Kültür Sanat Edebiyat Şiir

benimde var.....ne şanslıyım....ONUNLA AYNI SAYFADAYIM.....bu şeref bile yeter bana...heleki onun kalbinde olduğumu bilmek.....ne gam ne keder hepsi geçer...can dostum olsun yeter :)))

Bir garip hüzün çöker insana
El ayak çekilince

Tek başına kalırsın dünyada
Ttraf sessizleşince

İnan bu ev alışamadı
Hiçbir zaman sensizliğe

Şimdi sensizlik oturuyor
Kalkıp gittiğin yerde

Yalnızlığa elbet alışır bedenim
Yalnızlıkla belki de başa çıkabilirim

Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
Sensizlik benim canımı acıtan

Bir derin korku düşer ruhuma
Duvarlar seslenince

Karanlık oyun oynar aklıma
Gölgeler dans edince

İnan bana alışamadım
Hiçbir zaman sensizliğe

Şimdi sensizlik dolaşıyor
Çıkıp gittiğin bu evde

Uzaklık mı?
O bizim için değil dost.
Biz 'yürek devleti'yiz ötelere uzanan...
Açarız avucumuzu,
Dostlarla o dem yürek yüreğe konuşuruz...
Gözyaşımız vardır bizi ayakta tutan;
Bir de gönül selâmımız...
Dost için geceleri tatlı uykumuzu böleriz,
Dost için secdeye kapanır dua ederiz.
Dostun muhabbetiyle gelir Hak selâmı,
Bize en güzel hediye dost kelâmı.

Dostunuzu sık sık ziyaret ediniz, çünkü üzerinde yürünmeyen yollar diken ve çalılarla kaplıdır.

”Dervişlikle, âşıklık bir arada olursa sultanlıktır. Aşkın kederi, keder değil, çok değerli bir hazinedir. Fakat bu hazine gizlidir. Ben gönül evini kendi elimle yıktım, harab ettim. Çünkü definenin harap yerde saklı olduğunun bildim. “hz.pir”

EY RUZGAR
yüreğimden kopardığım
BİR TUTAM SEVGİMİ, SANA VERİYORUM
götür sevdiğime ver
ßİRDE ONA,
ONU NE KADAR ÇOK SEVDİĞİMİ ANLAT
onsus bir hayatımın,
BIR ANLAMI OLMADIĞINI,
YAŞAYAMADIĞIMI SÖYLE...
hadi şimdi git...
YALNIZ CAMDAN BAK...EĞERKİ O,
BİR BAŞKASI İLE MUTLU İSE;
HİÇ SES ETMEDEN GERİ DÖN
ONUN MUTLULUĞUNU SAKIN BOZMA! ! !