Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Busra Korkmaz
Busra Korkmaz

SEVGİNİN ÖLÇÜSÜ ÖLÇÜSÜZ SEVMEKTİR... (SPİNOZA)

  • tütsü kokusu19.11.2007 - 14:03

    Mistik bir ortam oluşturmasının yanı sıra,harika duygular yaşatır tütsü kokusu...

  • parfüm19.11.2007 - 13:30

    Kozmetiğin en güzel ürünü...

  • toprak kokusu19.11.2007 - 13:24

    Dünyadaki en güzel koku...

  • Değer18.11.2007 - 23:30

    İnsanın, değerleri olmalı...

  • köpek18.11.2007 - 14:10

    Güzel bakışlı hayvan...

  • nazım hikmet16.11.2007 - 20:10

    BİR AYRILIŞ HİKAYESİ...
    Erkek kadına dedi ki:
    _Seni seviyorum,
    ama nasıl?
    avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
    parmaklarımı kanatarak
    kırasıya,
    çıldırasıya...



    Erkek kadına dedi ki:
    _Seni seviyorum,
    ama nasıl?
    Kilometrelerle derin,kilometrelerle dümdüz,
    yüzde yüz,yüzde bin beş yüz
    yüzde hudutsuz kere yüz...

    Kadın erkeğe dedi ki:
    _Baktım
    dudağımla,yüreğimle,kafamla;
    severek,korkarak,eğilerek,
    dudağına yüreğine,kafana.
    Şimdi ne söylüyorsam
    karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana...
    Ve ben artık
    Biliyorum:
    Toprağın
    yüzü güneşli bir ana gibi
    En son,en güzel çocuğunu emzirdiğini...

    Fakat neyleyim
    saçlarım dolanmış
    ölmekte olan parmaklarına
    başımı kurtarmam kabil
    değil!
    Sen
    yürümelisin,
    yeni doğan çocuğun
    gözlerine bakarak...

    Sen
    yürümelisin,
    beni bırakarak...

    Kadın sustu.

    SARILDILAR

    Bir kitap düştü yere...
    Kapandı bir pencere...

    AYRILDILAR...

    'Nazım Hikmet Ran'

  • nazım hikmet16.11.2007 - 20:09

    BİR AYRILIŞ HİKAYESİ...
    Erkek kadına dedi ki:
    _Seni seviyorum,
    ama nasıl?
    avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
    parmaklarımı kanatarak
    kırasıya,
    çıldırasıya...



    Erkek kadına dedi ki:
    _Seni seviyorum,
    ama nasıl?
    Kilometrelerle derin,kilometrelerle dümdüz,
    yüzde yüz,yüzde bin beş yüz
    yüzde hudutsuz kere yüz...

    Kadın erkeğe dedi ki:
    _Baktım
    dudağımla,yüreğimle,kafamla;
    severek,korkarak,eğilerek,
    dudağına yüreğine,kafana.
    Şimdi ne söylüyorsam
    karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana...
    Ve ben artık
    Biliyorum:
    Toprağın
    yüzü güneşli bir ana gibi
    En son,en güzel çocuğunu emzirdiğini...

    Fakat neyleyim
    saçlarım dolanmış
    ölmekte olan parmaklarına
    başımı kurtarmam kabil
    değil!
    Sen
    yürümelisin,
    yeni doğan çocuğun
    gözlerine bakarak...

    Sen
    yürümelisin,
    beni bırakarak...

    Kadın sustu.

    SARILDILAR

    Bir kitap düştü yere...
    Kapandı bir pencere...

    AYRILDILAR...

    'Nazım Hikmet Ran'

  • koku16.11.2007 - 18:55

    Ruhun sevdiği,hoşlandığı bir şeymiş koku***
    Gerçektn de öyle :) ***
    Toprak kokusu***
    Tütsü kokusu***
    Güllerin kokusu :) ***
    Ne var ki,kelimelerle ifade edilemeyecek kadar soyut***

  • yağmur16.11.2007 - 18:46

    Yağmur, ruhuma ilaç olmuştur her zaman***
    Hele bir de kokusu vardır ki***

  • daha16.11.2007 - 18:42

    Daha=fazla*
    Daha çok gel***
    Daha çok yağmur yağsın***
    Daha çok ara :) ***
    Daha çok var büyümene***:(
    Güzel bir söz*** :)