..."Kaptan!" diye seslendi yaşlı fenerci. Bağırtısı, dalgalar ile rüzgarın hiç de huzur vermeyen uğultusuna karıştı ve menziline varamadan kayboldu. Kendine geldi, durumun farkına vardı. Heyecan ve hiddetinden eser kalmadı bir anda. Cebinden tablasını çıkardı. Yoğun nemden gözü gibi esirgeyip itinayla kuru tuttuğu sigarasını dudaklarına kontrollü bir refleks ile götürdü. Yaktı, derin bir duman çekti ciğerlerine. Gözleri, denizin ortasında, kendi rotasında seyreden gemiyi bir müddet takip etti. Sanki kendi dahi duymaktan imtina edercesine mırıldandı; "Işığımı görebiliyorsan hâlâ bir umut vardır..."
..."Kaptan!" diye seslendi yaşlı fenerci. Bağırtısı, dalgalar ile rüzgarın hiç de huzur vermeyen uğultusuna karıştı ve menziline varamadan kayboldu. Kendine geldi, durumun farkına vardı. Heyecan ve hiddetinden eser kalmadı bir anda. Cebinden tablasını çıkardı. Yoğun nemden gözü gibi esirgeyip itinayla kuru tuttuğu sigarasını dudaklarına kontrollü bir refleks ile götürdü. Yaktı, derin bir duman çekti ciğerlerine. Gözleri, denizin ortasında, kendi rotasında seyreden gemiyi bir müddet takip etti. Sanki kendi dahi duymaktan imtina edercesine mırıldandı; "Işığımı görebiliyorsan hâlâ bir umut vardır..."
Buyur etti beni bu liman, ezeli bir dalganın nağmesiyle -hiçbir şey eksilmedi- ben, hâlâ o eski mavilere tutkun, -dudaklarımda aynı tuz- kelimelerim hâlâ aynı denize meftun...
Pencerem denize karşıdır Oturur düşünürüm bazı günler Seni beni mahzun eden bu haller geçer Gün gelir herkes gibi ben de ölürüm Bu aşk yürekten yüreğe yeniler Bir gün ağızdan ağıza dolaşır Adına yaktığım türküler...
metin kemal kahraman'a ait bi şarkı... ve süper bir şarkı...
çılgın zamanlarda yaşamak bize düştü; ölümün acımasızlığı her zamankinden beter.. gidenler, gelenler, düşenler.. ah zamanın sonsuzluğunu anlamayanlar, düştük yola, güzel şeyler bulmak umudu ile, ışıkları ile büyük şehirler yol oldu bize, iz sürdük yalnızlığa....
nerde kendini bilmez çocuklar, bir sabah öylece çekip gittiler, çınladı alkışlar kor sokaklarda, yankısı kime kaldı? ..
deniz koydum adını, kederi bende kaldı, uzak köyler kurdum birbirine, denizine aldandım.
acının surlarında ateşler yaktım, vuruldu şehirler, soluksuz kaldı, kendine çekildi bütün zamanlar, gölgeler orda kaldı.
deniz koydum adını, kederi bende kaldı, uzak köyler kurdum birbirine, denizine aldandım.
çılgın zamanlarda yaşamak bize düştü; ölümün acımasızlığı her zamankinden beter.. gidenler, gelenler, düşenler.. ah zamanın sonsuzluğunu anlamayanlar, düştük yola, güzel şeyler bulmak umudu ile, ışıkları ile büyük şehirler yol oldu bize, iz sürdük yalnızlığa..
ya da ben ,
seni sevmeyi
fazla kaçırıyorum . .
..."Kaptan!" diye seslendi yaşlı fenerci. Bağırtısı, dalgalar ile rüzgarın hiç de huzur vermeyen uğultusuna karıştı ve menziline varamadan kayboldu. Kendine geldi, durumun farkına vardı. Heyecan ve hiddetinden eser kalmadı bir anda. Cebinden tablasını çıkardı. Yoğun nemden gözü gibi esirgeyip itinayla kuru tuttuğu sigarasını dudaklarına kontrollü bir refleks ile götürdü. Yaktı, derin bir duman çekti ciğerlerine. Gözleri, denizin ortasında, kendi rotasında seyreden gemiyi bir müddet takip etti. Sanki kendi dahi duymaktan imtina edercesine mırıldandı; "Işığımı görebiliyorsan hâlâ bir umut vardır..."
