Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Olmuşla ölmüşe
Ne bileyim ben o işin muhtarı değilim
İster tahtalattırmış olsun köyünü
İster laminat mobiliyat
İster mermer nakilli altıncı gümüşcü
Bakmıyorum ben o işe

Fena bastı yine saran düşü anidenliğin
Göksel burcuların hisarındaki hayal perisinin ettiğinden
Eyledi beni gölge
Seslendi sustu beni ses
Duydu beni kalbim aktığı çeşmelerden çağıl çağlayan
Gene uyuduğum yerde uyandım içim cız bir sızıntının

Eğer karşılara geçersen
Dünya ölümlü günse akşamlı diyerek karşılara karşı
Küme küme başında toplanan bulutlarla için dışın felaket
Tepeden tırnağa süsen susam karmakarışık
Eğer karşılara geçersen seyri belirsiz rüzgarların
Sürgünlüğüne can yetiştirdiğin düşkırıkları peşinden

Kırılmaz bir paslı zincirin halkası değil
Geldiysen gönül kapısıdır
Eşiğine gölge düşürdüğün
Gölgen geldiyse
Sen de yakınlarda bir yerde olmalısın
Sadece bir lokma cesaret,

Kendi beybaşının insanca efendisi olamayanı
Hayat bu yönüyle talibi olanın yüzün güldüğü
Başkasının sadakalık heybesinde çırakçı tutmuştur
Gölgeliğine yelpazeleyen dalkavuk misalden ammennaya
Ve atının başına
Torba takıp çıkaran işlere ulak payı hizmetli

Al atlar...
Doratlar...
Kıratlar....
Dolu atlar....
Şallan kayaların serin su yüzünden yağmur damlıyorken
Uzak yaz çayırlarının kuşlara doğrusu...

Sesi titriyorken saksafancunun yanında
Akşamın şarkılarını söyleyen orlon kazaklı kadının
Dudaklarından pembe renkli baharlar dökülüyordu
Yorgun yanaklarında elveda
Nasıl tutabilmişse hayret bunca sonbaharlara rağmen
Kışa saklanmış yaz meyveleri gibi salkım

Dağlara kaçak bir kunduranın
Çok içte tutulmuş nefesini felfelelenmiş..
Yol bilmez..
Halden habersiz, günden fellik fellik ırak
Resmen kendi gölgesinden sıyrılmış sızısıyla
Mühürsüz bir selamın peşinden sağnak sel yaman

Bugünden yarına
Yol bilene bir gecelik uykudur
Huzur içinde ağlara çengellere takılmadan kancasız bir düşü
Bugünden yarına amansız bir dileyiştir hayal edene
Çağlayarak akıp giden su
Bugünden yarına uzuuuun mu uzun boylu hayat

Kaldırımcı kuşlar
Uçuyor konuyor,
Uçuyor uçuyor,
Uçuyor uçuyor uçtuğu yer yeniden konuyor
Atına su içiren çifçi
Heykelli meydanda yine hep aynı tek dizgin