Akşam oluyor‚ güneş batmak üzere... Aşk uzun bir geceye benzer.Sabah ayıklar içindir. Biz ki sarhoşuz. Gel! ...uzun gecelere bürünelim... .......................... osman yüksel serdengeçti
benim düşünceme göre aşk ruhların çeşitli yaratıklar arasında bölünmüş parçalarının birleştirimesidir.bu birleşme onların en yüksek temel öğelerinde meydana gelir.beraberlik ve ayrılığın varlıkların bileşimi ve ayrışımıyla ilgili olduğunu biliyoruz..her şekil kesinlikle kendisine uygun olan şekli çağırır..onu arar..bulur..herşey misli mislinedir..aramızda karşıtların birbirlerini ittiğini benzerlerin birbirlerini çektiğini..hemcinslerin birbirleryle uyum sağladığını bilmeyen yoktur..niçin aynı durumlar ruhlar için de söz konusu olmasın..Allah Ademin eşinde bulacağı ısınmanın nedenini Havvanın kendisinde bir parça bulmasında kılmıştır..
Ey sen’i ben bilip ben’i sen’de
sen’i ben’de erittiğim! Ayıl da
ayıl da
kaç meş’um hergelenin çelmesine takıldığımızı gör.
Aşk da bir çukurmuş aslında
ehil olmayana,
cehennem gibi
Bana ılık rüzgarları gönderin
Tel örgüler ardına
Sevgilinin gözlerinde
Benim olsun
Yağmur damlaları mavisi
Yeşile mahkum edin bozkırı
Boy atsın sevda
Bana bir türkü söyleyin
Yarınlarıma uzansın
Tel örgüler ebem olsun
Doğursun hasretimi
Ağlamasın çocuklar
Çocuklar ağlamasın
Sözüm var
Beyrut sokaklarında öldürün beni
Her sabah saat beşte öldürün beni
Sözüm var
Beyrut sokaklarında yaşatın beni
basbasa
ayna gibi karsilikli cogalip giden
kimi zaman habersizce elimden tutan
gölge gibi adım adım pesimden kosan
inandigim alistigim paylastigim sen vardin
sevindigim aldandigim avundugum sen vardin
yalanimi soylemeden gozumden bilen
dusecegim tuzaklari onceden goren
yalnizligin ortasinda yanimda duran
oysa, simdi
kalbindeki atesi
söndür öldür
unut gitsin diyorsun
o kadar kolay olsa
unuturdum biliyorsun
BEN SENİ SEVDİM Mİ?
Ben seni sevdim mi? Sevdim‚ kime ne
Tuttum‚ ta içime oturttum seni
Aldim‚ oksadim saçlarini‚ öptüm
Içtim yudum yudum güzelligini
Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çildirirdim sen ne kadar uzaksan‚
Aşk degil‚ hiç doymayan bir seydi bu
Ben seni sevdim mi? Sevdim dogrusu
Sevdikçe tamamlandim‚ bütünlendim
Biri vardi aglayan; gecelerce
Biri vardi sana tutkun; o bendim
Ben seni sevdim mi? Sevdim‚ en büyük
En solmayan güller açti içimde
Ömrümü degerli kilan bir seydin
Sen benim bozbulanik gençligimde
Ben seni sevdim mi? Sevdim‚ öyle ya
Bir çizgiye vardim seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim‚ Ya sen beni?
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
Akşam oluyor‚ güneş batmak üzere...
Aşk uzun bir geceye benzer.Sabah ayıklar içindir.
Biz ki sarhoşuz.
Gel! ...uzun gecelere bürünelim...
..........................
osman yüksel serdengeçti
.........
artık beni kim tutsun
...........
benim düşünceme göre aşk ruhların çeşitli yaratıklar arasında bölünmüş parçalarının birleştirimesidir.bu birleşme onların en yüksek temel öğelerinde meydana gelir.beraberlik ve ayrılığın varlıkların bileşimi ve ayrışımıyla ilgili olduğunu biliyoruz..her şekil kesinlikle kendisine uygun olan şekli çağırır..onu arar..bulur..herşey misli mislinedir..aramızda karşıtların birbirlerini ittiğini benzerlerin birbirlerini çektiğini..hemcinslerin birbirleryle uyum sağladığını bilmeyen yoktur..niçin aynı durumlar ruhlar için de söz konusu olmasın..Allah Ademin eşinde bulacağı ısınmanın nedenini Havvanın kendisinde bir parça bulmasında kılmıştır..
hüznünü rabbine şikayet etti de rabbinden hiç şikayet etmedi...diye anlatır anlatıcı Hz. Yusuf'u........
O'NA
Benim efendim!
Ben sana bendim!
Bir üfledin de
Yıkıldı bend'im.
Ben ki, denizdim,
Dağbaşı bendim.
Şimdi sen oldun,
Âleme pendim.
Benim efendim!
Benim efendim,
Feza levendim!
Ölmemek neymiş;
Senden öğrendim.
Kayboldum sende,
Sende tükendim!
Sordum aynaya:
Hani ya kendim?
Benim efendim!
Benim efendim!
Emri yüklendim!
Dağlandım kalbden
Ve mühürlendim.
Askerin oldum,
Başta tülbendim;
Okum sadakta,
Elde kemendim.
Benim efendim.
NECİP FAZIL KISAKÜREK
angara olarak başka neyimiz varki....