“Herkes insanlığın kötüye gittiğini kabul eder de,hiç kimse kendisinin kötüye gittiğini kabul etmez.” — Lev Tolstoy
gecelerde uyutmayan fikirler vardır.?si=erO_ZiXQRxuSv4--
“Hayat, cevabı olmayan sorularla değil; cevabı duymak istemediğin anlarla eğitir.” — @demlenmisSiirler
“Geçmiş, aynaya değil, içimize bakar. Zamanın izi, en çok sessizlikte yankılanır.” @demlenmisSiirler
??? “Arada bir aynaya bakmalı insan. Güzel miyim diye değil, insan mıyım diye.” — Tuncel Kurtiz
**Sevinç Koleksiyonları** bir çay bardağının buğusunda göz göze gelen iki tebessüm bir otobüs camında yansıyan gökyüzüyle barışmış bir yüz birlikte susulan dakikalar, birlikte gülünen saçmalıklar ve unutulmuş bir şarkının bir anda hatırlanması bunlar, kalbin gizli raflarında biriktirdiğimiz sevinç koleksiyonlarıdır
Ayvalık’ın nefesi, zeytin dallarının gölgesinde başlar rüzgâr, eski taş evlerin duvarlarına birlikte yaşanmış zamanları işler. Deniz, sabahları tuzla değil, umutla yıkanır burada. Her dalga, bir dostluğu taşır ve her sokak, birlikte kurulan sofraların yankısıdır. Ayvalık’ın nefesi, birlikte kalabilmenin şiiridir.
“Bir sessizlik vardır bazen, herkes aynı şeyi söylemek isterde susar önce.” — Ortak Sesler, öncesinin değil, yankının ritmidir.
Bir kişi haykırır, bin kişi yankı olur... Adalet böyle başlar.
Şehir, yaşayan bir organizma gibidir, biz onun hücreleriyiz.
“Herkes insanlığın kötüye gittiğini kabul eder de,
hiç kimse kendisinin kötüye gittiğini kabul etmez.”
— Lev Tolstoy
gecelerde uyutmayan fikirler vardır.
?si=erO_ZiXQRxuSv4--
“Hayat, cevabı olmayan sorularla değil; cevabı duymak istemediğin anlarla eğitir.”
— @demlenmisSiirler
“Geçmiş, aynaya değil, içimize bakar. Zamanın izi, en çok sessizlikte yankılanır.”
@demlenmisSiirler
??? “Arada bir aynaya bakmalı insan. Güzel miyim diye değil, insan mıyım diye.”
— Tuncel Kurtiz
**Sevinç Koleksiyonları**
bir çay bardağının buğusunda
göz göze gelen iki tebessüm
bir otobüs camında yansıyan
gökyüzüyle barışmış bir yüz
birlikte susulan dakikalar,
birlikte gülünen saçmalıklar
ve unutulmuş bir şarkının
bir anda hatırlanması
bunlar, kalbin gizli raflarında
biriktirdiğimiz sevinç koleksiyonlarıdır
Ayvalık’ın nefesi,
zeytin dallarının gölgesinde başlar
rüzgâr, eski taş evlerin duvarlarına
birlikte yaşanmış zamanları işler.
Deniz, sabahları tuzla değil,
umutla yıkanır burada.
Her dalga, bir dostluğu taşır
ve her sokak,
birlikte kurulan sofraların yankısıdır.
Ayvalık’ın nefesi,
birlikte kalabilmenin şiiridir.
“Bir sessizlik vardır bazen, herkes aynı şeyi söylemek isterde susar önce.”
— Ortak Sesler, öncesinin değil, yankının ritmidir.
Bir kişi haykırır, bin kişi yankı olur...
Adalet böyle başlar.
Şehir, yaşayan bir organizma gibidir, biz onun hücreleriyiz.