Bitmeyen ölümler yüzünden
Söze, sanata, edebiyata sığındık
Küresel terör durmadan vuruyordu!
Edebiyatın iyileştirici gücü,
Dilinde sözü,
Omzunda bir sazı vardı,
Sanki yüreğinde ve omzunda,
Dünyayı taşıyordu
Önder Karaçay
Aklını ve vicdanını kullanmayan toplumların
Tepesine kendi pisliği yağar
Ağıt toplumu olmalarının
Yaslarının hiç bitmeme sebebidir
Devrimi yarım bırakanlar
Kurtuluşu başka yerden beklemeyi öğretmişlerdi
Kendi kendini kurtarabileceğini hiç düşünemedi
Kendini kurtarabileceği bir hali kalmadı
....ve öldü!
'Ve' ve 'da' ayrı yazılır...
Ayrılmasınlar diye 'veda' yazılır,
Yine de insanlar ayrılır...
Kendinizi suçlu hissedersiniz ve/da yazdınız diye!
Hiyerarşi merdiveninde çalışıyordu,
Darağacı ustası
Uyuşuk eşekler kımıldamıyordu yerinden
Omzuna basana yer açmaktan
Gemi yüzdüğü denizi denetleyemez,
Geminin mukavemetini denizin gemiye davranışı ortaya çıkarır.
Her şey olacağına varır diyerek yaşam da geçici olduğumuzu bildiğimiz halde kimse koy vermez kendini.
Kirli ve kinli düşüncelerde yüzen beyinler tersi düşünce ve duygular ile yaşam da karşılaşmayınca alabora olurlar.
Menhus bir hastalık musallat olmuş
Gözlerinde meyus bir sükutun ağırlığı
O hastalık diline vurmuş
Yürüyen sürüngenlerin
Renk değiştireni
Fatih'in karada yüzdürdüğü gemi gibi,
Susuz denizde yüzdü bu gemi
Kapital düşmanın amiral gemilerini
İtibarını batırmak için en uzun gecede
Şer denizine indi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!