiyorBeklemeyi bırak kuyruktaYürüyemiyorum ‘Kırığı bacak’ bir kedi gibiGörüyorsun ya, onu bile söyleyemiyorum
Hani demişler ya Bir şeyin ömrü ona ulaşana kadarNe sen bana ulaş sevgili ne de ben sana
Gözlerimin altında birer torbaHer torbada simsiyah bir denizCesetler vuruyor kıyılarımaHerbiri birbirinden sahipsiz BŞ
Sevgili bir köprü yap ta aramıza, çoluk çocuk rahat rahat geçsin…
Kelimeler de şaşkınHiç bir anlam ifade etmiyorsenben bensen İki yakası bir araya gelmiyor bu aşkın
Sen… İki kelimeyi bir araya getiremiyorumBen…
Hayat ta senin elinde ölüm deHayatta da yardım et ölümde de
İçini acıtsa da Bazı acı gerçekleri şeker şerbet gibi yudumla...
Acı bir tebessümün ötesine geçmiyor gülüşlerim...
kalp kırıklarını ne yapıyorsunuz? sonuçta kirikta olsa kalbiniz.oylece atıyor musunuz?
Seven, sevdiğine incelir...
Ey korkum, umudum...Belki sarhoş değilim ammaTam anlamıyla bir meczubum...
Ey dolunayım, kurtuluşum,Yüzüm yerde...Affımın daAşkımın daFermanı sende...
Beni benimsersen benimsinBenimsen beni benimsersin
Çiğsin kuzum senGit kendine başka oyuncak bulHarp etmiş adamım ben...
Kendime benzetiyorum herşeyiVarlığımdan bile haberdar olmaVar git yoluna sevgili...
Bütün bütün yok saymıyorum varlığımıNe dolunaydan haberim var ne de kara deliklerdenVe bilmiyorum nereye kayacağımıGökteki yapayalnız bir yıldızım ben... BŞ
" En büyük kabadayılık, beyefendiliktir. " Alıntı.
Dağlarına Vadilerine Biliyor musun sevgili? Kaç metre küp aşk düştü Her milimetre kareneArtık tek bir boyutta sevemiyorum seni…
Sen O isen, ben nerdeyim? Ben bu isem sen nerdesin?
Sazlıkların ardında sarardı yine bir günDeniz yuttu güneşiSenin gittiğin gün
YokluğundaAntin kuntin şiirler yazıyorum Arabanın arkasına bağlanan tenekeler gibiLangur lungur bayır aşağı Tepe taklak yuvarlanıyorum
Geçen bir arkadaşımBabasının ölümünü anlattıKarşısında hüngür hüngür ağladımArkadaşım da şaşırdıOysa benTüm gitmelere ağlardım…
Bir yanım Anadolu, bir yanım hüzün dolu...
Kars’ın en sert kışındaYağlı bir kaz etiyleBulgur pilavı yiyebilirdik seninleOysaO kaz ayakları şimdi gözlerimde…
Bütün kadınlar melektir aslında. sadece kanatları kırıldığında süpürgelerine binerler. hepsi bu... - Paulo Coelho
Beni bulur musun, gözlerinde kaybolduğum…
“S/özlenelim” gibi ‘bir söz bırak!’ dudaklarıma…
Ben bahardım, kış oldum…Eskiden sana benziyordum…
Şiire tutkun
Söze vurgun biriyim
Belki de kelimelerin esiriyim…
Çocukluğumun susamlı
Ramazan pideleri gibiydin
Ateş başlarında
Kuyruklarda yettiğim
Karanlık göklerde yükselen bir ses
Her akşam seni iftar ettiğim
Sensiz artık yiyemiyor
Beklemeyi bırak kuyrukta
Yürüyemiyorum
‘Kırığı bacak’ bir kedi gibi
Görüyorsun ya, onu bile söyleyemiyorum
Hani demişler ya
Bir şeyin ömrü ona ulaşana kadar
Ne sen bana ulaş sevgili ne de ben sana
Gözlerimin altında birer torba
Her torbada simsiyah bir deniz
Cesetler vuruyor kıyılarıma
Herbiri birbirinden sahipsiz
BŞ
Sevgili bir köprü yap ta aramıza, çoluk çocuk rahat rahat geçsin…
Kelimeler de şaşkın
Hiç bir anlam ifade etmiyor
senben
bensen
İki yakası bir araya gelmiyor bu aşkın
Sen…
İki kelimeyi bir araya getiremiyorum
Ben…
Hayat ta senin elinde ölüm de
Hayatta da yardım et ölümde de
İçini acıtsa da
Bazı acı gerçekleri şeker şerbet gibi yudumla...
Acı bir tebessümün ötesine geçmiyor gülüşlerim...
kalp kırıklarını ne yapıyorsunuz? sonuçta kirikta olsa kalbiniz.oylece atıyor musunuz?
Seven, sevdiğine incelir...
Ey korkum, umudum...
Belki sarhoş değilim amma
Tam anlamıyla bir meczubum...
Ey dolunayım, kurtuluşum,
Yüzüm yerde...
Affımın da
Aşkımın da
Fermanı sende...
Beni benimsersen benimsin
Benimsen beni benimsersin
Çiğsin kuzum sen
Git kendine başka oyuncak bul
Harp etmiş adamım ben...
Kendime benzetiyorum herşeyi
Varlığımdan bile haberdar olma
Var git yoluna sevgili...
Bütün bütün yok saymıyorum varlığımı
Ne dolunaydan haberim var ne de kara deliklerden
Ve bilmiyorum nereye kayacağımı
Gökteki yapayalnız bir yıldızım ben...
BŞ
" En büyük kabadayılık, beyefendiliktir. " Alıntı.
Dağlarına
Vadilerine
Biliyor musun sevgili?
Kaç metre küp aşk düştü
Her milimetre karene
Artık tek bir boyutta sevemiyorum seni…
Sen O isen, ben nerdeyim? Ben bu isem sen nerdesin?
Sazlıkların ardında sarardı yine bir gün
Deniz yuttu güneşi
Senin gittiğin gün
Yokluğunda
Antin kuntin şiirler yazıyorum
Arabanın arkasına bağlanan tenekeler gibi
Langur lungur bayır aşağı
Tepe taklak yuvarlanıyorum
Geçen bir arkadaşım
Babasının ölümünü anlattı
Karşısında hüngür hüngür ağladım
Arkadaşım da şaşırdı
Oysa ben
Tüm gitmelere ağlardım…
Bir yanım Anadolu, bir yanım hüzün dolu...
Kars’ın en sert kışında
Yağlı bir kaz etiyle
Bulgur pilavı yiyebilirdik seninle
Oysa
O kaz ayakları şimdi gözlerimde…
Bütün kadınlar melektir aslında. sadece kanatları kırıldığında süpürgelerine binerler. hepsi bu... - Paulo Coelho
Beni bulur musun, gözlerinde kaybolduğum…
“S/özlenelim” gibi ‘bir söz bırak!’ dudaklarıma…
Ben bahardım, kış oldum…
Eskiden sana benziyordum…