© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Birlikte olduğumuzda sohbet etmeye doyamadığımız, vaktin nasıl geçtiğini anlayamadığımız, görüşmemiz sonlandığında bir sonraki görüşme vaktinin gelmesini sabırsızlıkla beklediğimiz, derdimize ve sevinçlerimize ortak olan, yanımızda olmadığı zamanlarda mutlaka kalbimizde olan, darıldığımızda üzüntüden hayatımızın çekilmez olduğu, çeşitli nedenlerle gürüşülmüyor olsa da çok özlenen insan.
İnsana kendini yalnız hissettirmeyen...Sahiplenen...Koruyan...Gözeten...Yürekten seven...)))
Gecenin ilerleyen saatinde...İçini ısıtan bir güneş gibi, sıkıntının üstüne doğan...Senin yüreğindeki ateşi alıp, onu hak edene iade eden...)))
Sağol dostum...Km. sorun değilmiş...)))
Bunu başaranlar çok ender...
dost bi vefa.. felek bi zebun...
GERÇEK DOST GERÇEK ZENGİNLİK
Gerçek Zenginlik.
Bizi yüzümüze karşı eleştiren,
Ama herkesin içinde savunan,
Başarılarımıza sevinen,
Başarısızlıklarımıza üzülen,
Bizi sıkkın görünce
Diğer dostlara haber salıp,
Bizimle ilgilenmelerini isteyen,
Birileriyle tanışmamız gerekiyorsa
O buluşmayı sessizce düzenleyen,
Bizi dikkatle izleyen ama sahiplenmeyen,
Bir başka kıtada yaşasa ve
Günde 14 saat çalışsa da ihtiyacımız olduğu anda
Yardımımıza koşan...
Gerçek dost işte budur.
Ve hayatta en büyük zenginlik böyle dostlara sahip olmaktır.
M. Pinto (Portekiz)
BİR DOST GÖZ
Yalnızlığa dayanırım da,bir başınalığa asla.
Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka, baka.
Bir dost göz arayışıyla.
Saat tıkırtısıyla...
Korkmam,geçinip gideriz biz mutlulukla,
Ama;
'Günün aydın,akşamın iyi olsun' diyen biri olmalı.
Bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.
Yoksa,
Zor değil,hiç zor değil,demli çayı bardakta karıştırıp,
bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama;
'Çaya kaç şeker alırsın? '
Elif Şebnem AKAL
BÖYLE BİR DOSTUNUZ OLDU MU HİÇ?
Böyle bir dostunuz oldu mu hiç?
Daima düşünceli idi.
Susması, konuşmasından uzun sürerdi; lüzumsuz yere konuşmaz, konuştuğunda ne fazla ne de eksik söz kullanırdı.
Dünya işleri için kızmazdı.
Kendi şahsı için asla öfkelenmez ve öç almazdı.
Gülmesi, gülümsemekti. Gülümserken de, ağzındaki dişleri dolu taneleri gibi görünür ama birbirinden ayrılmazdı.
Mahzundu.
Onu birden bire görenler manevî vakar ve heybetinden sarsılırlar, kendisini yakından tanıyınca da ona derin bir sevgi ile bağlanırlardı. Onun meziyetlerini anlatmak isteyen: 'Ben ne ondan önce, ne de sonra onun bir benzerini gördüm' demekten kendini alamazdı.
Kimse ile çekişmez, bağırıp çağırmazdı.
Affediciliği tabiî idi. İntikam almazdı, düşmanlarını sadece affetmekle kalmaz, onlara şeref ve değer de verirdi.
Kendisini, üç şeyden alıkoymuştu: Kimseyle çekişmezdi; çok konuşmazdı; faydasız, boş şeylerle uğraşmazdı.
Umanı, umutsuzluğa düşürmezdi; hoşlanmadığı bir şey hakkında susardı.
Hiç kimseyi ne yüzüne karşı, ne de arkasından kınamaz, ayıplamazdı; kimsenin kusurunu araştırmazdı. Kimseye, hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi.
Konuşurken meclisinde bulunanlar başlarına bir kuş konmuş gibi sessiz ve hürmetkâr dururlardı. O sözünü tamamlayınca diğerleri fikirlerini söylerler fakat onun yanında asla tartışıp çekişmezlerdi; birisi konuşurken öbürleri susarlardı.
Bir toplulukta bulunduğu zaman bir şeye gülerlerse o da güler, bir şeye hayret ederlerse o da onlara uyarak hayret ederdi.
Yanına gelen yabancıların söz ve sorularındaki katılık, kabalık ve kırıcılığa-dostları da kendisi gibi davransınlar diye- katlanırdı.
Gerçeğe aykırı övmeyi kabul etmezdi.
Her zaman ağır başlıydı.
Konuşurken çevresindekileri adeta kuşatırdı. Kelimeleri parıldayan inci dizileri gibi tatlı ve berraktı.
Yürürken beraberindekilerin gerisinde yürürdü; ayaklarını yerden canlıca kaldırır, iki yanına salınmaz, adımlarını geniş atar, yüksek bir yerden iner gibi öne doğru eğilir, vakar ve sükûnetle rahatça yürürdü.
Bakacağı kişiye ve istikamete vücuduyla yönelirdi. Etrafına gelişi güzel bakınmazdı.
Yeryüzüne bakışı, semaya bakışından çoktu ve yeryüzüne bakışı da göz ucuyla idi.
Kapısına yardım için gelen kimseyi geri çevirmezdi.