..."Kaptan!" diye seslendi yaşlı fenerci. Bağırtısı, dalgalar ile rüzgarın hiç de huzur vermeyen uğultusuna karıştı ve menziline varamadan kayboldu. Kendine geldi, durumun farkına vardı. Heyecan ve hiddetinden eser kalmadı bir anda. Cebinden tablasını çıkardı. Yoğun nemden gözü gibi esirgeyip itinayla kuru tuttuğu sigarasını dudaklarına kontrollü bir refleks ile götürdü. Yaktı, derin bir duman çekti ciğerlerine. Gözleri, denizin ortasında, kendi rotasında seyreden gemiyi bir müddet takip etti. Sanki kendi dahi duymaktan imtina edercesine mırıldandı; "Işığımı görebiliyorsan hâlâ bir umut vardır..."
bakışlarının bana değdiği yeri
seviyorum . .
iliş bana . .
sesini ,
soluğunu ,
zihnini bulaştır
uyku mahmurluğundayken
dünya . .
ben;
kilometrelerce uzağım
denize...
sen;
birkaç adım
çölde de adı aynı
kıyıdaki hasretin
ıslanmıyorsa mavilerde ayağım
her dalgan
bir ninni edasıyla
okşuyor ruhumu . .
o
mütehavvil gözlerine ,
her zaman
y e n i l e c e ğ i m m m . . .
Ben de dünyanın en güzel şiirini
Seni sevmek yapacağım
Yok mu artıran
seni sevmeyi ,
dünyanın en güzel
ş i i r i
yapacağım . . .
Buyur etti beni bu liman,
ezeli bir dalganın nağmesiyle
-hiçbir şey eksilmedi-
ben,
hâlâ o eski
mavilere tutkun,
-dudaklarımda aynı tuz-
kelimelerim hâlâ
aynı denize meftun...
DENİZ koydum adını..
fakat biz evde ona kısaca Tusunami diyoruz..
bir çocuk adının hakkını bu kadar verir..
can parem..DENİZ..
gerçekten çok güzel ve özel bir şsrkı benim için denizimizi asla unutmayız.....
Pencerem denize karşıdır
Oturur düşünürüm bazı günler
Seni beni mahzun eden bu haller geçer
Gün gelir herkes gibi ben de ölürüm
Bu aşk yürekten yüreğe yeniler
Bir gün ağızdan ağıza dolaşır
Adına yaktığım türküler...
________ Necati Cumalı
Acının surlarında ateşler.METİN VE KEMAL KAHRAMAN
metin kemal kahraman'a ait bi şarkı...
ve süper bir şarkı...
çılgın zamanlarda yaşamak bize düştü; ölümün acımasızlığı her zamankinden beter..
gidenler, gelenler, düşenler..
ah zamanın sonsuzluğunu anlamayanlar,
düştük yola, güzel şeyler bulmak umudu ile,
ışıkları ile büyük şehirler yol oldu bize,
iz sürdük yalnızlığa....
Grup Yorum'un dinLemeyi sevdiğim parçaLarından biri..
gewrcekten inanılmaz bır parcaa..denizimizi bıze hatırlatan bızı denızındekı umuda goturen sarkı...
nerde kendini bilmez çocuklar,
bir sabah öylece çekip gittiler,
çınladı alkışlar kor sokaklarda,
yankısı kime kaldı? ..
deniz koydum adını,
kederi bende kaldı,
uzak köyler kurdum birbirine,
denizine aldandım.
acının surlarında ateşler yaktım,
vuruldu şehirler, soluksuz kaldı,
kendine çekildi bütün zamanlar,
gölgeler orda kaldı.
deniz koydum adını,
kederi bende kaldı,
uzak köyler kurdum birbirine,
denizine aldandım.
çılgın zamanlarda yaşamak bize düştü; ölümün acımasızlığı her zamankinden beter..
gidenler, gelenler, düşenler..
ah zamanın sonsuzluğunu anlamayanlar,
düştük yola, güzel şeyler bulmak umudu ile,
ışıkları ile büyük şehirler yol oldu bize,
iz sürdük yalnızlığa..
Metin-Kemal KAHRAMAN şarkısı.
Deniz Gezmiş'le ilgili harika şarkı. Beste, Metin Kahraman; söz, Kemal Kahraman, Gürkan Sarıgül.
Şarkıya ağıt denemez. Biraz hüzün, daha çok umut...