Sevilmek, kişiye hitabeden şahısı ilgilendiren seveni tarafından ilgilendiren çok güzel ama hakikatençok güzel bir durumdur......Bundan daha güzel bir izahat varsa söylenecek başka bir sözüm yok. Seven vede sevilenlere saygım sonsuz.
beni sevdiğiniz için teşekkür ederim... :) Ne güzel ki ben böyle dostlarımın olduğunu biliyorum ve onlarda bilindiklerini biliyorlar... Herkese kısmet olabilmesi dileğiyle, bi Can Dündar yazısı ile sizlerleyim :))
Sevgiler...
KAYBETMEDEN BIR KEZ DAHA DUSUNUN
Terentius, 'Onunla her seyi paylasmak zevkinden mahrum kalinca, hiçbir zevki tatmamaya karar verdim' demis, yitirdigi bir dostunun ardindan.
Nasil bir insandan bahseder Terentius? Karsisinda zavalli gibi görünmekten korkmadigimiz, bizi degistirmeye degil zenginlestirmeye çalisan, yargilayan degil, kendimizi sorgulamamiza yardimci olan biri midir yitirilen?
Sabahin 3'ünde çaldigimiz kapisini açtiginda, tek kelime etmeden kollarina atilip aglayabilecegimiz bir insan midir Terentius'un acisini bu sekilde dillendiren?
Nedenlerini merak etse de, göz yaslarimizin dinmesini bekleyecek kadar anlayisli, titrek sesimiz ve telasli cümlelerimizi sükunetle dinleyecek kadar sabirli, acimizin bir kismini kendine yük edinecek kadar cömert ve yürekli insanlar midir dost diye seçtiklerimiz?
Sadece sohbeti degil, sessizligi de sıkıcı olmayan; yalnizligimizi unutmak için varligi, eksikligini hissetmemiz için yoklugu kafi gelen insanlara mi dostum deriz?
Basimiza gelen güzel bir seyin coskusu yüregimize sigmadiginda, saate aldirmayip telefona sarildigimiz ve karsimizdaki uykulu sese 'Kulaklarina inanamayacaksin! ' diye bagirdigimizda, 'Sabahi bekleyemez miydin? ' demeyen biri midir gerçek bir dost?
Güzel bir film izledigimizde, keske O da olsaydi dedigimiz,okudugumuz bir kitaptan bahsedebildigimiz ve en mahrem sirlarimizi anlattiktan sonra rahatça uykuya dalabildigimiz bir sirdas midir yoksa?
Konusurken gözlerimizi kaçirmadigimiz, kendimizi saklamadigimiz ve yüzümüze en aci gerçekleri haykirirken bile darilmadigimiz yalnizligimiz midir dost dedigimiz insanlar?
Ne bileyim, ayni fikirde olmasak da uzlasabildigimiz, köprüleri atmadan da tartisabildigimiz, her savastan birlikte ve biraz daha güçlenmis baglarla çiktigimiz insanlar midir dost payesi verdiklerimiz?
Tanidigimizi sanirken, daha kesfedilmeyi bekleyen nice el degmemis duygular ve düsünceler tasidigini gördügümüz; sürekli bizi sasirtan kendimiz midir onlarda sevdigimiz?
Aristo hakli midir; 'Dostluk bir ruhun iki ayri bedende yasamasidir' derken ve Terentius, baska bir bedende topraga verdigi ruhunun yasini mi tutmaktadir?
Paylastigi her seye ölüm de mi dahildir?
Acaba, neyi kaybedeceğini, dostu ölmeden önce fark etmiş midir? Ya biz; her şeyi paylaşmanın, iddialı ve gerçek dışı geldiği günümüzde, sahip miyiz gerçek bir dosta?
Ya da adimizin önüne dost sıfatı koyan insanlar var midir hayatımızda? Yoksa kendimizi sevmeyi başaramadığımızdan, şaşırıyor muyuz bizi sevdiğini söyleyen birinin varlığına, inanamıyor muyuz yanımızda kalmasına ve uzaklaştırıyor muyuz içten içe bizi sevmesini istediğimiz insani kendimizden?
