Kültür Sanat Edebiyat Şiir

'şu çılgın türkler! ' demenin tam zamanı heralde

the souls of heaven, are stars at night,... they will guide us on our way, untill we meet again, another day...

yiten şey yıkılmıştır. yok olduğuna inanabilseydik, çok daha mutlu olabilirdik belki. hem bu yıkılan şeyi düzeltmek, yoktan varetmek kadar zor gelir bize.

"hep ayrılık, isteğe varınca istek ölür.
bir anda ölselerde insanlar tek tek ölür! "

gerçek bir sır perdesini araladığında, arkada biraz daha uzakta yeni bir perdeyle karşılaşırsın. bir dahakinde daha uzak bir yerde. böylece, öyle bir an gelir ki bir sonraki perdeyi görmek bile mümkün olmaz. o zaman kendine dön! çünki

"sonsuz derinlikte bir kuyuya bakarsa insan, o kuyu da onun içine bakar."
nietzsche

kuru bir dalı kristalize edip ona bağlanmaktır aşk. ama yaşadıklarım bana kristalizasyon yeteneğimi kaybettirdi.

Aşk sana bir gelecek vaad eder ama şimdiyle o gelecek arasındaki köprüyü senin kurman istenir. köprü tamamlanmadan gün biter, karanlık serseri bir fırtına içinde kendini kaybedersin. köprün yerle bir.Zamanla fırtınanın bir parçası olduğuna alıştırısın kendini.

bilmem kim der ki; "övüldüğün sürece, unutma, başkalarının yolundasın. kendi yolunda değil! "

aslında kaf dağı yoktu. sonradan mecnunun gittiği yer "kaf dağı" oldu.

kaf dağı diye bir yer yoktur. unutun bunu. siz herkezin ulaşmak istediği, önceden birilerinin vardığı ya da varmaya çabaladığı bir yere varmak istiyorsunuz. üzgünüm, orası gerçekten kaf dağı değildir. aldanıyorsunuz. büyük hazineyi bulup zengin olmaya çalışmaktan ne farkı var bunun.

gerçek kaf dağı siz kendi ereklerinize ulaştığınız yerde oluşur. o sizin kaf dağınızdır ve başkalarına "kendi" olmaları yolunda yeni bir engeldir.

bütün kaf dağları sizin olsun.ben yeraltında mutluyum. burası benim kafdağım...

aynı anda aynı duyguları, iki çocuğu katleden aynı ordunun askerleri de hisseder. aynı anda aynı hissetmek, dostluğu tarif etmez bence.
gerçek dostluk iki ayrı dünya arasınsa kurulur. bu dünyadan farklı, sadece o kişilere ait olan iki ayrı dünya. böylece dostluk, du dünyadaki kaypak mekanın ve alaycı zamanın esiri olmaz. bu dünyadaki ayrılıklar, bozgunlar dostluğu etkilemez.
aynı dünyalarda kurulan ilişkilerin, belli bir yol katedilebilse de, sonrası durağan ve sığdır.

..tamam sezai, yağmurlardan sonra büyürmüş başak, meyvalar da sabırla olgunlaşırmış. anladık, bir gün baksa gözlerime, görür ölüler niçin yaşarmış. bu fikirlerin mükemmel bak, böylesi başka bi yerde yok.

ahh be sezai, peki o bakana kadar bu gözler kapanırsa? !

Çekilen bunca acının ve belanın ardından, ancak bir yorgunluk hali olabilir ölüm.

Bazıları cehennemi inkar ediyor, benim öbürtaraftaki kesin mutluluğum için. Ama daha önce, cehennemi isteyip istemediğimi kimse sormuyor!