Yücel Özkü Şiirleri - Şair Yücel Özkü

DÖKÜLEN SÖZLER
Yârim
Aklım firarda
Gözlerimde ilelebet hüzün
Dökülür dilimde acı acı

DÖNMEM
Bir bakarsın bir daha dönmem
Anlatsam çok uzun olur
Dönmeyeceğim o kadar
Bilirim sevmezsin uzun öyküleri

DÖRT MEVSİM BOYUNCA
Dört mevsim boyunca hep bekledim
Bekle deyince
Bir umut doğdu
Yağmurlu bir sonbaharda

DÜNYALIK
Yüzünde aşk kokuyor
Bu kalbimdeki güzel hissin
Düşünürüm öyle seni her an
Umut oldu aşkın yarınlara

DÜNYA SUSKUN
Minik kahramanların dilinde dua
Göğüslerinde iman dolu zırh
Korkmadan yürüyor zalime karşı
Meydan okuyor gözyaşları

DUR DİNLE
Gün gelir
Hepimiz toprak olacağız elbette
Bir iz misali kaybolup gideceğiz
Ha bugün

DÜŞEN YAPRAKLAR
Bakmayın kuru bir yaprak gibi düştüğüme,
Köküm derindir
Düşen her yaprak kadar saldım
Seni yüreğimin derinliklerine

DÜŞLER
Yılların yorduğu bir gönül var bende
Sözcükler tükendi
Suskunluk, yalnızlık sardı beni
Gözlerim ufukta seni arar

DÜŞLERİM
Aylardan yine haziran
Yitirdim bütün sızılarımı
Seni öylesine düşledim ki
Gölgenden bile sakındım

DÜŞLERİM ÖKSÜZ
Gecelere sığdıramam yalnızlığımı
Dolan gözlerimin hüznü tarifsiz
Karanlığa gömülen haykırışlarım
Gözlerimde kaybolan ışıklarım