Ve bir gün, bir el daha kayıp gittiğinde avuçlarımızdan, kendi mezarımızın başında ağlayacağımızı biliyor muyuz? Is isten geçmeden önce teşekkür edebiliyor muyuz sevdiğimize, hiç değilse bizi sevdiği için.
Sevilmek, herseyden önce insanin kendisini degerli ve guclu hissetmesini sagliyor. Insanlarin birbirlerini sevmeye ve sevilmeye muhtac varliklar oldukalrini, birbirlerine gösterecekleri ilgi ve saygiyla ifade ederler, etmeliler. Insan olmanin özelligi,cok narin vede yeryuzundeki en hassas yapida bir varlik olmasindan kaynaklaniyor. insana deger vermek, ilgilenmek ve kendisini özel hissetmesini saglamak,kisiye buyuk moral ve hayat iksiri verir....
Sevmek başka bir duygu sevilmek başka sevmek acı verici sevilmek mutluluk vericidir hayat kısa herkes sevsin sevilsin
Güzel olsa gerek...
'Sevilmek mutluluk değildir.Her insan kendi kendini sever; ama mutluluk bir başkasını sevmektir'
Herman Hesse
Hatasız kul olmaz
Hatamla sev beniii..
Sevilmek, kişiye hitabeden şahısı ilgilendiren seveni tarafından ilgilendiren çok güzel ama hakikatençok güzel bir durumdur......Bundan daha güzel bir izahat varsa söylenecek başka bir sözüm yok. Seven vede sevilenlere saygım sonsuz.
Hayatta ki en büyük mutluluk olduğun gibi sevilmek,daha doğrusu sana rağmen sevilmektir.
insan olduğumu hatırlatır, sevilmek, bedelsizdir.
hayatım boyunca tatmadığım bi dyqu =((((((((((((((
gördüm, seni sevdim güzleim gonce-i tersin
sevmek mi güzel yoksa sevilmek mi ne dersin
şeklindeki soruya ben dahil pekçok kişinin gözünü kırpmadan vereceği cevap...
sevmekten daha güzel olan şey...
seven insan sevilir.
beni sevdiğiniz için teşekkür ederim... :)
Ne güzel ki ben böyle dostlarımın olduğunu biliyorum ve onlarda bilindiklerini biliyorlar... Herkese kısmet olabilmesi dileğiyle, bi Can Dündar yazısı ile sizlerleyim :))
Sevgiler...
KAYBETMEDEN BIR KEZ DAHA DUSUNUN
Terentius, 'Onunla her seyi paylasmak zevkinden mahrum kalinca, hiçbir
zevki
tatmamaya karar verdim'
demis, yitirdigi bir dostunun ardindan.
Nasil bir insandan bahseder Terentius? Karsisinda zavalli gibi görünmekten
korkmadigimiz, bizi degistirmeye degil
zenginlestirmeye çalisan, yargilayan degil, kendimizi sorgulamamiza yardimci
olan biri midir yitirilen?
Sabahin 3'ünde çaldigimiz kapisini açtiginda, tek kelime etmeden kollarina
atilip aglayabilecegimiz bir insan midir Terentius'un acisini bu sekilde
dillendiren?
Nedenlerini merak etse de, göz yaslarimizin dinmesini bekleyecek kadar
anlayisli, titrek sesimiz ve telasli cümlelerimizi sükunetle dinleyecek
kadar sabirli, acimizin bir kismini kendine yük edinecek kadar cömert ve
yürekli insanlar midir dost diye seçtiklerimiz?
Sadece sohbeti degil, sessizligi de sıkıcı olmayan; yalnizligimizi unutmak
için varligi, eksikligini hissetmemiz için yoklugu kafi gelen insanlara mi
dostum deriz?
Basimiza gelen güzel bir seyin coskusu yüregimize sigmadiginda, saate
aldirmayip telefona sarildigimiz ve karsimizdaki uykulu sese 'Kulaklarina
inanamayacaksin! ' diye bagirdigimizda, 'Sabahi bekleyemez miydin? ' demeyen
biri midir gerçek bir dost?