Bir gün kendisinden yaşça küçük bir dostunun omuzlarından tutarak şöyle demişti: 'Sen dünyada garip kimse yahut bir yolcu gibi yaşa.'
Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir hâletle dururdu; yüzünde daima ışıldayan bir parlaklık vardı.
Adet üzre sarf edilen hiçbir kötü sözü ağzına almadı. Sıkıntılı hallerinde kabalaşmaz, bağırmazdı.
Fakirlerle birlikte yerdi, öyle ki onlardan ayırdedilmezdi.
Biriyle karşılaştığında beklemeksizin önce o selam verirdi; el sıkıştığında karşısındaki elini bırakmadıkça o da bırakmazdı.
Önüne ne konulursa yerdi. Sade kıyafetler giyer, gösterişten hoşlanmazdı.
Konuşurken yüzünü başka tarafa çevirmez, bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir yere oturmazdı.
Sabahları evinden çıkarken şöyle
söylerdi: 'İlâhî, doğru yoldan sapmaktan ve saptırılmaktan, kaymaktan ve kaydırılmaktan, haksızlık etmekten ve haksızlığa mâruz kalmaktan, saygısızlık etmekten ve saygısızlığa uğramaktan sana sığınırım.'
Sıradan değildi; sıradan insanlar gibi yaşadı.
O, zaten dostunuz!
Yazar?
dostlugun var oldugunu kabul edenler hep böle böle yapmalı dost demiş acaba beklentilerini gercekleştiren birileri var mı? ? ya da onlar dostluk diye birsey var ben cünkü bunlaır yapıyorum yasıyorum diyen? iyi dost oldugunu iddia eden kaç kişi var acaba? herkes hayalindeki dostu anlatıyor. ya da dost herseyi anlatcakmış.komik herkese hersey anlatılmaz ama olgun aklı basında biriyle cogu sey konuşulur dost olmasıına geerk yok.sırrımı veriom sana bak sen benim en yakın arkadasımsın dostumsun bu mudur olay? ? sonuç olarak dostluga inanmayan o ezici cogunluktan biriym artık yasadık gördük...azınlıklıkta kalan dostluga inananalr ya daha uyanamadılar ya da cok sanslılar dostluk diye birseyi buldularsa.ama ergec insan büyüo,canı acıtılıo ve kendi için yasamayı ögrenio üzülerek de olsa.....
dost herzaman yanıda olan kardeş yarısıymış senş anlayan sorgulamayanmış tüm cıkarsızlıgınla sevmekmiş.kavga etmekten korkmamakmış...evet böle zannedioduk ama deilmiş. dostluklarda taraflardan biri fos çıkıo sürmüyor ve dostluk için kasmamak gerektigini orta seker arkaadslıkların en saglıklısı oldugunu ögrenmiş bulunmaktayım.dertsiz tasasız oh ne güzel...
'Birgün birisiyle dost olduğunuzda, yarın onun bir düşman olabileceğini unutmayın.'
DOSTLUK Günah olmayacak kadar masum, köle olmayacak kadar özgür, umulmayacak kadar yakın, unutulmayacak kadar derin, tek başına yaşanmayacak kadar zordur.
Herşeydir.. Paran biter ama dostun var ise herşeye dayanırsın.
bulmasi zor olan bisey
İyi ki varsınız diyorummmm.......))))
Sizi çokkkkkkk seviyorum....)))
Bir ömürde 3 tane varsa yeter...
Acı söyler..
Gereklidir....
Dar günde bellidir....
Zor bulunur...
Bir elin parmakları kadar...
Anlamını bile bilmeyenler, dostuz, arkadaşız diye ortalıkta cirit atıyorlar...
Sonra da,en ufak bir sorunda birden bire kayboluyorlar...
Dost dost diye nicelerine sarıldım benim sadık yarim karatopraktır...diyen ' Aşık Veysel '...
Dost istersen ' Allah ' yeter diyen, erenler....
Bazen o kadar öte olabiliyor ki, saatlerce yolu göze alarak yanına gidebiliyor insan...Birde ayrılık olmasa...:(
Eninde sonunda arkandan vuran...Ve en cok acıtan..
Canımın parçası, der daim yanımda olan, kardeşten bile öte.
Şu an, en çok ihtiyacım olannnnnn......
eglenirken dostlar olmali, huzunluyken yalnizlik..
atlantisin ortasındaki kayıp safir! ! ! !
Evinizde bir proğram var..yaş günü....balo....parti.... vs.vs.anlamamda....
mesele dostu anlatmak...........
işte bu gecenize arkadaşınız bir koli hediye ile gelir.iki saat sonra çıkar gider....
Dost ise herkesten önce gelir.sizinle beraber çalışır,didinir, yorulur..herkesten sonra gider.........
dost her zaman seninle oz derdini bolushen kishidir
Fatma SANCAK :)
mutlaka olmalı
Her an ulaşabileceğin kişidir... Ulaşılmaz olmuş ise, bilki dostluktan çıkmak istemiştir...
hiçbir ard niyet beslemeden; çıkar düşünmeden,her an sevgisini hissettiğin,onunlayken bir çok şeyin üstesinden gelebileceğine inandığın,desteğini her an hissettiğin biridir dost.peki var mı? orası tartışılır....
dosmu oda ne? artık oda yalan benim için (malesef)
Allah'tan başka dostlara tutunanların durumu, kendisine bir yuva yapan örümcek örneği gibidir. Halbuki, evlerin en çürüğü de örümcek evidir, eğer bilselerdi. (Ankubat 41)
Size Allah'tan başka ne bir dost var, ne de bir yardımcı! (Ankubat 22)