Kültür Sanat Edebiyat Şiir

göğe koşamayıncan su

derin yarıklar açarak

yüzünü döndü toprağa..

Hayat bir boş rüyaymış

Geçen ibadetler özürlü

Eski günahlar dipdiri

Seçkin bir kimse değilim

İsmimin baş harflerinde kimliğim

Bağışlanmamı dilerim



Sana zorsa yanmaya razıyım

Kolaysa affı esirgeme

C.Zarifoğlu(sultan)

hüznün başkentini işgal ettim
kuş sesleriyle girdim acının rengine
nice kızlar düştü ömrümden..

otogarda
elinde kan kırmızı gülle
beklemekti
acemice yaşamak..

maymun gözünü açtı..
yaşamak sanrı olmaktan kaçtı..

çocukken papatyalardan taç yapar saçımıza takardık..

bembeyaz olurdu dünya bembeyaz olurdu zaman..

papatyalar bilselerdi

büyüdükçe küçüleceğini sevinçlerin

hiç büyümezlerdi..

aynı yastıkta uyuduğunuz prensin

aslında bir kurbağa olmuş olması..

-anne! marsta yıldız var mı? dedi çocuk

-aşkın kaktüsten farkına içbükey eğiliminden bir eksik iki fazla dedi kadın..

yıldız sustu..

parmaklarını saydı çocuk..

kız(a) -ma-yan eskilerin olsun;

göğün mahsun

rüzgarın küskün

dağın karsız

ağacın kuşsuz

evin damsız

karnın aşsız

ruhun Su-suz

ömrün

Aşksız kalsın..

Ağlamadan*

dillerim dolaşmadan

yumruğum çözülmeden gecenin karşısında

şafaktan utanmayıp, utandırmadan aşkı

üzerime yüreğimden başka muska takmadan*


kalbimi kuş seslerine bırakıp

git/mek istiyorum..


başım size kalsın..

kavruk tenli ellerin diktiği bebekler vardı..saçları ipten hayyallere uzanan...
gözleri düğme düğme..biri diğerine bakamayan..ıslak bir çocukluğu emzirirdi onlar..
gecenin tenhalığına yoldaş olur gündüze umut giydirirlerdi eksik kalmış bir bahardan..

şimdilerde insancıklar var..
yalnız aç bedenleri doyuran..