Güzel bir film izledigimizde, keske O da olsaydi dedigimiz,okudugumuz bir
kitaptan bahsedebildigimiz ve en mahrem sirlarimizi anlattiktan sonra
rahatça uykuya dalabildigimiz bir sirdas midir yoksa?
Konusurken gözlerimizi kaçirmadigimiz, kendimizi saklamadigimiz ve yüzümüze
en aci gerçekleri haykirirken bile darilmadigimiz yalnizligimiz midir dost
dedigimiz insanlar?
Ne bileyim, ayni fikirde olmasak da uzlasabildigimiz, köprüleri atmadan da
tartisabildigimiz, her savastan birlikte ve biraz daha güçlenmis baglarla
çiktigimiz insanlar midir dost payesi verdiklerimiz?
Tanidigimizi sanirken, daha kesfedilmeyi bekleyen nice el degmemis duygular
ve düsünceler tasidigini gördügümüz; sürekli bizi sasirtan kendimiz midir
onlarda sevdigimiz?
Aristo hakli midir; 'Dostluk bir ruhun iki ayri bedende yasamasidir' derken
ve Terentius, baska bir bedende topraga verdigi
ruhunun yasini mi tutmaktadir?
Paylastigi her seye ölüm de mi dahildir?
Acaba, neyi kaybedeceğini, dostu ölmeden önce fark etmiş midir? Ya biz;
her şeyi paylaşmanın, iddialı ve gerçek dışı geldiği
günümüzde, sahip miyiz gerçek bir dosta?
Ya da adimizin önüne dost sıfatı koyan insanlar var midir hayatımızda?
Yoksa kendimizi sevmeyi başaramadığımızdan, şaşırıyor muyuz bizi sevdiğini
söyleyen birinin varlığına, inanamıyor muyuz yanımızda kalmasına ve
uzaklaştırıyor muyuz içten içe bizi sevmesini istediğimiz insani
kendimizden?
Ve bir gün, bir el daha kayıp gittiğinde avuçlarımızdan, kendi mezarımızın
başında ağlayacağımızı biliyor muyuz? Is isten geçmeden önce teşekkür
edebiliyor muyuz sevdiğimize, hiç değilse bizi sevdiği için.
CAN DUNDAR
sevilmek kadar güzel bişey varmı yaww..seni seven birinin olduğunu bilmek hele birde sende onu seviyorsan işte bu destandırr...
karşılığını veremiyorsan, eziklik.
ama hele ki karşılığı varsa.....dile gelmez bişi.
bu sözü söyleyen lider odur ki tarihe damgasını vurmuştur.
nu muhtesem bir duygudur buuu........
Savasan Özgurlesir,
Özgurlesen Guzellesir,
Guzellesen Sevilir....
sevmek acı çekmektir, Ssevmemek ölmek
sevmek zevktir
ama
yalnız sevilmenin hiç bir zevki yoktur
Balzac
Seni se-vi-yo-rum! !
sevildiğin anlarda zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorsun, sevilmediğin zamansa akreple yelkovanı yiyesin geliyor
Güsel bi duygu.Hissetirenler sağolsun.
Sevilmek, herseyden önce insanin kendisini degerli ve guclu hissetmesini sagliyor.
Insanlarin birbirlerini sevmeye ve sevilmeye muhtac varliklar oldukalrini, birbirlerine gösterecekleri ilgi ve saygiyla ifade ederler, etmeliler.
Insan olmanin özelligi,cok narin vede yeryuzundeki en hassas yapida bir varlik olmasindan kaynaklaniyor.
insana deger vermek, ilgilenmek ve kendisini özel hissetmesini saglamak,kisiye buyuk moral ve hayat iksiri verir....
cennetten tanrının insanlara verdigi hediye...
sevdiğin kadar sevilirsin!
sanırım bi yerlerde yanlış yaptım? . :)
hissettiğin anda adımlarını geri atmana neden olabilen duygu...