© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
herşeye rağmen İNSAN......
çoğu zaman yaşayana ve hatırlamak zorunda kalana acı veren yaşanmışlıklar.Yıkılan hayaller.....
Sonsuzluğa açılan pencere, düşünce deryasının başlangıç noktası...Bazen hüzün bazende mutluluğun aynası....Kendinle hesaplaşma zamanı...Gerçekleri gördüğün zaman.....
üstüne gidilmedikçe bitmeyen çekince.Çoğu zaman sebebsiz şeyler...Üzerine gidildiğinde yenilemeyecek korku olduğunu hiçç sanmıyorum...
yaradılmış tüm canlıların emrine verildiği, doğumundan ölümüne kadar üzerinde olağan üstü emek verilmiş canlılar.bir tek hücresinin oluşumu bile insanlığı yüzyıllar boyunca çözülemez problemler içine sürüklemiş yüce yaratıcıının yarattığı akıl zeka duygu düşünce denklemleri içerinde yarattığı en güzel varlık....
Bir papatya...
Milyonlarcasının içinde seni çeker..
Gidersin yanına..
Orda kalakalırsın..
O hiç ölmesin diye her şeyi yaparsın..
Tüm gücünle onunla olmak istersin..
Oradan seni koparacak hiç
bir güç olmadığına inanırsın..
Ve orda onunla ölene kadar birlikte kalırsın...
İşte bu da SEVGİ...
Sevgi: Milyonlarcasının içinde seni çeker..
Gidersin yanına..
Orda kalakalırsın..
O hiç ölmesin diye her şeyi yaparsın..
Tüm gücünle onunla olmak istersin..
Oradan seni koparacak hiç
bir güç olmadığına inanırsın..
Ve orda onunla ölene kadar birlikte kalırsın...
İşte bu da SEVGİ...
Bir papatya tarlası düşünün...
Ve o tarlanın
kenarındaki yolda yürüyorsundur..
Yine milyonlarcası arasında
bir tanesi seni çeker..
Yaklaşırsın, yanına gidersin o papatyanın..
Gözlerin başkasını görmez olur o an.
Onun için herşeyi yapmak istersin...
Dokunmak istersin.. Dokunamazsın,
orda, onunla ölmek istersin.
Ama birden hafif bir rüzgar eser ve
bir başka güzel çiçek kokusu gelir burnuna..
Dayanamazsın onun kokusuna..
Unutturur herşeyi bir anda
ve o kokunun geldiği yöne gidersin..
O papatya orda kalmıştır,
yüreğinin bir kenarında..
Paylaşılmamıştır bi çok şey..
Unutulmaz belki
ama geri de dönülmez ona..
İşte bu AŞK...
Aşk
Açıncabaharın.dişi gülleri
Bir başka eser rüzgar
Bahçelerde;
Dinle;
Çılgınca öten bülbülleri
Sorma;
Niçin düştüğünü, bu derde....