Korku bilmez şairler,
Mirasları da korkusuzdur,
Dizelerinde, sözlerinde direnişi aşılarlar.
Korku hesaplı bir seçim olduğu için,
Şairlere göre korku kaypaklıktır
En çok bolluk alın teri yağmurları ile olurdu,
Ne zaman ki alın teri içenler çoğalmaya başladı,
Kuraklık mevsim oldu.
Alın teri dökmeyi bilmeyenler,
İçmeyi biliyordu
Her insanın kendi hayatına bir roman,
Kendisi de o romana kahramandı.
Hayatını kazanmak için harcadığı,
….ve asla geri alamayacağı zamandı.
İnsan her istediğini anlatamaz ki,
İnsanlığın ilk fizikçileri
Fiziğin dışında da konular bulmuşlar,
Varoluş, varlık, evrensel iletişim,
Uzay ve zaman gibi
Zaman; zamanla fiziğin konusu olmaya başlayınca,
Kült yapılar dikiliyordu etrafımıza
Ağalar dikiyordu bu yapıları
Yeşilin üzerine, gökyüzüne..
Kabul görmemişlik inşa ediliyordu üzerimize
Toprak ağalığı sürükleyip getirmişti
Affedecek kadar olgunlaştım,
Tekrar güvenmeyecek kadar da
Affedecekkerimden uzaklaştım
Sevmek görsel güzelliğe tutkuyla bağlanmak değil ki;
Beklemediğin bir anda kendimi bulduğum bir bakışdın.
Ar gibi yürü hayatta,
Cenaze gibi kimseye yük olma,
Kendi yükünü kendine yükle
Cebri sakın kimseye dayatma.
Sapsarı yüzlere, kupkuru dudaklara sor,
Aheste aheste çektim kürekleri mehtaplı gecelerde,
Biçare gönlümün en son durağı sende,
Zülfü perçemin çerçeveydi, suratın aklımda perde,
Bu derde ne derler sizde?
Hayali meyaldi aşkımız, kaldı geride,
Mızrak çuvala sığmıyor,
İnsan hayatında israfı
İnsaf gibi geç fark ediyor
Referanslı ekselans zihniyeti,
Kendine liyakat arıyor.
İstenmediği kadardan fazla,
İstenen adamlardır babalar.
Yeri gelir kızan,
Her işe burnunu sokuyormuş gibi gelen,
Sinirlenen, sinirlendiren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!