kimsin? sizce ne demek, kimsin? size neyi çağrıştırıyor?
kimsin? terimi Gamze Temel tarafından tarihinde eklendi
kimsin? terimi Gamze Temel tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Kırışık ellerde sarılan tütünüm ..
Tu Kiyi.. ¿
“1934 yılında soyadı kanunu çıktı.Her türk kendine bir soyadı alacaktı. Herkes kendi soyadını kendisi seçtiği için insanların bütün gizli aşağılık duyguları ortaya çıktı. Dünyanın en cimrileri "eliaçık", dünyanın en korkakları "yürekli", dünyanın en tembelleri "çalışkan" gibi soyadları aldılar.Bir mektup yazabilecek zamanda ancak imzasını atabilen bir öğretmenimiz kendisine "çevikel" soyadını almıştı.Irkçılığın yayıldığı günler olduğundan, özellikle türklüğü karışık olanlar ırkçılığı anlatan soyadlarını kapışıyorlardı.Her türlü yağmada hep sona kaldığım için “güzel soyadı” yağmasında da sona kaldım.Bana, ortada böbürleneceğim bir soyadı kalmadığından, kendime "nesin" soyadını aldım. Herkes "nesin" diye çağırdıkça ne olduğumu düşünüp kendime geleyim istedim...”
Aziz Nesin...
İMKANSIZım...
Sen kimsin?
Güneşli havada, gölgesini yitirmiş çınar ağacıyım...
Sen kimsin?
Ben bilinenin bilinmeyen tarafıyım. !
Kırk yıllık hatrını, kırk saniyede kaybetmiş bir fincan kahveyim...
Sen kimsin?
Sahi ben kimim?
Geceye ve AYa hasret güneşim...
Sen kimsin?
Fırtınalardan sonra ayakta kalmış, sisler arasından ışığını yansıtan bir deniz feneriyim...
Sen kimsin?
Ben miyim ben, sen misin sen, ben mi sen?
Ben miyim, sen sensin elbet, sen de ben.
Ey hatemli yâr, seninle bir hoşum,
Sen mi bensin, ben mi sen, geç şüpheden.
Bir canım, gel gör ki var yüz bin tenim,
Neyleyip, netsem ki ağzım sır benim.
Bunca insan var, "benim" hep "ben" diyen,
Yok ki bir er, söylesin tek "ben senim."
Aynı ruhtan yücelen bir nice unsur gibiyiz,
İki can-içre biriz, sonsuza yansır gibiyiz.
Bir güzel anlamı elbet olacak sevgimizin;
Bil ki sen bende ve ben sende birer sır gibiyiz
Mevlana
Sırra kadem basmış, adresi tutanaklara geçilmemiş firariyim...
Sen kimsin?
Hayra yorul/a/mayan rüyayım...
Sen kimsin?
Dünden sonra, yarından önceyim...
Sen kimsin?
Pusulasını yitirmiş bir teknenin yanaştığı balıkçı barınağıyım...
Sen kimsin?
"Hüzün kovan kuşu" derler bana...
Sen kimsin?
Sabrın sonunu görememiş bekleyişim...
Sen kimsin?
Yıkılış
Günahım, vebalimdin
Kızımdın kimi zaman
Kız kardeşim
Yada sevgilimdin
Hiç bir şeyim değildin
Belki de her şeyimdin
Çirkinimdin,
Güzelimdin
Sevgide iki gözüm
Dostlukta iki gözüm
Dostlukta sağ elimdin
Dilim dilimdin
Öpüşürken
Yüreğime serilmiş
Nakışlı bir kilimdin
Deli olurdum
Bir gün görmesem
Hasretimdin,
Hayalimdin
Bir başkaydı
Kavuşmalarımız
O zamanlar çılgındım
Delindim
Şimdi bakıyorum da
Geldiğimiz yere
Soruyorum
Sahi sen kimdin?
Ümit Yaşar Oğuzcan
arzularının ızdırabına dem vurup başka bir mevcudiyete tahammül edemeyen bekleyişim ,
sen kimsin ?
tahammül edilemez zamanlarda karşına çıkan ,
'tahammül'üm..
herkes elinde kayıp ilanıyla dolaşıp
kendini arıyor.
kimisi yıllar olmuş kaybolalı..
umut yok
Ruhu kabuğuna sığmayan bir beşerim.
“ hiçbir zaman
sıkılmamak için duyulan sıkıntıydım .. "
Benliğini arayan insan.....
arınmış bir nefesin huzuruyla
kendini yeniden keşfetmenin sarhoşuyum . .
Kim olmadığımı
ben ,
' eserikli ' olanmışım . .
' sen kimsin . . ?
ben ;
olmuş olan her şeyim
ve olan
ve olacak olan
ve benim örtümü kaldıramadı hiçbir fani . .
' sen kimsin _ ?
kirlenmiş suskularda sesinin rengini arayan
biçareyim ,
' sen kimsin _ ?
Zamanın ve mekanın ve insanın durmadan değiştirdiği bir mektubum yerine asla ulaşmayacak olan