Yücel Özkü Şiirleri - Şair Yücel Özkü

GÖK İNLER
Bir taht kurdun şu yüreğime
Demir attın her günüme
Ben göç etmeden son sözüme
Gök inler yerime

GONCA
Her şey anlatılmaz ki
Dizede kâfiyelenir yârin o gül endamı
Aşk tutkulu yüreklerde bulur anlamı

Her şey anlatılmaz ki;

GÖNÜLDEN
Rastlantıların en güzeli
Tarifi yoktur su misali
Cilvesi pınardan alımlı
Akar gönlünden gönüle

GÖNÜL GONCASI
Gamzelendi gönül
Açıldı goncası

Kimi kırmızı
Kimi beyaz

GÖNÜL MEHTABI
Göz gördü endamını
Gönül sevdi yüzünü
Bunda var mı günahım
Nedir bu işveler

GÖNÜL MÜ KOYDUN
Gözlerinde derin bir hüzün seziyorum
Sözlerinden de acı
Kalbime dokunmaz bir yıldız
Sevda gibisin sevgilim

GÖRMEMEK
En sevdiğiniz birini yitirdiniz mi bu hayatta
Bir daha görüşmemek üzere
Bir türkünün içinde
Ya da rüyaların en derin yerinde

GÖZDEN IRAK
Nazlı yardan haber salınmaz
Yolları içten bitmez hüzün
Allı turnalar görünmez
Yel olsa yardan esmez

GÖZLEMEK
Yolu gözlemek, sadece birini görmek değildir...
İçindeki boşluğa bir nefes arayışıdır.
Görmediğinde o sessizlik büyür
Kelimeler kifayetsiz kalır
Yürekteki tortusu da artar.

GÖZLER
Sen olmayınca çöker sisler
Tüm sözlerim seni yâd er
Ruhum ardından dâima izler
Sevenin yalnız kalır